Tag "dramat romantyczny"

Dziady część III Adama Mickiewicza

Wymowa dramatu Adama Mickiewicza – Dziady Wymiar polityczny utworu. W tej warstwie Dziady są wielkim romantycznym wyrazem uczuć patriotycznych, cierpienia z powodu niewoli kraju, obrazem prześladowań i walki z zaborcą. Zawierają wzór patrioty-mesjasza, Prometeusza, którego potrzebuje Polska, podejmującego walkę nawet wbrew rozsądkowi. W tym wymiarze zawiera się także hasło mesjanizmu narodowego, które przedstawia Polskę jako Chrystusa narodów. Wątek patriotyczny jest podkreślony poprzez kontrast w układzie: carski despotyzm (Rosjanie i polscy kolaboranci) – prześladowani patrioci (młodzież, spiskowcy, zesłańcy).

Dziady Adama Mickiewicza – przegląd części

Dziady Adama Mickiewicza Część II – ogniskuje się wokół obrzędu dziadów. Dominują w niej spirytualizm, mistycyzm, obejmuje jedną noc, rozgrywa się w jednym miejscu. Część IV – dotyczy historii Gustawa, ma właściwie dwóch bohaterów, rozgrywa się w jednym miejscu, w ciągu nocy (dokładnie trzech godzin). Część III – obejmuje kilka wątków, rozgrywa się na różnych płaszczyznach, w różnym czasie. Dwie główne postacie to Konrad i ksiądz Piotr, lecz obecnych jest wiele innych osób, także bohaterowie zbiorowi:

Test z literatury staropolskiej II

1. Prawda czy fałsz? P F  1. W romantyzmie rozegrała się tzw. walka klasyków z romantykami.  2. Klasyków reprezentował Mickiewicz, romantyków Słowacki.  3. Kazimierz Brodziński napisał rozprawę O klasyczności i romantyczności…  4. Maurycy Mochnacki poparł Brodzińskiego w polemice z klasykami.  5. Adam Mickiewicz studiował w Kownie i w Lozannie.  6. Adam Mickiewicz brał udział w powstaniu listopadowym. 7. Cyprian Kamil Norwid należy do prekursorów romantyzmu. 8. Wiersz Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie… obrazuje kult wybitnych jednostek typowy dla

Obraz rewolucji w Nie-Boskiej komedii. Zinterpretuj scenę finałową.

Obraz rewolucji w Nie-Boskiej komedii. Zinterpretuj scenę finałową. LEONARD Po tylu nocach bezsennych powinien byś odpocząć, Mistrzu – znać strudzenie ná rysach twoich. PANKRACY Nie czas mi jeszcze zasnąć, dziecię, bo dopiero połowa pracy dojdzie końca swojego z ich ostatnim westchnieniem. – Patrz na te obszary – na te ogromy, które stoją w poprzek między mną a myślą moją – trza zaludnić te puszcze – przedrążyć te skały – połączyć te jeziora –

Obraz polskiej młodzieży walczącej z zaborcą, zapisany w III części Dziadów Adama Mickiewicza.

Obraz polskiej młodzieży walczącej z zaborcą, zapisany w III części Dziadów Adama Mickiewicza. Ukaż postacie i postawy, odwołując się do podanego fragmentu i całego utworu. Akt I (fragment) Kilku z więźniów No, Janie! Nowiny? Jan Sobolewski (ponuro) Niedobre – dziś – na Sybir – kibitek dwadzieście Wywieźli. Żegota Kogo? – naszych? Jan Studentów ze Żmudzi. Wszyscy Na Sybir? Jan I paradnie! – było mnóstwo ludzi. Kilku Wywieźli! Jan Sam widziałem. Jacek Widziałeś! – i mego Brata wywieźli?

Kreacja bohatera romantycznego w twórczości Juliusza Słowackiego.

Kreacja bohatera romantycznego w twórczości Juliusza Słowackiego. Scharakteryzuj, jaki typ bohatera stworzył poeta na podstawie przytoczonego fragmentu monologu tytułowego bohatera Kordiana. Porównaj bohatera stworzonego przez Słowackiego z innymi znanymi Ci bohaterami dzieł romantyków, np. George’a Byrona i Adama Mickiewicza. KORDIAN: Zabił się – młody… Zrazu jakaś trwoga Kładła mi w usta potępienie czynu, Była to dła mnie posępna przestroga, Abym wnet gasił myśli zapalone; Dziś gardzę głupią ostrożnością gminu, Gardzę przestrogą, zapalam się, płonę,

Dlaczego bunt prometejski Konrada prowadzi go do klęski?

Dlaczego bunt prometejski Konrada prowadzi go do klęski? W odpowiedzi uwzględnij interpretację podanego fragmentu oraz wymowę całości III części Dziadów Adama Mickiewicza. Adam Mickiewicz, Dziady część III, scena II Wielka Improwizacja (fragmenty) Ale ta miłość moja na świecie, Ta miłość nie na jednym spoczęła człowieku Jak owad na róży kwiecie: Ja kocham cały naród – objąłem w ramiona Wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia, Przycisnąłem tu do łona, Jak przyjaciel, kochanek, małżonek, jak

Co oznacza określenie „polski dramat romantyczny”?

Co oznacza określenie „polski dramat romantyczny”? Polski dramat romantyczny to specyficzny rodzaj dramatu, jaki wytworzył się na ziemiach polskich w dobie romantyzmu. Dramat romantyczny był w polskim romantyzmie gatunkiem dominującym, w którym polscy romantycy wypowiedzieli rzeczy niezwykle cenne i ważne dla polskiej kultury. Powstawał on w latach 1832-1835, a jego głównymi twórcami byli: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Zygmunt Krasiński. Najważniejsze zaś dzieła to: Dziady (1832), Kordian (1834) oraz Nie-Boska komedia (1835). Co charakteryzuje ten rodzaj dramatu?

Co stanowi o jedności Dziadów, a co różni poszczególne części?

Podpowiedź Wszystkie części łączy osoba bohatera romantycznego: Widmo – Pustelnik – Gustaw – Konrad. Również motyw etyczny – ciągłej walki dobra ze złem – przyświeca wszystkim częściom utworu, w każdej części pojawia się także spór klasyczno-romantyczny: uczucie przeciw wiedzy, serce przeciw rozumowi, młodość przeciw starości, miłość przeciw mądrości. Poza tym części dramatu bardzo różnią się od siebie. Część II – ogniskuje się wokół obrzędu dziadów. Dominują w niej spirytualizm, mistycyzm, obejmuje jedną

Kordian Juliusza Słowackiego jako sąd nad powstaniem listopadowym

Kordian Juliusza Słowackiego jako sąd nad powstaniem listopadowym. Zacznij ogólnie: Dyskusje nad przyczynami upadku powstania listopadowego były jednym z głównych tematów polskiej literatury, powstającej po klęsce powstańców. Różni autorzy wyrażali swoje poglądy na ten temat. Na przykład Adam Mickiewicz interpretował ten fakt historyczny w kategoriach mesjanistycznych – jako ofiarę narodu polskiego, która pozwoli na jego późniejsze zmartwychwstanie. Juliusz Słowacki, tworząc literacką rekonstrukcję spisku z 1829 roku – Kordiana – przedstawił swoje poglądy na

Hrabia Henryk – bohater Nie-Boskiej Komedii

Hrabia Henryk Hrabia Henryk, występujący w dramacie Zygmunta Krasińskiego również jako Mąż, jest nietypowym i bardzo interesującym przykładem bohatera romantycznego. Od innych postaci romantycznych wiele go różni. Jego portret jest wszechstronny, postać to wieloznaczna, ale niepozbawiona silnego charakteru, mimo naznaczenia tragizmem. Znaczenie postaci To ważny bohater romantyczny, skupiający w sobie i cechy typowe dla epoki, i mniej dla niej charakterystyczne. Nie jest, jak inni wielcy bohaterowie romantyczni, naznaczony wielką ideą. Po metamorfozie, jaką przeszedł, Henryk

Kordian jako dramat o powstaniu listopadowym. Jak Słowacki ocenia powstanie?

Kordian jako dramat o powstaniu listopadowym. Jak Słowacki ocenia powstanie? Wstęp I Z powstaniem listopadowym wiązała się twórczość wielu poetów – były to utwory związane z nurtem poezji tyrtejskiej, zachęcające do walki. Powstawały też utwory podsumowujące powstanie – jednym z takich gorzkich utworów jest dramat pt. „Kordian”. Rozliczenie powstania nie jest jedynym tematem tego dzieła, ale bardzo ważnym. Wstęp II Konsekwencją powstania listopadowego była likwidacja Królestwa Polskiego jako autonomicznego organizmu państwowego, zamknięcie

Druga część Dziadów jako wykładnia ludowej moralności.

Druga część Dziadów jako wykładnia ludowej moralności. Wstęp I Na werdykty moralne zawarte w II części „Dziadów” łatwiej spojrzeć, jeśli uświadomimy sobie, że główną cechą tego utworu jest ludowa moralność. „Dziady” prezentują stary, pogański zwyczaj przywoływania duchów, które ujawniają swoje grzechy. Czasem ludzie mogą pomóc zjawom, czasem nie… Wstęp II Przykład trzech duchów, które pojawiają się podczas ludowego obrzędu dziadów to pokazanie różnych grzechów, które popełniają ludzie. Rozwinięcie Prastary obrzęd dziadów

Kompozycja III części Dziadów jako wzór dramatu romantycznego.

Kompozycja III części Dziadów jako wzór dramatu romantycznego. Wstęp I „Dziadów” III cz. to jeden z najwybitniejszych polskich dramatów romantycznych – utwór zadziwiający różnorodnością zastosowanych środków artystycznych. Stanowi także mieszaninę różnego typu gatunków – dramatycznych, epickich i lirycznych, a nawet wykazuje pewne pokrewieństwo z operą. Wstęp II Dramat romantyczny swą budową nawiązuje do konstrukcji dramatu, którą zapoczątkował Szekspir. „Dziady” Mickiewicza są uważane za wzorcowy utwór romantyczny, gdyż odznaczają się wszelkimi ważnymi cechami, które są

Trójgłos w sprawie rewolucji w Nie-Boskiej ­komedii – Pankracy, Hrabia Henryk, sam Krasiński.

Trójgłos w sprawie rewolucji w Nie-Boskiej ­komedii – Pankracy, Hrabia Henryk, sam Krasiński. Rewolucji w Nie-Boskiej ­komedii Wstęp I „Nie-Boska komedia” jest między innymi próbą odpowiedzi na pytanie, czym jest zjawisko walki klas. Do czego ono prowadzi? Jakie mogą być jego skutki? Oczywiście, budując obraz abstrakcyjnej rewolucji i ukazując jej przebieg, Krasiński patrzy na to zjawisko i na walczące strony przez pryzmat swojego pochodzenia. Budując obraz rewolucji, autor opierał się na przewrocie Cromwella

Szaleństwo żony – jak zostało ukazane w Nie-Boskiej komedii?

Szaleństwo żony – jak zostało ukazane w Nie-Boskiej komedii? A jak ukazał Krasiński małżeństwo? Wstęp I W dramacie Zygmunta Krasińskiego mamy do czynienia z prawdziwym dramatem rodzinnym. Mąż – Hrabia Henryk – wyjątek wśród bohaterów romantycznych! – jest żonaty. Ożenił się z miłości i pragnął uszczęśliwić kobietę, której ślubował miłość, wierność i uczciwość małżeńską. Czemu więc Maria skonała jako obłąkana, czemu została odrzucona? „Ze wszystkich błazenad najpoważniejszą jest małżeństwo” – ten cytat z „Wesela Figara”

Czego dotyczy spór między Hrabią Henrykiem a Pankracym, wielkimi antagonistami w Nie-Boskiej komedii?

Czego dotyczy spór między Hrabią Henrykiem a Pankracym, wielkimi antagonistami w Nie-Boskiej komedii? Wstęp I Do głównego pojedynku między przedstawicielami zwalczających się ugrupowań dochodzi w końcowej scenie III części dramatu. Ta polemika ma dramatyczny przebieg – jeszcze więcej dowiadujemy się o bohaterach, o ich psychice, jeszcze lepiej rozumiemy ich racje. Ten pojedynek ma więc doniosłe znaczenie. Ponadto ta polemika jest jednym z najdojrzalszych zapisów wewnętrznych sprzeczności szarpiących duszę Krasińskiego. Wstęp II „Do widzenia w okopach

Nie-Boska komedia – jak rozumiesz tytuł dramatu Zygmunta Krasińskiego?

Nie-Boska komedia – jak rozumiesz tytuł dramatu Zygmunta Krasińskiego? Wstęp I „Nie-Boska komedia” Zygmunta Krasińskiego to dramat, który powstał w 1833 r., a został wydany anonimowo dwa lata później w Paryżu. Początkowo dzieło nosiłoby tytuł „Mąż” – tak pierwotnie autor zamierzał zatytułować dramat. Tytuł „Nie-Boska komedia” każe spojrzeć na utwór z innej, szerszej perspektywy. Zwraca uwagę na historiozoficzny i ogólnoludzki sens dramatu, nie tylko na dzieje głównego bohatera. Wstęp II Tytuł dramatu Krasińskiego aluzyjnie przywołuje „Boską

Koncepcja poezji w Nie-Boskiej komedii

Koncepcja poezji w Nie-Boskiej komedii. Wstęp I W wielu utworach romantycznych poezja – geniusz poetycki ukazywana jest jako szczególny dar. Poeta jest kimś absolutnie wyjątkowym, a przez to wyalienowanym, dramatycznie innym od zwyczajnych ludzi. Przypomnijmy sobie, że poetą był Konrad, bohater III cz. „Dziadów”, a Juliusz Słowacki w „Testamencie moim” nazywa swoją twórczość „siłą fatalną”, która przetrwa lata po jego śmierci i przerobi zwykłych zjadaczy chleba w anioły. Przypomnijmy sobie też wielką rolę, jaką odgrywa

Dziecko, obłęd, fantastyka – jak te romantyczne motywy funkcjonują w Nie-Boskiej komedii?

Dziecko, obłęd, fantastyka – jak te romantyczne motywy funkcjonują w Nie-Boskiej komedii? Wstęp I Dziecko, obłęd, fantastyka – to bardzo ważne motywy w literaturze romantyzmu. Obłąkani, wizjonerzy, szaleńcy, pojawiają się w wielu utworach romantycznych. Fantastyka to również bardzo ważny element romantycznego świata – Kordian odbywa podróż do Polski na chmurze, w „Nie-Boskiej komedii” pojawiają się anioły i Chrystus, w balladach – rusałki, Król Olszyn i inne fantastyczne postacie. Przykłady można by mnożyć. Dziecko również pojawia się