Cechy twórczości

  • Katastrofizm
  • Skomplikowana metaforyka
  • Kontekst historyczny – II woja światowa
  • Dylematy moralne
  • Wizjonerstwo
  • Doskonałość języka poetyckiego
  • Osadzenie w tradycji romantycznej
  • Symbolizm
  • Filozoficzna refleksja na temat życia, śmierci, miłości

Nurty, pojęcia

  • Apokalipsa spełniona
  • Pokolenie Kolumbów
  • Katastrofizm

Możliwe tematy

  • Katastrofizm w poezji Baczyńskiego
  • Tradycja romantyczna w twórczości Baczyńskiego
  • W jaki sposób Baczyński przedstawia miłość do żony? Zanalizuj środki stylistyczne w wierszu Biała magia.
  • Tragedia pokolenia Kolumbów w oczach Baczyńskiego. Analiza i interpretacja wiersza Pokolenie.

Co wtedy pisać?

  • Katastrofizm w poezji Baczyńskiego ma inny wymiar, niż katastrofizm poetów dwudziestolecia międzywojennego. To nie wizja apokalipsy, ale apokalipsa spełniona.
  • Żałobny charakter wiersza podkreśla wybór gatunku – elegii, wielkiej miłości matki do syna dowodzą czułe zdrobnienia, a fakt, że to matka opłakuje syna, podkreśla nienormalność doświadczeń wojennych.
  • Miłość do ukochanej żony Barbary stanowi ważny temat wierszy Baczyńskiego. Uczucie pozwala przetrwać czas apokalipsy i zapomnieć o pokoleniowej tragedii, stanowi świadectwo istnienia innego, dobrego świata.
  • Poezja Baczyńskiego kultywuje tradycję romantyczną, odwołuje się w poezji do Słowackiego i Norwida i stanowi świadectwo refleksji nad realiami historycznymi.
  • Pokolenie Kolumbów nazywa się również pokoleniem apokalipsy spełnionej. Wojna stanowiła doświadczenie kształtujące młodych ludzi, swoiste piętno, które odcisnęło się na życiu tych osób, które przeżyły.

Ważne wiersze, ich tematy

Pokolenie – wiersz jest refleksją nad tragedia pokolenia Kolumbów, którzy stają przed koniecznością poświęcenia życia dla ojczyzny. Poeta przywołuje okrutne przykazania, których należy przestrzegać, aby przetrwać trudny czas wojny.

Biała magia – wiersz jest niezwykle lirycznym erotykiem. Ukochana kobieta jest dla mężczyzny lustrem, pryzmatem, przez który dostrzega cały świat i kosmos. Miłość jest przeciwwagą dla okrutnej wojennej rzeczywistości.

Z głową na karabinie – wojna stanowi zaciskający się wokół człowieka krąg, z którego nie ma ucieczki. Wojna jawi się jako koniec świata.

Elegia o… chłopcu polskim – wiersz jest lirycznym wyznaniem matki żołnierza. Wiersz opisuje los wojennego pokolenia i ból matki po śmierci chłopca. Utwór ma charakter żałobny.

Deszcze – niezwykle nastrojowy wiersz, w którym deszcz został wykorzystany do zbudowania atmosfery niezwykłego przygnębienia i smutku. Warto posłuchać utworu śpiewanego przez Ewę Demarczyk do muzyki Zygmunta Koniecznego.

Cytat do zapamiętania

Chodzę lasem, zostawiam nie ślady, lecz tropy
i sapię w wąskiej norze oddechem włochatym.
Czy to prawda, że żyłem rybą przed potopem
i że jestem dziś wilkiem kochającym kwiaty?