Tag "praca domowa"
Dlaczego Bernarda Rieux, bohatera i narratora Dżumy Alberta Camusa, nazywamy świętym bez Boga? Wstęp Bernard Rieux to jeden z głównych bohaterów i narrator „Dżumy”. Nazywany jest laickim świętym albo świętym bez Boga, ponieważ był ateistą. Twierdził, że kieruje się tylko zwyczajnym poczuciem przyzwoitości, obowiązku i solidarności z cierpiącymi, jednak… postępował niemal jak święty. Był cierpliwy, ofiarny, za swoją pracę ponad siły i narażanie życia w kontakcie z chorymi nie oczekiwał żadnej nagrody. Swoją postawą doktor Rieux udowadnia,
Portrety kobiece w Granicy Zofii Nałkowskiej. Wstęp I „Granica” to wnikliwa powieść psychologiczna. Nałkowska, otwarta na problemy ludzi, także i w tej powieści dokonała analizy kobiecych dusz: rozdartej wewnętrznie Elżbiety, Cecylii Kolichowskiej żyjącej w panicznym strachu przed starością i z rozpaczą obserwującej własne ciało, zdesperowanej Justyny, która popada w obłęd, czy biernej matki Zenona akceptującej zdrady męża. Wstęp II W „Granicy” dużą rolę odgrywa tematyka psychologiczna – dzieło to można zaklasyfikować jako powieść psychologiczną. To taka odmiana
Wisława Szymborska a przeszłość – omów stosunek poetki do przeszłości na podstawie dwóch wybranych wierszy. Wstęp I W utworach poświęconych przeszłości, podobnie jak w innych – np. dotyczących natury ludzkiej, kondycji człowieka, porządku świata – noblistka łączy liryzm i uczucie z ironią i humorem, wzruszenie i melancholię z sarkazmem, patos z pełnym wdzięku naśmiewaniem się. W tych wierszach operuje również grą słów, anegdotami, paradoksem i żartem. Wstęp II Wisława Szymborska zawsze wydawała mi się poetką, która uprawia lirykę refleksyjną
Co łączy Józefa K. z Procesu Kafki z Edypem z tragedii Sofoklesa? Czy obu można nazwać typem everymana? Wstęp I XX-wieczny Józef K., bohater „Procesu” Kafki, i mitologiczny Edyp. Dzielą ich wieki, a jednak są sobie tak bliscy, tak podobni w swej bezsilności wobec nieodgadnionych praw losu. Podążają przez labirynt życia, zmagają się z losem, z siłami dobra i zła. Czy czeka ich taki sam, nieuchronny los? Wstęp II Kim jest literacki everyman? To człowiek –
Dramat pokolenia Kolumbów Wstęp I Pokolenie Kolumbów, które swą nazwę wzięło od tytułu powieści „Kolumbowie. Rocznik 20”, to niezwykła, tragiczna generacja. Tych ludzi, urodzonych około 1920 r., bardzo ciężko doświadczył koszmar wojny, która odebrała im szczęśliwą, pełną marzeń i ideałów młodość i szansę na normalne życie. Kolumbowie byli rozdarci między patriotyzmem, poczuciem moralnego obowiązku wobec ojczyzny a sprzeciwem przeciw zabijaniu, bezsensownej, anonimowej śmierci. Wstęp II Kolumbowie byli pierwszym pokoleniem urodzonym w odrodzonej Polsce – mieli
Ukaż Artura z Tanga Sławomira Mrożka jako nietypowego buntownika. Wstęp I Tytułowe tango jest symbolem klęski Artura, który przegrał z brutalnym chamem Edkiem, czyli ze światem, którym rządzą cynizm, brak szacunku dla tradycji, egoizm, tępota. Szkoda – Artur wydawał się trochę sztywny, jednak był idealistą, walczył w imię uznanych od wieków wartości takich jak rodzina, wierność, miłość małżeńska, moralność. Wzbudził we mnie litość i trwogę – zupełnie jak bohater antycznych tragedii. Czy na
Wpływ wojny na psychikę człowieka w świetle poezji Różewicza. Odwołaj się do dwóch, trzech powojennych utworów. Wstęp I Tadeusz Różewicz jest jednym z reprezentantów pokolenia apokalipsy spełnionej – ludzi, których młodość przypadła na lata II wojny światowej. Wybuch wojny zmusił ich do porzucenia młodzieńczych ideałów na rzecz zmierzenia się z nową, brutalną rzeczywistością. Odebrano im wszystko – część z tych młodych ludzi, dopiero wkraczających w dorosłość, zginęła z bronią w ręku. Nie zdążyli nacieszyć się życiem
