Temat:
Napisz rozprawkę przekonującą rodziców, że warto wysyłać dzieci na wycieczki szkolne.
Zwracamy uwagę na formę zasugerowaną w temacie pracy: to rozprawka.
Przypominamy: rozprawka służy poparciu i uargumentowaniu lub obaleniu podanej w temacie tezy. Jakiej? Że warto jeździć na wycieczki!!! Chyba nie będziecie mieć kłopotów ze znalezieniem odpowiednich argumentów…
Uważaj, by Twoja rozprawka nie przekształciła się w sprawozdanie z wycieczki, na której byłeś lub snucie planów dotyczących następnej! Można rozprawkę ubarwić szczegółami z odbytych już wypraw, przykładami, ale tylko po to, by wzbogacić jakiś konkretny argument. W tej rozprawce przykłady z Kielecczyzny miały udowodnić, że wycieczka może z powodzeniem poszerzyć wiedzę zdobytą na lekcjach polskiego, historii, geografii, a nawet muzyki, bo przecież podczas wycieczek sporo śpiewacie…
Jak zacząć?
Od sformułowania tezy. Szukamy jej w temacie. Brzmi: „warto wysyłać dzieci na wycieczki szkolne”. Ładniej będzie, jeśli nie przepiszemy jej dosłownie, tylko sparafrazujemy, czyli wyrazimy innymi słowami. Na przykład tak:
Wycieczki są bardzo pożyteczne. Uczą samodzielności, kontaktów z grupą, a przede wszystkim mają wielkie walory poznawcze. Są miłą formą spędzenia czasu, ale też można z nich wynieść więcej niż z najlepszych lekcji geografii i historii.
Argumenty
Zastanówmy się, jakie. Nie wystarczy powiedzieć po prostu: na wycieczkach jest fajnie. Trzeba wymyślić mądre i przekonujące argumenty. Nie napiszemy raczej, że wycieczki są darmowe, bo to nieprawda. Rodziców nie przekona raczej dość zabawna opowieść o tym, jak nasz kolega-fajtłapa zgubił się w czasie ostatniej klasowej wycieczki. Ani argument, że w środę jest klasówka z matmy, a właśnie wtedy mielibyśmy wyjechać.
Najlepiej argumenty uporządkować. Jeśli będzie Ci łatwiej, wypisz je sobie gdzieś na kartce w punktach, ponumeruj od najważniejszego do najmniej istotnego, a potem dopiero rozwiń.
Pamiętaj o języku rozprawki
Przydatne będą zwroty i wyrażenia eksponujące Twoją opinię, ale też wzmacniające siłę Twoich argumentów, na przykład:
- sądzę, że…,
- myślę, że…,
- uważam, że…,
- według mnie,
- niewątpliwie,
- bezsprzecznie.
Użyj też słów spajających różne argumenty w całość: ponadto, poza tym, również.
Możesz też postawić pytanie i starać się na nie odpowiadać. Tak właśnie zaczynam swoją argumentację.
Rozwinięcie
Dlaczego? Oglądając zabytki danego terenu, podziwiając jego walory krajobrazowe czy słuchając miejscowych legend, podań oraz historycznych opowieści, młodzież zyskuje więcej, niż siedząc w klasie. O wiele łatwiej chłonie się wiedzę na wycieczce, a sprzyja temu zmiana otoczenia, klimatu, towarzystwo rówieśników, niekonwencjonalna forma lekcji.
Na przykład wyprawa na Kielecczyznę może być okazją do pogłębienia wiedzy z języka polskiego, historii i geografii. W programie takiej wycieczki znajdzie się zapewne zwiedzanie Oblęgorka – dworku Henryka Sienkiewicza, ufundowanego mu przez naród, oglądanie miejsc związanych ze Stefanem Żeromskim (który tu się urodził i chodził do szkoły), Gustawem Herlingiem-Grudzińskim i Stanisławem Staszicem. Zwiedzanie Kielc i klasztoru na Świętym Krzyżu, gdzie prawdopodobnie pochowany jest legendarny wódz Jeremi Wiśniowiecki, będzie zapewne okazją do przypomnienia dawnej i najnowszej historii (podczas II wojny światowej w klasztorze mieściło się więzienie radzieckich żołnierzy).
Porządną lekcją historii i geografii będzie też zwiedzanie muzeum w Nowej Słupi, a odwiedzenie Pińczowa stanie się zapewne okazją do przypomnienia wiadomości o reformacji w Polsce. Wchodząc na Święty Krzyż czy zwiedzając piękną jaskinię Raj, młodzi ludzie będą mogli przypomnieć sobie wiadomości o skałach i minerałach, a także o dziejach Ziemi (Góry Świętokrzyskie są najstarsze w Polsce). Wizyta w klasztorach na Świętym Krzyżu i w Świętej Katarzynie może dostarczyć zwiedzającym wielu przeżyć religijnych.
