Tag "motyw szczęścia"
Szczęście i Arkadia Temat to wdzięczny, lecz ambitny – wymaga nie tylko zainteresowań literackich, lecz także filozoficznych… Były już tematy: „Arkadia domu rodzinnego”, „Arkadia dzieciństwa”, „Obcowanie z naturą – prawdziwe szczęście człowieka”, „Literackie wizje szczęścia, ukształtowane w różnych epokach a Twoja koncepcja Arkadii – rozważ w świetle wybranych utworów”. Trzymając się ściśle ostatniego tematu, należy wystrzegać się rozgadania o wizjach szczęścia innych niż literackie: filmy, sztuka, muzyka znajdują się tu
Czy prawda i dobro zapewniają człowiekowi szczęście? Jak na to pytanie odpowiadają bohaterowie różnych epok? Przykładowy wstęp Dobro i prawda to jedyne drogi do szczęścia – tak twierdzili starożytni. Dlatego dążyli do stworzenia parenetycznego obrazu mędrca. Człowieka roztropnego opisał Platon w dialogach – był nim Sokrates. Wizerunek mądrości stworzył również w Etyce nikomachejskiej Arystoteles. Uważał on, że człowiek najbardziej miłuje prawdę i największym szczęściem dla niego jest jej rozważanie – czyli praktykowanie tzw. cnót intelektualnych,
Co to jest…? Prawda Zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność. To, co rzeczywiście jest lub było, zdarzyło się; obiektywna rzeczywistość. Dobro To, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny. Skłonność do czynienia dobrze; łagodność, życzliwość. Wszelkie środki, wartości potrzebne do rozwoju człowieka, sprzyjające temu rozwojowi. Szczęście Pomyślny los, pomyślność, powodzenie. Uczucie zadowolenia, upojenia, radości; szczęśliwość; to wszystko, co wywołuje ten stan. Zbieg, splot pomyślnych okoliczności, szczęśliwe zrządzenie losu,
Bohaterowie literaccy różnych epok w poszukiwaniu szczęścia. Rozważ na wybranych przykładach. Szukamy szczęścia, my, Kaina plemię, Szukamy prawdy – to syzyfia praca! Prawda jak słońce spieszy ogrzać ziemię, Lecz ziemia z nami od niej się odwraca. (Andrzej Niemojewski, Elegia) Strategie wstępu Szczęście jako wartość, cel bohaterów literackich – los, fortuna, dola, zwłaszcza pomyślny los, pomyślność, powodzenie; zrządzenie losu sprawiające, że komuś się szczęści, powodzi. (Słownik języka polskiego) Szczęśliwi i nieszczęśliwi bohaterowie literaccy
„Szczęście człowieka na ziemi zaczyna się dlań wtedy, gdy zapominając o sobie, zaczyna żyć dla innych” (Mikołaj Gogol). Rozważ słuszność myśli pisarza, sięgając do kilku wybranych utworów i własnych myśli o istocie szczęścia. Nie zapomnij o tekstach: Możliwość I: Biblia Mitologia grecka Stefan Żeromski Ludzie bezdomni Stefan Żeromski Siłaczka Eliza Orzeszkowa A… B… C Albert Camus Dżuma Możliwość II: Mikołaj Rej Życie człowieka poczciwego Hieronim Morsztyn Światowa rozkosz Maria Dąbrowska Noce i dnie Eliza
