Formy prac pisemnych

Esej

Esej Esej (ang. essay – próba)– to szkic literacki, refleksje i rozmyślania autora na dany temat i typowy dla niego sposób. Za twórcę tego gatunku uchodzi Michel de Montaigne. Podstawowe schematy eseju wywodzą się z jego Prób (Essais, 1580). To najtrudniejsza forma literackiej wypowiedzi łącząca elementy felietonu, reportażu i form autobiograficznych, która wymaga dużej wiedzy, sprawnego  stylu, swobody językowej i intelektualnej, a jednocześnie trudnej do wyjaśnienia oryginalności, która odróżnia esej jednego autora od eseju innego. Typy

Podstawowe cechy eseju i tekstu naukowego

Esej Esej (łac. exagium – ważenie, próba wagi; fr. essai – próba; ang. essay – próba) zwany jest także – rzadziej – szkicem literackim. To gatunek o wyrafinowanej konstrukcji i tematyce, wymagający sprawności pisarskiej, bogatej leksyki i lekkiego pióra. Łączy elementy felietonu (np. często pojawiają się anegdoty, historyjki z życia), reportażu (np. wspomnienia z podróży) i form autobiograficznych (np. pamiętnika – bowiem autor eseju może pozwolić sobie na duży subiektywizm). Za

Jak pisać esej

Jak pisać esej To ciekawa i trudna forma pisarska: daje wiele możliwości, ale też równie wiele wymaga. Czego? Oryginalności, lekkiego pióra, bogatego słownictwa, a przede wszystkim wiedzy, wiedzy, wiedzy…   Jakie tematy Esej jest utworem bliskim publicystyce, gdzieś z pogranicza literatury i nauki. Może mówić o bardzo różnych zagadnieniach: filozoficznych, literackich, naukowych… Charakteryzuje go to, że temat ujmuje w sposób ciekawy, oryginalny, pokazując indywidualne spojrzenie autora (subiektywizm!). Istotą eseju nie jest – jak w rozprawce – rozumowanie

Reportaż

Reportaż W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że reportaż  to relacja na gorąco z jakiegoś ważnego wydarzenia czy miejsca, jednak podana w starannej formie stylistycznej. Reportaż nie może i nie powinien być zbyt długi. Dwa razy zastanów się, nim zapiszesz jakieś zdanie, gdyż każde jest na wagę złota. Każde powinno wnosić coś ważnego do tekstu. Bardzo istotny jest także dynamizm (po prostu: unikaj długich, rozbudowanych zdań). Nie bez znaczenia są emocje – nie może to

Jak pisać reportaż?

Co powinno się wiedzieć o pisaniu reportażu Jak pisać reportaż I tak jest w przypadku tekstu Mileny! Temat przerwy szkolnej dawał autorce pole do popisu, mogła dotrzeć wszędzie: do pracowni, na korytarz, pod pokój nauczycielski, do łazienki. I dotarła! Może szkoda tylko, że nie trafiła do szatni, tam często dzieją się ciekawe i nie zawsze pochwalane przez grono pedagogiczne rzeczy. A reporter nie jest przecież moralizatorem, on rejestruje tylko rzeczywistość,

Recenzja

Recenzja Recenzja – to gatunek dziennikarski, znany przede wszystkim z prasy i internetu, ale też radia czy telewizji. Autor recenzji dokonuje oceny dzieła: książki, filmu, sztuki teatralne.   Plan recenzji: CZĘŚĆ I – PRZEDSTAWIENIE DZIEŁA Autor, tytuł, data powstania, przynależność do nurtu, epoki, czas odbioru. CZĘŚĆ II – OCENIAJĄCA Kolejność dowolna, zależna od specyfiki dzieła: inaczej film, inaczej książka. CZĘŚĆ III – PODSUMOWUJĄCA Ocena końcowa, zaproszenie lub zniechęcenie czytelnika do odbioru ­dzieła.  

Jak napisać recenzję?

