Tag "Zofia Nałkowska"
Epoka Współczesność Tragiczne doświadczenia II wojny światowej (holokaust) Autor Zofia Nałkowska (1884-1954) – pisarka, której debiut przypadł jeszcze na czasy Młodej Polski; autorka wielu zbiorów opowiadań i powieści, m.in. Granicy czy Romansu Teresy Hennert. Lata okupacji spędziła w Warszawie, później pracowała w Głównej Komisji do Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce (efektem tej pracy są właśnie Medaliony). Dzieło Medaliony (1946) – zbiór opowiadań: Profesor Spanner, Dno, Kobieta cmentarna, Przy torze kolejowym, Dwojra Zielona, Wiza, Człowiek
Dlaczego to ważna powieść? W polskiej literaturze nie ma wielu powieści tworzonych w duchu psychologizmu – Granica należy do najlepszych z nich. Jest ciekawym eksperymentem literackim – przekształca stary schemat o paniczu, który uwiódł wiejską dziewczynę, o trójkącie – ich dwoje i ta trzecia – w ciekawą powieść łączącą kilka przestrzeni problemowych: filozoficznych, etycznych, psychologicznych. Jest też najwybitniejszą powieścią jednej z najważniejszych pisarek polskich okresu XX-lecia międzywojennego. Autorka Zofia Nałkowska
Holocaust jako temat w literaturze polskiej. Temat zagłady Żydów w literaturze polskiej został ukazany z kilku perspektyw. Przedstawiono: wyjątkowe bestialstwo terroru getta i obozów koncentracyjnych; stosunek Polaków do Żydów – współwinni czy tylko świadkowie zagłady?; różne postawy i zachowania ludzkie w obliczu tego zjawiska. Te problemy pojawiły się już w poezji tworzonej w czasie wojny i okupacji. Podejmuje je Władysław Broniewski w wierszu Ballady i romanse, w którym śmierć trzynastoletniej Ryfki rozstrzelanej przez
Znajdź w Dziennikach Zofii Nałkowskiej cytat dotyczący pracy pisarki w Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich i krótko go skomentuj. Oto wspomniany fragment, pochodzący z 13 V 1945 r.: Przez wszystkie dni w Gdańsku widziałam bez ustanku to podziemie z kadziami pełnymi ludzi umarłych. Niezmiernie wymyślny eksperyment wyrobu mydła z ludzkiego tłuszczu i grabiarskiej obróbki ludzkiej skóry. Do czegoś wygotowywano też kości i mięso. Zeznania takiego Zygmunta (Mazura), który to wykonywał – młody, chudy, delikatny, błękitnooki, nie mający pojęcia, czego od
Które z wydarzeń opisanych przez Nałkowską w Medalionach wydają Ci się najbardziej wstrząsające? Lektura każdego z tych opowiadań może być dla czytelnika wstrząsem. Po blisko sześćdziesięciu latach od wojny – wydaje się fantazją, trudną do przyjęcia dla normalnego umysłu. A jednak to są fakty – dowody zachwiania ładu moralnego, oskarżenie i przestroga przed wojną. Medaliony mówią o technikach ludobójstwa, mechanizmach mordowania człowieka – opisują „zwykły dzień szalonego koszmaru”. Czytelnika ogarnia groza, przerażenie
Do literatury polskiej wniosła prawdziwie europejski powiew emancypacji. Wyzwolona z krępującej władzy konwenansu, gruntownie wykształcona, błyskotliwie inteligentna pisała o kobietach bez pruderii, odważnie i szczerze. Wyniesiony z moderny kult dla estetyzmu, indywidualizmu i mrocznego psychologizmu pozwolił jej stworzyć przebogatą galerię kobiecych postaci wyróżniających się zarówno zewnętrzną urodą , jak i głębokim, naznaczonym komplikacjami życiem psychicznym. Nałkowska śledzi przenikliwie dramaty, rozczarowania i klęski swoich bohaterek. Eksponuje w ich losach ów ponury „demonizm
Pierwotnie powieść miała nosić tytuł Schematy i uzasadniać tym samym, że konwencje obyczajowe, stereotypy myślowe, role społeczne determinują kształt naszej osobowości, kierują naszym postępowaniem. W trakcie pracy nad utworem autorka odeszła nieco od wstępnych zamierzeń, postanowiła poszerzyć problematykę psychologiczną powieści o krąg rozważań filozoficznych. Obiektem najwyższego pisarskiego zainteresowania Nałkowskiej była analiza złożonych motywów ludzkiego postępowania, nawet tych najbardziej ukrytych, jak ślepe instynkty i popędy. Człowiek nie istniał dla niej jako
