Początki panowania Bolesława Chrobrego

Po kilku latach walki z Odą Bolesław Chrobry, pierworodny syn Mieszka I, objął władzę w kraju.

  • W 997 roku Bolesław Chrobry zorganizował wyprawę o charakterze misyjnym do Prus. Na jej czele stał wygnany z Pragi czeski biskup Wojciech, który zginął potem z rąk pogan. Wyprawa odbiła się głośnym echem w ówczesnym świecie – biskup został wyniesiony na ołtarze, a jego szczątki złożone w Gnieźnie. Gród stał się dzięki temu ważnym ośrodkiem pielgrzymowania.
  • W 1000 roku, pod pretekstem złożenia hołdu szczątkom św. Wojciecha, Gniezno odwiedził Otton III. Zgodził się wówczas na utworzenie metropolii kościelnej w Gnieźnie i powstanie trzech nowych biskupstw: w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu, oprócz istniejącego już w Poznaniu; zaakceptował także wstępnie koronację Bolesława.

Dokonania Bolesława Chrobrego

  • Po śmierci Ottona III władzę objął, nieprzychylny Polsce, Henryk II. Bolesław, uprzedzając jego atak, zajął Łużyce, Miśnię, Milsko (1002 rok), a także pusty chwilowo tron w Pradze. Był to początek długiej wojny prowadzonej, ze zmiennym szczęściem, w latach 1003-1018, zakończonej polskim sukcesem.
  • Pokój w Budziszynie w 1018 roku zawarty pomiędzy Henrykiem II a Bolesławem Chrobrym potwierdził panowanie Bolesława nad Łużycami i Morawami.
  • Około roku 1018 Bolesław wyprawił się na Ruś, pod pretekstem obrony praw swego szwagra Świętopełka. W drodze powrotnej zajął pograniczne Grody Czerwieńskie.
  • Pod koniec wyprawy wybuchł bunt przeciwko Bolesławowi, ale został brutalnie stłumiony. Polska utraciła jednak Pomorze Zachodnie.
  • W 1025 roku Bolesław Chrobry, po śmierci Henryka II, koronował się na króla Polski, jednak jeszcze w tym samym roku umarł.

Zapamiętaj!

  • Polska za rządów Bolesława Chrobrego, mimo że była krajem młodym, osiągnęła status mocarstwa.