Tag "motyw kondycji człowieka w literaturze"

O śmiertelnych pokolenia! Życie wasze to cień cienia… Zinterpretuj słowa Chóru w świetle losów Edypa i doświadczeń innych bohaterów literackich.

O śmiertelnych pokolenia! Życie wasze to cień cienia… Zinterpretuj słowa Chóru w świetle losów Edypa i doświadczeń innych bohaterów literackich. Zacznij od kontynuacji cytatu: Los ten, co ciebie Edypie, spotyka Jest mi jakby głosem żywym Bym żadnego śmiertelnika nie zwał już szczęśliwym Tak Chór rozwija swoją myśl. Trzynaście wieków później Szekspir powie: Życie jest tylko przechodnim półcieniem Nędznym aktorem, który swoją rolę Przez parę godzin wygrawszy na scenie W nicość przepada –

Kondycja człowieka współczesnego

Kondycja człowieka współczesnego Można położyć nacisk na swoistość, wyjątkowość i niezwykłość problemów człowieka współczesnego lub – odwrotnie – uniwersalność. Pierwsza opcja jest lepsza – więcej materiału oraz możliwości sproblematyzowania zagadnienia. Kondycja współczesnego człowieka różni się od sytuacji człowieka w innych epokach przede wszystkim problemami, jakie dotyczą całego świata; najważniejsze z nich to: problemy polityczne – wojny, w tym dwie światowe, rozwój totalitaryzmu – faszyzmu i komunizmu, Holocaust. Ale to także trudne do rozwiązania kwestie

Czy zgodzisz się z Sofoklesem, że życie ludzkie jest tylko marnym cieniem, a człowiek – nie mając wpływu na swój los – może oddawać się jedynie czczym marzeniom?

O śmiertelnych pokolenia! Życie wasze to cień cienia. Bo któryż człowiek więcej tu szczęścia zażyje – Nad to, co w sennych rojeniach uwije, Aby potem z biegiem zdarzeń Po chwili snu – runąć z marzeń.             (Sofokles Król Edyp) Czy zgodzisz się z Sofoklesem, że życie ludzkie jest tylko marnym cieniem, a człowiek – nie mając wpływu na swój los – może oddawać się jedynie czczym marzeniom? Powyższy temat dotyczy czêsto pojawiającego się

Wizje świata – cytaty

Całe  życie to farsa błazeńska. Albo się nauczysz błaznować, odrzuciwszy tę  żarliwą powagę – albo będziesz cierpiał niezmiennie. Palladas Żeglugą niepewną jest życie. Wśród burz, które nami miotają, nieraz cierpimy bardziej niż żeglarze na rozbitym okręcie. Palladas Wszystko jest poezją, każdy jest poetą. Edward Stachura Cały świat to teatr. Wszyscy mężczyźni i wszystkie kobiety Są aktorami – wchodzą i znikają… I różne człowiek gra kolejne role W siedmioaktowej sztuce swego

Człowiek wobec własnego istnienia – rozwiń myśl, interpretując wiersz Andrzeja Bursy (Przecież znasz wszystkie moje chwyty)

Człowiek wobec własnego istnienia – rozwiń myśl, interpretując wiersz Andrzeja Bursy (Przecież znasz wszystkie moje chwyty). Andrzej Bursa *** ty znasz moje chwyty, ja znam twoje marnujemy czas. Roger Vailland Przecież znasz wszystkie moje chwyty życie moje wiesz kiedy będę drapał krzyczał i rzucał się znasz upór moich zmagań i drętwe pozbawione smaku i czucia wyczerpanie wtedy zatruwasz mój sen majakami aby uniemożliwić mi jakikolwiek azyl znam twoje słodycze które przyjmują

„Człowiek to wielkość i małość jednocześnie” – rozważ to stwierdzenie, odwołując się do treści Biblii.

„Człowiek to wielkość i małość jednocześnie” – rozważ to stwierdzenie, odwołując się do treści Biblii. Temat nie jest skomplikowany, trzeba tylko jasno uświadomić sobie cel pracy: za pomocą przykładów osób i koncepcji zawartych w Biblii pokazać słuszność myśli o człowieku. Użyj sformułowań: Według „Księgi Rodzaju” i biblijnej historii o stworzeniu człowiek i wielki jest, i mały… Z „Księgi Rodzaju” wyłania się portret człowieka potężnego.  Człowiek mocny, wielki to… Co stało się z potęgą ludzką – w słowach Koheleta. Późniejsze

Sonety Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego jako wyraz niepokojów i rozdarcia wewnętrznego człowieka baroku

Sonety Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego jako wyraz niepokojów i rozdarcia wewnętrznego człowieka baroku. Jak zacząć? Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie – ten cytat z sonetu Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego zaczął żyć własnym życiem. Pełni rolę swego rodzaju definicji, najkrótszej charakterystyki kondycji człowieka baroku. Warto wyjść właśnie od tego fragmentu. Przykład Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie – słaby, chwiejny, o dwoistej naturze i słabej woli. Taki właśnie był człowiek widziany oczyma Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego. Ten cytat to swego rodzaju wizytówka całej

Kondycja człowieka i jego miejsce w świecie w świetle mitologii greckiej i Biblii – porównaj, przywołując odpowiednie fragmenty.

Kondycja człowieka i jego miejsce w świecie w świetle mitologii greckiej i Biblii – porównaj, przywołując odpowiednie fragmenty. Komentarz Tematy porównawcze często dotyczą sposobów ujmowania różnych zjawisk w mitach i księgach biblijnych. Klasyczny, bardzo stary temat, z którym przyszło się zmierzyć wielu pokoleniom licealistów, to próba porównania kosmogonii mitycznej i biblijnej. Ten dotyczy jednak kondycji człowieka i przez to jest bardziej złożony. W tamtym przypadku bazowałeś na micie o powstaniu świata z Chaosu oraz na Księdze Genesis; w tym

Kondycja człowieka w filozofii i poezji baroku

„Człowiek jest trzciną najsłabszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą” (Blaise Pascal). Kondycja człowieka w filozofii i poezji baroku. Zanim zaczniesz pisać Co jest najważniejszym tematem literatury i filozofii? Człowiek. Omawiany temat wypracowania także każe o nim pisać. Słowo kondycja oznacza stan, położenie, warunki bytu. Problem ludzkiej kondycji może więc obejmować różnorodne elementy, np.: miejsce człowieka w świecie, stosunek do otaczającej rzeczywistości, relację człowiek – Bóg, sposób, w jaki ludzie postrzegają sami siebie (Jesteśmy słabi