Lekturę możesz wykorzystać przy następujących tematach: Dziedzictwo – zapisana w genach powtarzalność zachowań, postaw, słabości – wskaż na przykładach literackich. Przy takim temacie trzeba odwołać się do naturalizmu – nurtu w literaturze XIX wieku reprezentowanego przez Emila Zolę i Guy de Maupassanta we Francji. Naturaliści jako jedno ze swoich założeń głosili właśnie teorię dziedziczności – nie tylko cech fizycznych, ale psychicznych, szaleństwa, skłonności, zachowań. Z ich teorii wynika, że człowiek
Autorka: Zofia Nałkowska (1884-1954) Epoka Dwudziestolecie międzywojenne: czas refleksji nad człowiekiem, jego miejscem w społeczeństwie, zagadkami psychiki. Powstaje psychologia, swoje teorie głoszą behawioryści, Freud, Jung… W literaturze czas eksperymentów, odchodzenia od tradycyjnej prozy. Choć Nałkowska odwołuje się do konwencji powieści realistycznej, inspiracją dla niej będą także dzieła Marcela Prousta (W poszukiwaniu straconego czasu) czy Jamesa Joyce’a (Ulisses). Subiektywizacja narracji będzie zresztą charakterystyczną cechą powieści XX wieku. Dzieło: Granica Powieść wydana w roku 1935.
Na pierwszy rzut oka sytuacja wygląda banalnie: panicz uwodzi córkę kucharki, ale żeni się z „odpowiednią” panną. Jak w wielu romansach mamy oszukiwaną żonę, zemstę odrzuconej kochanki itp. A jednak Nałkowska od pierwszego zdania każe nam zerwać ze schematyzmem myślenia: Krótka i piękna kariera Zenona Ziembiewicza, zakończona tak groteskowo i tragicznie, dała się teraz od strony tego niedorzecznego finału rozważyć całkiem na nowo. Połączenie sprzecznych określeń uniemożliwia jednoznaczną ocenę losów
Granica to nowy typ powieści społeczno-obyczajowej. Od budowania napięcia ważniejsza jest w niej analiza przyczyn wystąpienia pewnych zdarzeń oraz stanów psychicznych bohaterów, ich motywacji. Ważna cecha kompozycji tego dzieła to odwrócenie ciągu przyczynowo-skutkowego i zastosowanie klamry kompozycyjnej. W pierwszym rozdziale powieści ukazane jest jej zakończenie, a dodatkowo zarys konfliktu i najważniejszych zdarzeń. Ma to skierować uwagę czytelników na nowy sposób przedstawiania tematyki. Sama fabuła zaś jest dość prosta. Przestawienie czasowego następstwa wydarzeń to antycypacja. Już
Rozprawka na temat: Dlaczego Ziembiewiczowi nie udało się zrealizować swojego programu – żyć uczciwie? We wstępie zawrzyj fakt i postaw pytanie Już od początku powieści czytelnik ma jasność, że życie głównego bohatera zakończy się klęską zarówno na polu prywatnym, jak i zawodowym. Jak do tego doszło? I dlaczego? W rozwinięciu Wskaż drobne wydarzenia, które sprawiły, że powoli i niemal niezauważalnie, ale jednocześnie nieodwołalnie, schodził z drogi uczciwości. Najpierw na drodze kariery zawodowej – zaczęło
Charakterystyka Zenona Ziembiewicza Prezentacja Syn ziemiańskiej rodziny Ziembiewiczów, wychowany w Boleborzy, wykształcony (gimnazjum, studia w Paryżu), potem redaktor pisma Niwa, wreszcie prezydent miasta. Cechy wyglądu Tak wygląda u szczytu kariery: Jego powszechnie znana sylwetka, trochę pochylona, przemykająca prawie co dnia długim, odkrytym autem przez ulice miasta, jego twarz o garbatym profilu i ascetycznie wydłużonej szczęce, dla jednych przyjemna i nawet rasowa, dla drugich jezuicka i nienawistna. W oczach Elżbiety jeszcze
