Na czym polega nowe spojrzenie na świat i człowieka w literaturze odrodzenia?
Zacznij:
Pod koniec średniowiecza więzi scalające Europę, takie jak władza cesarza i papieża, bardzo się rozluźniły. Łacina również straciła na znaczeniu ze względu na formowanie się narodowych języków literackich. Ze względu na procesy reformacyjne zanikła również, rzecz jasna, wspólnota wiary.
Rozwiń:
Zmieniła się pozycja człowieka i jego możliwości – ludzie wykształceni mogli posługiwać się zarówno łaciną, jak i językiem narodowym, podróżować (większy dostęp do wykształcenia dzięki instytucji mecenatu oraz popularny model zdobywania wiedzy za granicą). Zwiększył się także dostęp do wiedzy dzięki wynalazkowi Gutenberga – książki stały się coraz tańsze, a ich nakłady powiększały się. Ważne zjawiska to także odkrycia geograficzne, poszerzające horyzonty i oczywiście obalająca dotychczasowy sposób patrzenia na wszechświat teoria heliocentryczna. Duże znaczenie miał także rozwój miast, handlu i przemysłu. Człowiek był bardziej pewny siebie, otwarty na świat i nowe teorie.
Zakończ:
Człowiek (nie Bóg) stał się teraz przedmiotem zainteresowań poetów, pisarzy, filozofów oraz malarzy i rzeźbiarzy – coraz powszechniejsze stały się badania i obserwacje anatomiczne prowadzone np. przez Leonarda da Vinci i Michała Anioła.
Najważniejsze teksty:
- Dekameron – Giovanniego Boccaccia,
- Sonety do Laury – Petrarki,
- Boska komedia – Dantego Alighieri,
- Pochwała głupoty – Erazma z Rotterdamu,
- O obrotach ciał niebieskich – Mikołaja Kopernika.
Zobacz: