Biografia Baczyńskiego była typową, pokoleniową biografią.
Urodzony w 1921 w Warszawie, matura w 1939. Działalność w AK, konspiracja, studia na tajnej polonistyce UW. 1942 – ślub z Barbarą Drapczyńską. 1944 (4 sierpnia) – ginie w czwartym dniu powstania. 24 sierpnia – jego żona, Basia, zostaje ranna i umiera 1 września. Oboje pochowani są na Powązkach. Baczyński – pseud. Krzysztof – gdy umierał, miał 23 lata.
Poeta pisząc o sobie – prezentował los rówieśników, przeczuwał swoją śmierć – bo śmierć była cechą tego pokolenia. Baczyński stworzył tak oryginalną poezję, że zapowiadała ona wielki talent poetycki, lecz wybrał inną drogę, pragnął walczyć i zginął.
Dramat swojego pokolenia zawarł m.in. w utworach:
- Z głową na karabinie
Znaczącym cytatem są słowa:
a ja prześpię czas wielkiej rzeźby
z głową ciężką na karabinie.
Wielka rzeźba to czas tworzenia. Lecz nie z piórem w dłoni nad białą kartą papieru, nie na szczycie Mont Blanc wpatrzony w gwiazdy – lecz w oddziale żołnierzy, z karabinem zamiast pióra, krwią zamiast atramentu. Taki był los poetów 1920 i w tym tkwił ich tragizm.
- Z lasu – to perspektywa wojennego świata.
Las jest otchłanią, łamią się lądy, noce trą się i gniotą, armie się gną – to wojenna panorama. Gdzie tu los pokolenia? W surrealistycznym pochodzie żołnierzy w otchłań rozwartych ust lasu. Anormalność i tragedia pokolenia tkwi w tej uporczywej wędrówce żołnierzy „o jasnych twarzyczkach” – śmierci synów przed ojcami, ujętej tu w wizję leśnej otchłani.
Zobacz:
Krzysztof Kamil Baczyński na maturze
Wymień motywy tematyczne najczęściej podejmowane przez Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.