Na czym polega pisanie recenzji? Przede wszystkim na ocenianiu filmu, książki, wystawy, spektaklu. Na wyrażaniu własnych sądów na temat danego dzieła. Mamy pisać o tym, co nam się w danej książce lub filmie podobało, a co nie. Pochwalamy zalety i wytykamy wady. Ale recenzja ma też informować – o tematyce utworu, autorze – o całej „technicznej” stronie dzieła. W Twojej recenzji nie może zabraknąć tego elementu. I jeszcze ostatnia, ale wcale nie najmniej ważna funkcja recenzji –

Recenzja książki, filmu, spektaklu teatralnego, wystawy plastycznej, koncertu

Recenzja Recenzja książki Recenzja książki powinna zawierać podstawowe informacje i odpowiedzi na większość zamieszczonych poniżej pytań. Dane, jak w przypadku każdego tekstu kultury: tytuł, nazwisko autora, nurt, daty powstania. Określenie gatunku literackiego. Czy to ważna książka w historii literatury? Czy to świetna książka nieznanego szerszej grupie odbiorców twórcy, nowe dzieło kultowego pisarza, klasyka, którą znają wszyscy oczytani ludzie? Do kogo jest adresowana (do humanistów, młodzieży, dzieci, wszystkich)? Jaki jest główny problem poruszany

Sposób na recenzję

Wszystko może zacząć się od takich tematów: 1. Który utwór Henryka Sienkiewicza poleciłbyś do przeczytania koleżance lub koledze? Uzasadnij swój wybór. 2. Tę książkę naprawdę warto przeczytać! Uzasadnij swój wybór. 3. Tę książkę zabrałbym na bezludną wyspę… 4. To jest ciekawa książka – recenzja z wybranej powieści współczesnej. 5. Napisz recenzję wybranego utworu literackiego lub filmowego, ukazującego człowieka o wielkim sercu.   Co powinno znaleźć się w recenzji? Każdą recenzję pisze się inaczej,

Recenzja powieści

Recenzja powieści  Kompozycja  1. Jak oceniam typ narracji? Czy jest tradycyjny, „przezroczysty”, bezpośrednio wprowadza odbiorcę w świat przedstawiony, czy też wyczuwa się poglądy autora? A może jest to narracja nowatorska – np. narrator = bohater, posłu­guje się mową potoczną, mówi o wszystkim „od siebie”. 2. Jak kształtuje się fabuła powieści? Czy „wciąga”, powoduje zainteresowanie czytelnika, jest wartka, pełna napięcia? A może jest to akcja ułożona niechronologicznie, przedstawione wydarzenia następują po

Recenzja przedstawienia teatralnego

Recenzja – to gatunek dziennikarski, znany przede wszystkim z prasy i Internetu, ale też radia czy telewizji. Pisanie recenzji uczy krytycznego odbioru dzieła, własnego spojrzenia, znajdowania argumentów na poparcie własnych tez. Typy recenzji: informacyjna – nastawiona na informacje, fakty, opisy, streszczenia; krytyczna – nastawiona na ocenę dzieła lub wydarzenia; felietonowa i eseistyczna – daje autorowi dużo więcej swobody, podkreśla „ja” autorskie, pozwala na dygresje niezwiązane z głównym tematem.   Recenzja powinna zawierać Elementy informacyjne:

Jak pisać zaproszenie

„Mam przyjemność zaprosić…” czy „Przyjdźcie na herbatę”, czyli o sposobach formułowania zaproszeń. Przez telefon można zaprosić kumpelkę na plotki, przez Internet umówić się z chłopakiem do kina, ale niektóre spotkania są bardziej uroczyste i wtedy ustne zaproszenie typu: „Przyjdź o 10. Będę czekać na rogu Miodowej i Chmielnej” nie jest na miejscu. Na pewno dobrze znasz niedużego formatu karnecik, który wysyła się z okazji ślubu, chrzcin, czy Pierwszej Komunii Świętej. W sklepach można kupić śmieszne zaproszenia na

Zaproszenie

Zaproszenie Zaproszenie to zaproponowanie w pisemnej formie komuś wzięcia udziału w jakimś zdarzeniu (koncert, wystawa, mecz sportowy, przedstawienie teatralne). W zależności od tego do kogo kierujemy zaproszenie będzie ono miało miało charakter nieoficjalny, innym razem oficjalny. Jakie zaproszenie dla kogo? Zaproszenie nieoficjalne do koleżanek/kolegów, do rodziny Zaproszenie oficjalne do dyrektora szkoły, muzeum, kierownika, instytucji, urzędów Pamiętaj, że im starsza i mniej znana ci osoba,  tym bardziej oficjalna forma zaproszenia.   Jak

Piszemy zaproszenie na egzaminie

Na egzaminie gimnazjalnym polecenie, aby napisać zaproszenie, pojawia się bardzo często. Przygotuj się – może i w tym roku przyjdzie Ci zmierzyć się z tą formą? Uwaga! Zaproszenie bardzo często pojawia się na egzaminach! Dokładnie przećwicz jego pisanie. Za poprawnie napisanie tej formy możesz zdobyć ok. 5 – 6 punktów! To naprawdę dużo i szkoda byłoby stracić je w głupi sposób – tym bardziej, że zaproszenie to naprawdę łatwa forma. Pamiętaj o zasadzie pięciu palców!

