Biblia to zapis historii upadku i zbawienia człowieka. W Starym Testamencie szczegółowo przedstawia dzieje Narodu Wybranego – Izraela, a w Nowym Testamencie opisuje życie i naukę Jezusa, Zbawiciela ludzi, oraz pierwsze lata działalności chrześcijan. Apokalipsa świętego Jana dzieje ludzkości i historię zbawienia kończy wizją Sądu Ostatecznego, pokonaniem szatana. Jest więc Biblia zamkniętą całością: pokazuje świat i człowieka od chwili stworzenia i pierwszego upadku aż po czas przyjścia Mesjasza, Jego śmierć i zmartwychwstanie, dzięki któremu człowiek może osiągnąć zbawienie. Kończy się na ostatecznym zniszczeniu zła, szatana. Według przekazu Biblia była pisana pod natchnieniem Ducha Świętego przez ludzi wybranych do tego przez samego Boga.
Mity były opowieściami ustnymi, wyjaśniającymi powstanie świata (mity kosmogoniczne), porządkującymi prawdy o nim. Mówiły o bogach (mity teogoniczne), życiu człowieka (mity antropomorficzne), kreśliły dzieje rodów (mity genealogiczne). Były formą oswajania świata i niezrozumiałych zjawisk, jak burza, spadanie meteorytów. Dzięki mitom wszelkie zdarzenia miały swoje uzasadnienie, wytłumaczenie. Wyrażały one ludzkie emocje, postawy, wierzenia danej społeczności, jednocząc ją w ten sposób i odróżniając od innych. Autorzy mitów nie są znani.
Biblia
Bóg
Jest jeden, w trzech Osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Obraz Boga dają Stary Testament i Nowy Testament. Nie ma On ani początku, ani końca. Jest wszechwiedzący, wszechobecny, wszechmocny, wierny swojemu ludowi, miłosierny, sprawiedliwy, chociaż karząc grzech, potrafi być surowym Sędzią, ale dla człowieka jest przede wszystkim kochającym Ojcem, który dla jego zbawienia wydał swojego Syna na śmierć. On stworzył cały świat, z niego wszystko, poza złem, nieprawością, bierze swój początek. Oddzielił światło od ciemności, stworzył wody, lądy, niebo, ziemię, rośliny, zwierzęta i człowieka. Wszystko uczynił dobrym, a tego ostatniego powołał na swoje podobieństwo i dał mu wolną wolę oraz moc panowania nad całą ziemią i wszelkim stworzeniem. Bóg tylko w postaci Chrystusa przyjmuje ludzkie ciało, by złożyć ofiarę za ludzi i cierpieć za nich – aby nas zbawić.
Świat
Dobry, zaplanowany i stworzony przez Boga. Powstawał stopniowo przez siedem dni. Dopiero gdy był już gotowy – Bóg stworzył człowieka jako jego pana, „koronę wszelkiego stworzenia”. Stworzony z miłości. Wszystko ma w nim swoje miejsce. Stworzony dla człowieka. Popełniwszy grzech, człowiek traci jednak dostęp do raju i możliwość oglądania Boga twarzą w twarz.
Człowiek
Stworzony przez Boga z miłości na Boży obraz i podobieństwo. Pan ziemi i stworzeń ją zamieszkujących. Obdarzony przez Stwórcę wolną wolą, a zarazem wciąż obdarowywany wiedzą, co czynić wolno, a czego nie. Wygnany z raju za nieposłuszeństwo wobec Boga, otrzymuje jednak obietnicę zbawienia.
Zło, śmierć, choroby
Twórcą i panem zła, grzechu jest szatan, który zbuntował się przeciwko Bogu i doprowadził do upadku człowieka. Śmierć, choroby, cierpienie to konsekwencje pierwszego upadku człowieka – grzechu pierworodnego: zjedzenia przez Adama i Ewę owocu z rajskiego drzewa poznania dobra i zła. Wcześniej człowiek ich nie znał. Wyzwoleniem od śmierci jest zapowiedziana przez Boga w chwili wygnania człowieka z raju, ofiara Chrystusa za grzechy świata.
Mitologia
Bóg
Bogowie powstali z Chaosu. Najpierw Uranos i Gaja. Wszystkie swoje dzieci Uranos strącił w głąb Tartaru, bo były zbyt okropne. Tylko Kronos ocalał. Pokonał ojca i zajął jego miejsce. Nie jest od niego lepszy, również zabija swoje dzieci – pożera je, oprócz Zeusa, którego matka, Rea, ukryła i wychowała. Gdy Zeus dorasta, pokonuje Kronosa, przejmuje władzę i zmusza ojca do zwrócenia połkniętych dzieci. Są nimi: Hades, Posejdon, Hera, Hestia, Demeter. Bogowie dzielą władzę między siebie i zasiadają na Olimpie. Nie są wszechmocni, mają ograniczoną władzę, a młodość i nieśmiertelność zapewnia im spożywanie ambrozji i picie nektaru. Mogą przenosić się w przestrzeni. Są piękni, silni, młodzi. Mogą przyjmować różne postacie, ale można ich też pozbawić życia. Mają postać ludzką, a więc ciało. Tak jak ludzie bywają okrutni, mściwi, zawistni, złośliwi, pełni pychy, nienawiści, choć potrafią kierować się namiętnościami, także kochać. Nienawidzą człowieka i pragną go zniszczyć, a Prometeusza, który złamał zakaz Zeusa dotyczący ofiarowania ludziom ognia, karzą bardzo surowo. Światem rządzi Fatum, Los, nad którym bogowie nie mają władzy, nie mogą go zmienić.
Świat
Nie wiadomo, jak powstaje świat i kto go tworzy. Na początku jest Chaos i to z niego wyłaniają się pierwsi bogowie, ale to nie oni tworzą ziemię. Od początku na świecie panuje przemoc i zło, od początku swego istnienia obserwuje je człowiek.
Człowiek
Dokładnie nie wiadomo, w jaki sposób powstał. Jeden z mitów mówi, że ulepił go z gliny Prometeusz, który tchnął weń życie. To on dał człowiekowi ogień i nauczył go posługiwać się narzędziami. Mitologia dzieli historię człowieka na cztery okresy. Bogowie nienawidzą człowieka i pragną go zniszczyć. Człowiek musi im składać ofiary, ale są też tacy, którzy kochają go i opiekują się nim, na przykład Hestia. Człowiek patrzy na zło, na walki między bogami, a z wieloma sam musi walczyć.
Zło, śmierć, choroby
Nie wiadomo, skąd się wzięły zło i śmierć. Choroby i wszelkie nieszczęścia nękające ludzkość wyszły z puszki, którą otworzyła Pandora, ofiarowanej jej przez bogów pragnących zniszczyć człowieka.
Zobacz:
Jak Biblia przedstawia stworzenie świata? Biblijna kosmogonia.
Jakie tematy, wydarzenia, motywy biblijne, które trzeba zapamiętać i kojarzyć z Biblią