Znany nam dzisiaj gatunek dramatyczny, podzielony na akty i sceny, różni się całkowicie od tragedii starożytnej. Początkowo tragedia składała się z następujących części:

  • prologos – aktor wygłaszał zapowiedź tragedii,
  • parodos – wejście chóru na scenę i odśpiewanie pieśni,
  • epeisodion – czyli „epizod”, część akcji,
  • stasimon – czyli komentarz chóru,
  • epeisodion – kolejne wydarzenia,
  • stasimon – znów komentarz chóru,
  • kommos – scena lamentu,
  • exodos – końcowa pieśń i wyjście chóru.

Zwróć uwagę, że epejsodiony, czyli akcja, przeplatają się ze stasimonami, czyli komentarzami chóru. Prologos to wprowadzenie, a exodos – rozwiązanie zdarzeń, przy czym exodos to wyjś­cie chóru, a parodos wejście. Przed nim z reguły ma miejsce punkt kulminacyjny – katastrofa prowadząca do zguby bohaterów. Tak dokładnie dzieje się w przypadku Antygony. Na pytanie, czy tak też jest w dramatach późniejszych np. u Szekspira, odpowiedz, że nie – bo przecież w dramacie nowożytnym mamy do czynienia z podziałem na akty i sceny.

Poza powyższym układem w kompozycji tragedii greckiej obowiązywały reguły:

  • zasada trzech jedności,
  • istotą tragedii był konflikt tragiczny,
  • ilość osób występujących jednocześnie na scenie nie przewyższała trzech,
  • wśród aktorów nie było kobiet – grali tylko mężczyźni,
  • aktorzy dla podwyższenia wzrostu grali w butach na koturnie.

Zabłyśnij!
Już Arystoteles ustalił w Poetyce normy dotyczące tragedii greckiej. Przypisał jej kategorię katharsis oraz wzbudzanie u odbiorcy uczucia litości i trwogi. Właśnie poprzez te uczucia widz dozna oczyszczenia duchowego – czyli katharsis. Uczucie litości zrodzi się na widok nieszczęść człowieka niewinnego, a trwoga na widok nieszczęścia człowieka podobnego do siebie.

Facebook aleklasa 2

Zobacz:

Dramat antyczny

Cechy tragedii antycznej

 

 

Jak zbudowana była tragedia grecka?

Podaj definicję tragedii jako gatunku

Na czym polega zasada trzech jedności?