Myślę, że taka wyprawa daje jeszcze jedną cenną umiejętność: kojarzenia faktów i konfrontowania wiedzy książkowej z rzeczywistością. Trudno wyobrazić sobie różne zabytki czy różne rodzaje skał, gdy się ich nie widzi. Trudno uczyć się jedynie z podręczników o stylu gotyckim czy romańskim w architekturze.
Na wycieczce można nauczyć się poszukiwania nowych źródeł wiedzy: korzystać nie tylko z podręczników, ale i przewodników, map, opowieści ludzi, własnych obserwacji. Jedna wycieczka i tyle korzyści – powtórzony zostaje materiał z wielu przedmiotów!
Poza walorami poznawczymi wycieczka na pewno korzystnie wpłynie na zdrowie uczestników i poprawę ich kondycji fizycznej. Wyjazd w góry, nad morze czy do jakiegoś parku krajobrazowego to przecież także zmiana klimatu.
Podczas takiego wyjazdu poznaje się szereg anegdot związanych z danym regionem – podczas wycieczki na wspomnianą już Kielecczyznę można na przykład sprawdzić autentyczność kawałów o położonym tutaj Wąchocku, a przy okazji dowiedzieć się sporo o tym miasteczku z tradycjami (ma naprawdę bogatą historię!). Z kolei wizyta na Świętym Krzyżu może dostarczyć emocji porównywalnych z oglądaniem horroru – w podziemiach kościoła zobaczymy zachowane w trumnach szkielety zakonników, żołnierzy, wodzów.
Wreszcie taki wyjazd to okazja do zdobywania umiejętności przydatnych w dorosłym życiu. To między innymi umiejętność spędzania czasu z grupą, funkcjonowania w niej – uczestnik musi dostosować się do programu i zasad ustalonych przez przewodnika i wychowawców. Musi nauczyć się punktualności, odpowiedzialności za siebie i innych.
Wycieczka szkolna to także próba generalna przed dalszymi i dłuższymi, w przyszłości może samodzielnymi, wyjazdami. To właśnie wycieczka pozwala rodzicom sprawdzić, na ile dziecko jest dojrzałe, zaradne, samodzielne. Czy umie się spakować? Czy wytrzyma cały dzień lub kilka dni bez rodzicielskiej opieki? Czy nie będzie za bardzo tęsknić? Czy będzie umiało o siebie zadbać? Wreszcie – czy będzie potrafiło mądrze, ekonomicznie gospodarować powierzonymi mu przez rodziców pieniędzmi, czy też wyda wszystkie na pierwszym lepszym stoisku z pamiątkami? Może rodzice przekonają się o tym, że dziecko jest już na tyle dorosłe, że można mu pozwolić na dalsze eskapady.
Podczas wyjazdu młody człowiek zdobywa też różne umiejętności dodatkowe, począwszy od umiejętności pakowania się czy robienia zakupów na drogę, a skończywszy na robieniu zdjęć czy pisaniu relacji z wycieczki. Z książki nie można nauczyć się pakowania plecaka czy składania śpiwora.
Na wycieczce dziecko często uczy się również korzystać z przewodnika, posługiwać mapą czy kompasem. Może też wziąć dyktafon i spróbować nagrać niektóre informacje.
Wycieczka może rozbudzić w dziecku rozmaite zainteresowania: turystyką, historią, geografią, literaturą, fotografią. Może się też przyczynić do tego, że po konfrontacji z rówieśnikami dziecko będzie się starało być bardziej zaradne i samodzielne.
Jak zakończyć?
Zbierz najważniejsze argumenty. Cenna będzie umiejętność zastąpienia użytych już zwrotów bliskoznacznymi, by nie powtarzać wciąż tego samego.
Na końcu, koniecznie w jednym wyrazistym zdaniu, powtarzamy jeszcze raz tezę, której broniliśmy. I tu znów przyda się umiejętność parafrazowania użytych już zdań. Ostatnie słowa rozprawki nie mogą przecież brzmieć tak jak pierwsze.
Przydatne zwroty:
- W świetle przytoczonych argumentów…,
- Po przytoczeniu powyższych argumentów…,
- Myślę, że moje argumenty przekonały, iż…
- Myślę, że udało mi się udowodnić, iż…
Sądzę, że lepiej nie kupić dziecku kolejnego modnego ubrania, a wysłać je na wycieczkę. Odetchnie świeżym powietrzem, zmieni klimat, poszerzy wiedzę z historii, literatury, geografii, może odkryje w sobie jakieś nowe pasje. Zdobędzie pewne praktyczne umiejętności, przydatne w dorosłym życiu i związane z funkcjonowaniem w społeczeństwie.
Wycieczka jest też sprawdzianem samodzielności dziecka, szkołą charakteru i niewątpliwie przyczyni się do poprawy kondycji fizycznej i psychicznej dziecka. Z takiej wycieczki wróci zapewne wypoczęte, w lepszym humorze i z większą wiedzą o świecie i ludziach.
Myślę, że moje argumenty przekonały nawet najbardziej sceptycznych, że warto zainwestować pieniądze – i zaryzykować. Wycieczka powinna przynieść same korzyści.
Zobacz: