Czy średniowiecze polskie pozostawiło jakieś utwory liryki miłosnej?

Tak, choć nie jest ich wiele i nie wszystkie można zaraz obdarzyć mianem liryki. Choćby taki dwuwiersz: Ach, miły Boże! Toć boli, kiedy chłop kijem głowę goli, ale barziej boli, kiedy miła inszego woli. Tę refleksję o miłości w formie wierszyka wypowiedziano z pewnością innymi słowy niż te, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Być może, rezolutny żak użył prozaicznego porównania, ale trudno chyba odmówić mu słuszności. To oczywiś­cie nie jest jedyny średniowieczny polski utwór miłosny,