XIX wiek (Historia)

Ziemie polskie pod zaborami.

Lata 1795-1807 W 1795 roku granice zaborczych państw poprzecinały dawną Rzeczpospolitą, likwidując dotychczasowe związki, wytworzyły się zaś nowe, odmienne relacje. Na 123 lata Pols­ka utraciła niepodległość, a Warszawa spadła do pozycji prowincjonalnego, nadgranicznego pruskiego miasta. Prusy Wcielone do Prus polskie obszary pod względem administracyjnym utworzyły następujące prowincje: Prusy Zachodnie, podzielone na departamenty bydgoski i kwidzyński (ziemie zaboru pierwszego); Prusy Nowowschodnie z departamentami białostockim i płockim (obszary na północ od linii Bugu, głównie z trzeciego zaboru);

Okres napoleoński

Napoleon Bonaparte, który wsławił się jako dowódca wyprawy włoskiej (1796-1797) i do Egiptu (1798), dokonał 18 brumaire’a (9 listopada) 1799 r. zamachu stanu, likwidując Dyrektoriat. Na jego miejsce powołano 3 konsulów z Bonaparte na czele. Nowa konstytucja dawała władzę wykonawczą oraz możliwość wysuwania projektów ustaw (przyjmowanych lub odrzucanych przez Ciało Prawodawcze) pierwszemu konsulowi (Napoleonowi Bonaparte). Ten okres w historii Francji (1799-1804) nazywamy Konsulatem. Dokonano w tym czasie reformy administracji i