Tag "zasady pisowni"

Odmiana nazwisk

Odmiana nazwisk Wiele nazwisk będziesz przywoływać w trakcie pisania prac. Aby uniknąć błędów przypomnij sobie podstawowe zasady odmiany. Dwie główne zasady to: Nazwy własne piszemy wielką literą. Zasady dotyczące pisowni nazw pospolitych dotyczą również pisowni nazw własnych. Kolejne dwie ogólne zasady mówią: Jeśli tylko można przyporządkować nazwisko (i polskie, i obce) jakiemuś wzorcowi odmiany, należy je odmienić. O wzorcu odmiany decyduje: płeć, narodowość, zakończenie nazwiska. Warto wiedzieć, że nazwiska osób, które

Jak pisać -bym, -byś, -by, -byśmy, -byście

Zasady -bym, -byś, -by, -byśmy, -byście piszemy łącznie z osobowymi formami czasowników, użytymi w funkcji osobowej pisałbym, pisalibyśmy pisałbyś, pisalibyście pisałby, pisałaby, pisałoby, pisaliby, pisałyby z osobowymi formami czasowników, użytymi w w funkcji bezosobowej należałoby się zastanowić,   słuchałoby się z przyjemnością, wypadałoby złożyć wizytę,   poszłoby się do lasu na grzyby z partykułami bodajbyś, czyżbyś, gdzieżby, obym, niżbym ze spójnikami gdy, że, a itp. gdyby, żeby, aby, alboby chociażbyś

Kiedy napisać „i”a kiedy „j”?

Kiedy napisać „i”a kiedy „j”? Pisz i na początku wyrazów przed spółgłoską igła, impreza, indyk, ikona, internat, interes, Irena Pisz j (przed samogłoską) na początku wyrazów w połączeniach: ja, je, jo, jó, ju, ję, ją ja, je, jo – jazda, jarzębina, jezioro, jemioła, jeżyna, jodła, jogurt jó, ju  – Józef, jutro, jutrzenka, Justyna ję, ją – język, Jędrzej, jądro, jąkała Pisz j po samogłoskach w tych samych połączeniach co wyżej nadzieja, bajeczka, zając,

Kiedy napisać „ą”, „ę” a kiedy om, on, en, em?

Kiedy napisać ą, ę? Napisz ą lub ę w wyrazach rodzimych i zapożyczonych, które zostały całkowicie spolszczone ą – pączek, wąwóz, wąż, kąt, wąsy, pstrąg, pląsy, pieniądze, ląd, ę  – kolęda, wędrować, potężny, węch, klęska, jarzębina, pędzel. Piszesz (zgodnie z wymową) przed spółgłoskami szczelinowymi (wymawianymi łagodnie, bez „wybuchu”) f, w, s, z, ś, ź, sz, ż, ch. wąwóz, wąsy, brązowy, stęchły, węższy, więzień, gęsty, gęś, grzęźnie, węższy, węże, węch Piszesz (niezgodnie z wymową)

Kiedy napisać „rz”?

Kiedy napisać rz Pisz rz, gdy wymienia się na r w innych wyrazach pokrewnych lub formach gramatycznych danego wyrazu.  rz → r   – starzec – starca;    górze – górski;   parzysty – para;   mierzyć – miara,  marzec – marca;   Zgierz – zgierski Pisz rz pomimo braku wymiany rz na r.  jarzębina, porzeczka, porządek, zwierzę, rzeczka, rzadko, rząd, rzecz Pisz rz w zakończeniach rzeczowników będących nazwami wykonawców czynności:  -erz – pasterz, harcerz, fałszerz -arz – pisarz, ślusarz, kronikarz,

Kiedy napisać „ó”?

Kiedy napisać ó Kiedy wyraz w innych formach w wyrazach pokrewnych wymienia się na: o, e, a. ó → o  – móc – mogę,   wróg – wrogowi,   sól – soli,   nóg – nogi ó → e  – brzózka – brzezina,   pióro – pierze,   przyjaciółka – przyjaciel ó → a  – mówić – mawiać,   skrócić – skracać,   wrócić – wracać • Kiedy w dopełniaczu liczby mnogiej występuje końcówka -ów  -ów 

Kiedy napisać „u”?

Kiedy napisać u Na końcu wyrazów -u  – do sklepu, po francusku, ciociu!, tabu, Malibu, w Kaliszu Na początku wyrazów u- – uciec, uczyć, układanka, ucho, uczeń, uczestnik, umysł, uważać Wyjątki:  – ów, ówdzie, ósemka, ówczesny W zakończeniach zdrabniających lub spieszczających: -uchny, -uni, -usi, -utki  – chudziuchny, bieluchny, tyciuni, malusi, calutki; -uch, – uchna, -uchny  – maluch, córuchna, matuchna, ciotuchny; -ulo, -ulek, -ula, -ulka   – dziadulo, ojczulek, matula, babulka; -uleńka, -uleńki   – babuleńka

Kiedy napisać „ch”?

Kiedy napisać ch Pisz ch, gdy wymienia się na sz, s, lub ś w innych wyrazach pokrewnych lub formach gramatycznych danego wyrazu np. ch → sz   – orzech – orzeszek, cichy – cisza, ucho – uszko, mucha – muszka ch → s      – micha – miska  piach – piasek ch → ś    – Stach – Staś Pisz ch po literze s-. sch  – oschły, schab, schadzka, schron, schody, schyłek, schab, wschód Pisz ch przed