ANTROPOCENTRYZM – pogląd rozpowszechniony w epoce renesansu, określający sztukę, filozofię, światopogląd ludzi tej epoki. W centrum zainteresowań stawia człowieka (gr. antropos – człowiek, łac. centrum – środek = ), jako cel i ośrodek świata. Jest przeciwieństwem teocentryzmu, czyli stawiania w centrum świata Boga.