Posts From Zbyszek
Obejrzyj dokładnie obraz Pietera Bruegla pt. Upadek Ikara. Spróbuj wskazać wszystkie kontrastowe przestrzenie, jakie znajdujesz na płótnie. Potem odpowiedz na pytanie: czy scena przedstawiona przez malarza oburza Cię, dziwi czy wydaje Ci się naturalna. Gdyby przeciągnąć nierówną nieco, ale zbliżoną do przekątnej linię od lewego górnego rogu do prawego dolnego – obraz Bruegla zostałby podzielony na dwie przestrzenie. Przyjrzyjmy się im bliżej – po prawej, górnej stronie morze, po lewej ziemia.
Jak rozumiesz przesłanie wiersza Leopolda Staffa pt. Odys? Leopold Staff Odys Niech cię nie niepokoją Cierpienia twe i błędy. Wszędy są drogi proste, Lecz i manowce są wszędy. O to chodzi jedynie, By naprzód wciąż iść śmiało, Bo zawsze się dochodzi Gdzie indziej, niż się chciało. Zostanie kamień z napisem: Tu leży taki a taki. Każdy z nas jest Odysem, Co wraca do swej Itaki. Odyseusz, wśród Rzymian zwany Ulissesem, jest w naszej świadomości i kulturze
Tego się naucz! Powinieneś umieć pokazać Daniela Naborowskiego jako reprezentatywnego poetę polskiego baroku oraz na przykładzie jego twórczości omówić cechy poezji metafizycznej. Ponadto musisz umieć pokazać Naborowskiego jako poetę, który wiele uwagi poświęcił przemijaniu, nieubłaganemu upływowi czasu. I. Poezje Daniela Naborowskiego jako wyraz fascynacji zmiennością świata Daniela Naborowskiego zalicza się do grona tak zwanych poetów metafizycznych. W jego twórczości dosyć wyraźnie przejawia się, charakterystyczne dla wczesnego baroku, intelektualne i filozoficzne podejście
Mikołaj Sęp Szarzyński to jedna z najbardziej tajemniczych postaci w polskiej literaturze. Brak wiarygodnych źródeł powoduje, że o wielu faktach z jego biografii badacze wnioskują jedynie na podstawie analizy jego twórczości. Żył w latach około 1550-1581. Urodził się prawdopodobnie w Zimnej Wodzie lub Rudnie pod Lwowem. Nauki elementarne pobierał we Lwowie, a później studiował w Wittenberdze na uniwersytecie protestanckim, a także w Lipsku, Bazylei i Rzymie. Najprawdopodobniej po przyjeździe do kraju przeżył
Zasada trzech jedności Wydarzenia Króla Edypa rozgrywają się (przed pałacem królewskim w Tebach). To, co się dzieje w innych miejscach, jest opowiadane przez bohaterów, np. Kreon relacjonuje swą wizytę u wyroczni, posłaniec z Koryntu informuje Edypa o śmierci jego przybranego ojca (jedność miejsca). Akcja tragedii obejmuje jeden dzień (jedność czasu). Utwór jest jednowątkowy – koncentruje się na docieraniu przez Edypa do prawdy o własnym losie i konsekwencjach zdobytej wiedzy (jedność
Charakterystyka Edypa na podstawie przytoczonych fragmentów tekstu. Przypomnij sobie schemat charakterystyki prezentacja postaci wygląd zewnętrzny cechy charakteru stosunek do otoczenia własna opinia o bohaterze Kim był? Potomkiem rodu Labdakidów – synem Lajosa, dzieckiem porzuconym w górach z okaleczonymi nogami. Kiedy poznajemy go w Królu Edypie – jest szczęśliwym mężem i ojcem – panuje w Tebach i ma sporo powodów do dumy. Król zaczyna mieć kłopot – bo na jego miasta spada