Czy można określić Zenona Ziembiewicza – bohatera Granicy – jako postać tragiczną? Tragizm jako kategoria literacka to konflikt nie do rozwiązania między wartościami a koniecznościami określającymi życie bohatera. Bohater tragiczny stoi przed wyborem jednej z dwóch sprzecznych racji, ale każda decyzja doprowadzi go do nieuchronnej katastrofy. Wszystkie bowiem działania prowadzą go do klęski. Zenon nieświadomie powielił znienawidzony schemat, z którym walczył w domu rodzinnym. Chciał żyć uczciwie, ale granicę moralności wciąż przesuwał. Uwikłał się
Mini-CV 1884 – narodziny w Warszawie. 1898 – debiut (poetycki). 1904 – małżeństwo z Leonem Rygierem. 1911 – śmierć ojca. 1916 – poznanie Jana Gorzechowskiego – Jura. 1922 – drugie małżeństwo. 1922-1926 – życie w Grodnie. 1929 – drugi rozwód. 1933 – jako jedyna kobieta w Polskiej Akademii Literatury. 1934 – początek związku z Bogusławem Kuczyńskim. 1935 – Granica. 1936 – odznaczona Złotym Wawrzynem PAL. 1940-1944 – prowadzenie sklepiku z tytoniem w okupowanej Warszawie. 1945 – pobyt
Zenon Ziembiewicz – polski typ karierowicza Biografia bohatera Dzieciństwo – Boleborza (część dóbr hrabiów Tczewskich, w których ojciec po utracie własnego majątku otrzymuje miejsce rządcy). Nauka w szkole w pobliskim mieście. Pierwsze krytyczne oceny wobec rodziców – ciasnota ich horyzontów i anachroniczność sposobu myślenia. Nieodwzajemniona młodzieńcza miłość do koleżanki ze szkoły, Elżbiety Bieckiej, wychowanki ciotki Cecylii Kolichowskiej, właścicielki kamienicy. Studia w Paryżu. Znajomość z Karolem Wąbrowskim, synem pani Kolichowskiej. Związek ze śmiertelnie chorą na gruźlicę Adelą.
1. Które z wymienionych cech przypisałbyś powieści Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu? a) chronologia wydarzeń b) metaforyczny styl c) pierwszoosobowa narracja d) tradycyjna fabuła e) zmienność nastrojów 2. Który z wymienionych pisarzy był twórcą powieści zwanej „strumieniem świadomości”? a) Andre Gide b) Marcel Proust c) Franz Kafka d) James Joyce 3. Które z wymienionych opowiadań stanowi polemikę z dziełem Prousta W poszukiwaniu straconego czasu? a) Sklepy cynamonowe Brunona Schulza
Zenon Ziembiewicz Zenon Ziembiewicz to główny bohater Granicy Zofii Nałkowskiej. Jego biografia przedstawiona jest w sposób zagadkowy – na początku utworu czytelnik dowiaduje się, że jego kariera była „krótka i piękna (…), zakończona tak groteskowo i tragicznie”, a dopiero w trakcie lektury poznaje przyczyny jego życiowego upadku. Nałkowska po mistrzowsku operuje tu czasem, wprowadzając retrospekcję, co sprawia, że zainteresowanie życiem bohatera rośnie. Wydarzenia w powieści nie są zatem przedstawione chronologicznie. Znaczenie postaci Śledząc losy Zenona Ziembiewicza, ma
Portrety kobiece w Granicy Zofii Nałkowskiej. Wstęp I „Granica” to wnikliwa powieść psychologiczna. Nałkowska, otwarta na problemy ludzi, także i w tej powieści dokonała analizy kobiecych dusz: rozdartej wewnętrznie Elżbiety, Cecylii Kolichowskiej żyjącej w panicznym strachu przed starością i z rozpaczą obserwującej własne ciało, zdesperowanej Justyny, która popada w obłęd, czy biernej matki Zenona akceptującej zdrady męża. Wstęp II W „Granicy” dużą rolę odgrywa tematyka psychologiczna – dzieło to można zaklasyfikować jako powieść psychologiczną. To taka odmiana
Wstęp W powieści Zofii Nałkowskiej możemy mówić o kilku różnych granicach – granicach ludzkich możliwości; granicach, których nie wolno przekroczyć w relacjach z innymi ludźmi; granicach społecznych. Dlatego tytuł, który początkowo wydaje się dziwny i brzmi obco, okazuje się bardzo trafny – ale dopiero po uważnej lekturze powieści. Rozwinięcie Granice w Granicy W powieści Zofii Nałkowskiej mamy do czynienia co najmniej z kilkoma granicami. Niektóre z nich mają charakter symboliczny. Możemy więc mówić o: granicy
