Tadeusz Różewicz jest uznanym poetą. Oprócz tego jest dramaturgiem-nowatorem. Piętno poezji ujawnia się zresztą w jego dramacie. Sam często mówi o teatrze „realistycznym i poetyckim” – bo inspiracją wielu jego utworów stała się poezja.
Oto zestaw dokonań Różewicza jako dramaturga:
Zaprezentuj Tadeusza Różewicza jako dramaturga.– debiut (1959).
- Stara kobieta wysiaduje – całość problematyki przemijania, praw życia bolesnych i wzniosłych, codzienność i filozofia starości.
- Świadkowie albo nasza mała stabilizacja – poemat w 3 częściach – (słowa autora). To obraz obojętności współczesnych wobec siebie. To egoizm, bierność – mała stabilizacja ludzkości.
- Przyrost naturalny – podtytuł: Biografia sztuki teatralnej. Rzecz o koncepcji teatru, o jego zewnętrzności i teatrze „wewnętrznym”, czyli – teatr, którego materią ma być wnętrze człowieka.
Inne utwory dramatyczne Różewicza:
- Akt przerywany,
- Grupa Laokoona,
- Wyszedł z domu,
- Do piachu,
- Białe małżeństwo itd.
Zobacz:
89. Na czym polega wyzwanie rzucone tradycyjnemu dramatowi w Kartotece Tadeusza Różewicza?
Jakie interpretacje Kartoteki Tadeusza Różewicza możesz zaprezentować?