Tragedia antyczna a dramat renesansowy. Tragedia antyczna wywodzi się z obrzędów religijnych ku czci Dionizosa. Śpiewano wówczas pieśni pochwalne zwane dytyrambami, z których rozwinęła się z czasem tragedia, gdy koryfeusz (przewodnik chóru) jako pierwszy aktor zaczął dialog z chórem. Cechy gatunku: Tragizm stanowiący istotę tragedii i określający koncepcję losów bohaterów. Według Juliusza Kleinera (literaturoznawcy) to konflikt wartości niezdolnych do współistnienia. Na tragizm składają się: starcie równorzędnych racji moralnych, splot nieszczęśliwych okoliczności, dysproporcja między winą i karą, bohater
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą Zostaną po nich buty i telefon głuchy. ___ ___ ___ i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą. Jan Twardowski Śpieszmy się
Wzniosłem pomnik trwalszy od spiżu Horacy Ja inaczej nie piszę, jeno jako żyję; Pijane moje rymy, bo i rad sam piję. Jan Kochanowski I wdarłem się na skałę pięknej Kalijopy, Gdzie dotychczas nie było znaku polskiej stopy. Jan Kochanowski Samotność, cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi? Adam Mickiewicz Nazywam się Milijon, bo za milijony Kocham i cierpię katusze. Adam Mickiewicz Żyłem z wami, cierpiałem i płakałem z wami, Nigdy
Całe życie to farsa błazeńska. Albo się nauczysz błaznować, odrzuciwszy tę żarliwą powagę – albo będziesz cierpiał niezmiennie. Palladas Żeglugą niepewną jest życie. Wśród burz, które nami miotają, nieraz cierpimy bardziej niż żeglarze na rozbitym okręcie. Palladas Wszystko jest poezją, każdy jest poetą. Edward Stachura Cały świat to teatr. Wszyscy mężczyźni i wszystkie kobiety Są aktorami – wchodzą i znikają… I różne człowiek gra kolejne role W siedmioaktowej sztuce swego
W wojnie domowej linia ognia jest niewidoczna – przechodzi przez serca. Antoine de Saint-Exupéry Rewolucja jest zjawiskiem znacznie mniej zorganizowanym niż wojna. Gertruda Stein Nie religia, lecz rewolucja jest opium dla narodu. Simone Weil Rewolucja, jak Saturn, pożera własne dzieci. Georg Büchner Rewolucje to lokomotywy historii. Karol Marks
Twierdzę, że nadmiar powagi jest uwarunkowany nadmiarem niepowagi. Witold Gombrowicz Żart jest orężem bezbronnych. Alberto Moravia Śmiech – to szczere królestwo człowieka. François Rabelais Na świecie nie ma nic piękniejszego od pobudzania ludzi do śmiechu. Marcel Achard Najbardziej straconym dniem jest ten, w którym się nie śmiałeś. Nicolas de Chamfort Radość jest jak kamień, który wrzucony do wody zatacza coraz większe kręgi. Adalbert Balling Prawdziwe szczęście jest rzeczą wysiłku, odwagi i pracy.
