Antygona pochodzi z mitycznego ród Labdakidów, nad którym ciążyła klątwa, będąca konsekwencją występku króla Teb Lajosa. Lajos kiedy był u króla Pelopsa uwiódł jego syna. Kiedy go porzucił i chłopak popełnił samobójstwo, ojciec chłopca rzucił klatwę na Lajosa. Wyrocznia delficka przepowiedziała Lajosowi, że dziecko Jokasty zostanie jego zabójcą i ożeni się z własną matką.
Jest kochającą córką Edypa i Jokasty, siostrą Ismeny, Polinejkesa, Eteoklesa, narzeczoną Hajmona (syna Kreona).
Cechy charakteru
Antygona jest przeciwieństwem swojej siostry Ismeny, buntownicza, odważna, przedsiębiorcza, niezłomna, nieustraszona, zdecydowana, porywcza, dumna, energiczna, uparta (dostała od Sofoklesa rysy charakteru raczej męskie – przynajmniej w rozumieniu starożytnym), ale jest też kochającą siostrą i córką, uczuciową kobietą, wierną tradycji obywatelką.
Przekonania
- Zdaniem Antygony należy szanować i przestrzegać prawa boskiego (niepisanego), które jest nadrzędne wobec prawa państwowego stworzonego przez ludzi (pisanego).
- W życiu należy postępować odważnie, nie bać się kary, być wiernym sobie, umieć humanitarnie współżyć z ludźmi.
- Nie należy być niewolnikiem państwa, ale jego obywatelem, dlatego Antygona jest przeciwna tyranii, bezwzględności i nieczułości.
Ważne słowa Antygony
Współkochać przyszłam – nie współnienawidzić.
Zobacz:
Z jakiego mitu wywodzi się Antygona Sofoklesa? Na czym polega tragizm Antygony i Kreona?
Dlaczego Antygona – bohaterka tragedii Sofoklesa – jest postacią tragiczną?