Cechy antycznej tragedii

Zasada trzech jedności

  • czasu (ograniczenie czasu tragedii najwyżej do jednej doby)
  • miejsca (umiejscowienie akcji tylko w jednym miejscu)
  • akcji (ograniczenie treści do jednego, głównego wątku)

Istnienie konfliktu tragicznego – dwóch równorzędnych akcji, spośród których nie można dokonać dobrego wyboru. Cokolwiek zrobią bohaterowie, i tak zaprowadzi ich to do nieuchronnej katastrofy.

Katharsis – wywoływanie u widza uczucia litości i trwogi.

Ograniczona liczba aktorów – na scenie występuje najwyżej trzech aktorów (oprócz Chóru)

Zasada decorum – odpowiedniość nastroju; zgodność treści z formą (tragedii przypisana była powaga i wzniosłość).

Jedność stylu – brak indywidualizacji językowej – u wszystkich postaci styl retoryczny.

Tragizm – bohater tragedii dąży w stronę katastrofy i nic nie jest w stanie tego zmienić.

Niezmienność charakteru postaci – bohaterowie tragedii antycznych nie zmieniają się, nie popadają także w skrajne stany emocjonalne. Wynikało to m.in. z faktu, że aktor na początku przedstawienia przywdziewał maskę, którą nosił do samego końca sztuki.

Jakie funkcje pełni obecność chóru?

  • informuje o wcześniejszych wydarzeniach, które nie mogą zostać bezpośrednio przedstawione na scenie (np. ze względu na to, że działy się w innym miejscu)
  • wyjaśnia sens tego, co dzieje się na scenie
  • ocenia postępowanie bohaterów

 

Zobacz:

TRAGEDIA

Co wiesz o tragedii greckiej?

Jakie zasady rządziły tragedią grecką?

Jak zbudowana była tragedia grecka?

Z jakich części składała się tragedia grecka?

Na czym polega zasada trzech jedności?

Kim byli najsłynniejsi bohaterowie tragedii greckich?

Komedia antyczna