Krótko scharakteryzuj styl barokowy w polskiej architekturze.
Słowo barok to słowo włoskiego pochodzenia, które oznacza przepych, przesadę – i taki jest właśnie barok. To styl w architekturze, rzeźbie, malarstwie i literaturze XVII wieku. W architekturze charakteryzował się liniami krzywymi oraz wielkim bogactwem kolorów i motywów dekoracyjnych. Fasady budynków bardzo często ozdabiano ornamentami roślinnymi. Natomiast kościoły budowane w tym stylu wyróżniały się ogromnymi kopułami, bogactwem ozdób, a także charakterystycznymi dla baroku grubiutkimi aniołkami i rzeźbami świętych.
Barok bardzo szybko rozprzestrzenił się w Polsce – najbardziej popularny był wśród magnaterii i bogatej szlachty – czyli ludzi, którzy wiedli wystawny tryb życia. To dlatego wśród barokowych budowli jest tyle pałaców. Na zewnątrz ozdabiane były licznymi płaskorzeźbami i rzeźbami, a wewnątrz ogromnymi, kolorowymi naściennymi malowidłami, lustrami w złoconych ramach i kryształowymi żyrandolami. Barokowe pałace to budowle pełne przepychu.
Najlepszym przykładem polskiego baroku jest pałac króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie. Niski, nie wznosi się wysoko, ale bogactwo ozdób fasady i przepych wnętrz świadczy o tym, że to rezydencja monarchy. Nawet królewski ogród został zaprojektowany jako bardzo wystawny – z mnóstwem ogrodowych rzeźb i przycinanych żywopłotów.
Zobacz: