Tag "literatura antyczna"

Poezja Horacego

Horacy i liryka starożytna Liryka starożytna, podobnie jak tragedia, wywodzi się z religijnych obrzędów. Przy wtórze różnych instrumentów kapłani i wierni wygłaszali zaklęcia i modlitwy skierowane do nieśmiertelnych bogów. Z czasem przerodziły się one w coraz bardziej skomplikowane i kunsztowne pieśni, które przestały pełnić wyłącznie funkcję religijną. Dzielono je na dwa rodzaje, w zależności od liczby wykonawców. Do pieśni chóralnych zaliczono podniosłe hymny, sławiące bogów i bohaterów. Zmarłych opłakiwano zbiorowo za pomocą żałobnych trenów. Pieśniami wykonywanymi indywidualnie były przede

Ponadczasowe, nieprzemijalne postawy i uczucia ludzkie w Biblii i literaturze antyku

Ponadczasowe, nieprzemijalne postawy i uczucia ludzkie w Biblii i literaturze antyku. Pisania dużo, wszystkiego ogarnąć się nie da. Zrób sobie konspekt: Wstęp, w którym nakreślę skalę problemu; Dobór zagadnień: napiszę o postawie buntu, miłości, cierpieniu i władzy. Przy każdym: kto jest przykładem, jak go oceniam; Zakończenie – czy wybrane przeze mnie postawy i uczucia są rzeczywiście aktualne? Dowody ze współczesności.   Jak może wyglądać wstęp? „Czyż brakowało grobów w Egipcie, że nas tu przyprowadziłeś, abyśmy

Na czym polega wartość Odysei?

Na czym polega wartość Odysei? Odyseja zdobyła dużą popularność ze względu na barwną fabułę pełną fantastycznych  mrożących krew w żyłach przygód oraz baśniowych i lirycznych motywów. W Odysei dużo się dzieje – trudno się nudzić, śledząc losy Odysa i jego drużyny. Przygody Odyseusza sprawiają, że odbiorca znajduje się w świecie baśni, mitu, fantazji – nie zauważa, że podróżuje po bardzo realnych przestrzeniach, takich jak wybory moralne, granice ludzkiej walki z

Wyjaśnij pojęcie – poezja tyrtejska

Poezja tyrtejska Termin ten pochodzi od poezji Tyrteusza, poety podejmującego w swej twórczości motyw walki o ojczyznę. Poezja tyrtejska oznacza poezję czynu, zagrzewającą do walki, opiewającą bohaterstwo tych, którzy potrafią oddać życie dla swojego kraju. Tyrteusz (gr. Tyrtajos) – żył w VII w p.n.e. Zagrzewał do walki Spartan, którzy podobno właśnie dzięki jego poezji pokonali wroga. Sam Tyrteusz był wodzem w II wojnie meseńskiej. Uważał, że nie ma piękniejszej śmierci niż w pierwszym szeregu, podczas walki