ARCHETYP – twórcą teorii archetypów jest Gustaw Karol Jung, uczeń Zygmunta Freuda (patrz → psychoanaliza). Archetyp jest to praobraz, głęboko utajone pojęcie, pierwotne wyobrażenie właściwe wszystkim ludziom. Osiągnięciem Junga było bowiem twierdzenie o istnieniu wspólnej, zbiorowej podświadomości, czyli, że człowiek oprócz indywidualnej, „prywatnej” warstwy podświadomości, posiada jeszcze sferę „wspólną” – podświadomość grupową. Archetypy – obrazy odziedziczone po dawnych przodkach, należą właśnie do tej sfery i nie ujawniają się nigdy. Za to one to właśnie powodują, że pewne mity, legendy, wydarzenia,odczucia są wspólne wszystkim ludziom, niezależnie od odległości, jaka ich dzieli. Archetypy określają także pewne reakcje i zachowania człowieka w danych sytuacjach, w sztuce, w literaturze także przyjmują konkretne kształty.

Archetypy zawierają pierwsze wzory postaw i zachowań (prawzorce): Prometeusz jest archetypem buntownika, Narcyz egotysty zapatrzonego w siebie, miłość Demeter do Persefony (Kory) – to archetyp matczynej miłości.