Gdzie rządzi siła tam bezsilne prawo. Menander Nie umie być władcą, kto karze wszystkich śmiercią. Seneka Młodszy Nie ma okrutniejszej tyranii od tej, która się spełnia w cieniu praw i pod sztandarem sprawiedliwości. Monteskiusz Być może jutro ludzie będą się mordować i torturować nawzajem wskutek pragnienia, aby wygnać ze świata ostatni ślad przemocy i niesprawiedliwości. James Burnham Im wyższy szczebel, na którym dokonano zbrodni, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie ona uznana nie za zbrodnię,
Tradycja to piękno, które chronimy, a nie więzy, które nas krępują. Ezra Pound Tradycja – to rzecz zawodna, ulega często przeinaczeniom. Zenon Kosidowski Tradycja jest rozumem całego narodu, przesianym z jednego wieku w drugi. Ricarda Huch Wszystko co tradycyjne, jest łatwe do polubienia i nie wymaga wysiłku. Gertruda Stein
Istota narodu czy człowieka nie objawia się na drodze pracowitych analiz, a tylko w działaniu. Witold Gombrowicz Narody – jak różnokolorowe kule szklane w ogrodzie: każdy inaczej odbija słońce. Kazimierz Przerwa-Tetmajer Głosem narodu jest harmonia ojczysta, mieczem – jedność i zgoda, celem – prawda. Cyprian Kamil Norwid Jestem z narodu, w którym od lat blisko stu, każda książka wychodzi za późno, a każdy czyn za wcześnie. Cyprian Kamil Norwid
Polacy! Polacy! Musicie kochać własny niedorozwój – oto klęska. Witold Gombrowicz Polska, według mnie, powołana jest do najskrajniejszego uniwersalizmu, ponieważ tylko to zdoła skompensować jej geograficzne położenie. Witold Gombrowicz Zbyt silny jest w nas dotąd ten kompleks polski i zbyt obciążeni jesteśmy tradycją. Jedni nieomal boją się słowa ,,ojczyzna”, jakby ono cofało ich o 30 lat rozwoju. Innych wprowadza natychmiast na tory obowiązujących w naszej literaturze szablonów. Witold Gombrowicz Polacy są od improwizacji, może
Bunt nie przemija, bunt się ustatecznia. Stanisław Grochowiak …Jedynym oparciem dla ducha jest bunt! Bunt, co jak mina pod twierdzą wybucha, bunt przeciw rzeczom, ludziom i własnej istocie przeciw życiu i śmierci!… Kazimierz Tetmajer, Taka mi się śni burza Aż wszystko będzie legendą I wtedy po wielu latach Na nowym Campo di Fiori Bunt wznieci słowo poety Czesław Miłosz, Campo di Fiori Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach wśród odwróconych plecami
Idealiści pragną materializacji duchów. Stanisław Jerzy Lec Życie powszednie przymierzania go do idealnych modeł nie znosi. Eliza Orzeszkowa Wielkie niebezpieczeństwo jest w poddaniu się jednej idei. André Gide Nie sztuka mieć ideały, sztuka – w imię bardzo wielkich ideałów nie popełniać bardzo drobnych fałszerstw. Witold Gombrowicz Ideały są jak gwiazdy. Jeśli nawet nie możemy ich osiągnąć, to należy się według nich orientować. George Bernard Shaw Wartość życia stanowi to, za co można je
Jan Andrzej Morsztyn (1613-1693) był jednym z najwybitniejszych poetów polskiego baroku. Pochodził z zamożnej rodziny ziemiańskiej. Po ukończeniu studiów w Niderlandach zwiedził Niemcy, Francję i Włochy, które zachwyciły go swoją kulturą i poezją. Po powrocie z podróży rozpoczął błyskotliwą karierę dworską. W wieku trzydziestu siedmiu lat otrzymał godność sekretarza królewskiego i stał się jedną z najbardziej wpływowych osób na dworze króla Jana Kazimierza. Morsztyn był zręcznym dyplomatą i politykiem, a
Wieszcz, bo… Adam Mickiewicz jest jednym z trzech romantycznych wieszczów (obok Słowackiego i Krasińskiego). Któż to taki wieszcz? To poeta obdarzony szczególnym natchnieniem, umiejętnością przewidywania przyszłości. Wieszczy = przepowiada. Romantyzm uznał poetę – wieszcza za jednostkę wyjątkową, odrębną od reszty społeczeństwa. Wieszcz, obdarzony darem prorokowania, stał na czele ludzkości i wskazywał kierunek przemian zachodzących w świecie. W Wielkiej improwizacji (III cz. Dziadów) na wieszcza kreuje się bohater dramatu. Wieszczowie pragnęli kierować
