Wracamy więc do pojęcia kategorii słowotwórczej i do analizy słowotwórczej (z parafrazą!) rzeczowników:
- wąsacz: wąs-acz (ktoś, kto ma wąsy – formant oznacza nosiciela cechy – osobę, która ma jakiś związek ze znaczeniem wyrazu podstawowego);
- ślepota: ślep-ota (cecha człowieka ślepego – formant oznacza nazwę cechy; po jego dodaniu z przymiotnika otrzymujemy rzeczownik);
- cieplarnia: ciepl-arnia (miejsce, w którym jest ciepło – formant oznacza nazwę miejsca; tworzy rzeczownik, podczas gdy wyraz podstawowy jest nieodmienną częścią mowy – przysłówkiem);
- srogość: srog-ość (cecha człowieka srogiego – formant ponownie oznacza nazwę cechy i sprawia, że wyraz pochodny staje się rzeczownikiem, choć cechy określamy przymiotnikami).
Zobacz:
https://aleklasa.pl/matura/c317-nauka-o-jezyku/5-slowotworstwo-praktycznie