Pamiętnik

Pamiętnik Pamiętnik nie jest trudny! Na pewno dużo łatwiejszy od rozprawki czy reportażu. Dużo bardziej swobodny niż protokół czy sprawozdanie. Dlaczego? Bo to Ty decydujesz, jakie sekrety powierzysz pamiętnikowi, o czym chcesz pisać. Czym się różnią? PAMIĘTNIK Zapisujesz w nim najważniejsze wspomnienia, swoje przemyślenia. Narracja jest pierwszoosobowa. Może być pisany na bieżąco (wówczas bardziej przypomina dziennik) lub z perspektywy czasu (np. kiedy dorosły człowiek opisuje swoje dzieciństwo). Nie musi opisywać

Oskarżenie – formy prac pisemnych

Oskarżenie Podobnie jak list i przemówienie, oskarżenie jest formą wypowiedzi skierowaną do kogoś. Oskarżenie różni się od przemówienia tym, że musi być w nim zawarta informacja, kogo i o co oskarżamy! Przykładowe tematy: Dzisiejsza rodzina przestała być schronieniem i ostoją. Młodzież i dzieci wolą towarzystwo swoich rówieśników niż rodziców. Dlaczego? Rodzice i dzieci – oceń tę relację na podstawie obserwacji i przemyśleń. Początek – zwrot do słuchaczy: • Szanowni Państwo! • Panie i Panowie! • Sędziowie i Ławo Przysięgłych!

Przemówienie – formy prac pisemnych

Istnieje wiele różnych przemówień. Może być przemówienie prezydenta (oficjalne) lub przemówienie okolicznościowe, na przykład na ślubie czy spotkaniu rodzinnym. Najkrótszym przemówieniem jest toast wznoszony na obiadach, przyjęciach – tych urzędowych i tych w gronie przyjaciół. A zupełnie innego rodzaju przemówieniem jest mowa pogrzebowa. Niejednemu wytrawnemu politykowi czy dyplomacie trudno ułożyć i wygłosić dobre przemówienie. Dlaczego? Bo przemówienie, ani to oficjalne, ani rodzinne, nie może być zbyt długie i nudne. W obu przypadkach istnieje obawa, że słuchacze

LIST. Opisz w liście do wybranej osoby radosne wydarzenie ze swojego życia.

Opisz w liście do wybranej osoby radosne wydarzenie ze swojego życia. W naszym liście radosnym zdarzeniem będzie spotkanie z ulubioną autorką. A o czym Ty mógłbyś napisać? Piszesz o radosnym wydarzeniu. Jakich sformułowań użyjesz? Jedno wydarzenie szczególnie utkwiło w mojej pamięci… Wydarzyło się to, gdy byłam małym dzieckiem… Wydarzyło się to kilka lat/miesięcy/tygodni temu… Radosne wydarzenie? Było ich tak wiele, ale jedno zapamiętam na całe życie… Ten dzień pamiętam doskonale… O tym zdarzeniu

Zwroty przydatne do pisania recenzji

Oceń film, książkę lub spektakl, na którym byłeś z całą klasą. Podobał Ci się? Proszę zrecenzować, proszę ocenić! Bardzo przyjemne pytania i bardzo przyjemne odpowiedzi, bo można rzucić: „fajne było i już”. Za mało! Wiaderko pop-cornu i puszka coca-coli wchłonięta podczas projekcji, nie załatwią sprawy… „Najlepiej jak on, to znaczy główny bohater, ucieka, a ten drugi goni. No i bach w drzewo. I wszyscy widzieli. No więc on musi w bok, a tam… krokodyl!” Na tę

Sposób na rozprawkę

Co łączy rozprawkę z rozprawą? To, co misia z niedźwiedziem, malucha z ciężarówką, domek z wieżowcem… Rozprawka jest po prostu mniejszą formą rozprawy naukowej. Też ma jakiś problem do rozwiązania i musi odpowiedzieć na bardzo ważne pytania. Jest jednak krótsza i łatwiejsza. No, ale coś wspólnego z rozprawą ma… I może wyglądać tak: 1. Uzasadnij, że przyjaźń i walka były treścią życia Alka, Rudego i Zośki. 2. Dobra komedia powinna bawić, uczyć i wychowywać. Czy „Zemsta” A. Fredry spełnia te