Walka poetów o humanitarne odruchy i wartości na przykładzie Listu do ludożerców Tadeusza Różewicza. Wstęp I .„List do ludożerców” Tadeusza Różewicza pochodzi z tomu „Formy”. Ma on kształt – jak wskazuje na to tytuł – listu otwartego, apelu. Bynajmniej nie do kanibali – lecz do wszystkich ludzi, którzy żyją tylko dla siebie, jakby w oderwaniu od innych, egoistycznie, nie zwracając wcale uwagi na potrzeby i uczucia drugiego człowieka. Chociaż wiersz ma formę humorystyczną
Portret Pana Cogito na podstawie wierszy Zbigniewa Herberta. Wstęp I Pan Cogito, czyli „Pan Myślę”, jest bohaterem cyklu utworów Zbigniewa Herberta. Poeta nawiązuje do słów Kartezjusza „Cogito ergo sum”. Bohater tego cyklu jest człowiekiem myślącym, stara się zrozumieć otaczający go świat i samego siebie. Nie zawsze mu to wychodzi, najważniejsze jednak, że podejmuje trud myślenia i przyjęcia odpowiedzialności za własne życie. Bynajmniej nie jest ideałem… Mimo to jest bohaterem wzbudzającym
Przedwiośnie jako powieść o dojrzewaniu Wstęp „Przedwiośnie” to bardzo ważna powieść Stefana Żeromskiego, jedno z jego późniejszych dzieł (powieść powstała w 1924 r.). Nazywane jest „Przedwiośnie” powieścią społeczną czy powieścią rozrachunkową. Akcja rozgrywa się w szczególnym momencie, oto Polacy zaczynają żyć w niepodległym państwie po długiej niewoli. Niby wiele sobie obiecują, niby to wielkie szczęście, ale czeka ich jeszcze bardzo dużo pracy. Wymarzona wolna Polska nie jest państwem jak ze snu. Sugeruje to tytuł powieści
Wstęp W powieści Zofii Nałkowskiej możemy mówić o kilku różnych granicach – granicach ludzkich możliwości; granicach, których nie wolno przekroczyć w relacjach z innymi ludźmi; granicach społecznych. Dlatego tytuł, który początkowo wydaje się dziwny i brzmi obco, okazuje się bardzo trafny – ale dopiero po uważnej lekturze powieści. Rozwinięcie Granice w Granicy W powieści Zofii Nałkowskiej mamy do czynienia co najmniej z kilkoma granicami. Niektóre z nich mają charakter symboliczny. Możemy więc mówić o: granicy
Artyzm Wesela Wyspiańskiego Wstęp I „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego to dramat. To dzieło określa się mianem dramatu realistyczno-symbolistycznego. Badacze twórczości Stanisława Wyspiańskiego często mówią o jego nierówności artystycznej – że obok fragmentów świetnych pod względem językowym, niesłychanie wyrazistych, pojawiają się również fragmenty dużo gorsze, czasem nawet przypominające… bełkot. „Wesele” to jednak dramat o dużej wartości artystycznej, znakomity pod każdym względem. Wstęp II Stanisław Wyspiański był twórcą wszechstronnym: nie tylko dramaturgiem, ale również cenionym
Zbrodnia w literaturze XIX w. Wstęp I „Zbrodnia to niesłychana. Pani zabija pana; / Zabiwszy grzebie w gaju, / Na łączce przy ruczaju, / Grób liliją zasiewa (…)” – tak zaczyna się słynna ballada „Lilie” Adama Mickiewicza, której tematem jest zbrodnia małżeńska oraz śmierć zabójczyni, jaką wymierzył jej zabity mąż. W ogóle zbrodnia jest częstym tematem literatury – nie tylko romantycznej, ale i realistycznej oraz naturalistycznej. Wstęp II Wiek XIX
Symbole w poezji polskich modernistów – odwołaj się do wybranych wierszy Kasprowicza i Tetmajera. Wstęp I Symbolizm to kierunek m.in. w literaturze, który głosił, że poezja powinna wyrażać to, co niewyrażalne i czego nie da się racjonalnie poznać. U podstaw tego nurtu leżało przekonanie, że poznawany przez zmysły świat materialny jest jedynie zasłoną skrywającą prawdziwy świat – niepoznawalny rozumem i zmysłami. I oto zadanie dla literatury – aby wyrazić ten idealny świat powinna uciekać się
Poczucie zagrożenia wartości we współczesnym świecie i katastrofizm w Dies irae Jana Kasprowicza. Wstęp I „Dies irae” oznacza dzień gniewu Pańskiego. Ten hymn pochodzi ze zbioru „Ginącemu światu”. Zawiera elementy katastrofizmu, naturalizmu i ekspresjonizmu. Artyści przełomu wieków mieli poczucie zagrożenia świata, upadku wartości, zbliżającej się zagłady – Kasprowicz dał temu wyraz bardzo dobitnie. Wstęp II W „Dies irae” mamy do czynienia z nawiązaniem do „Apokalipsy św. Jana” i zawartej tam wizji końca świata.
Chłopi Władysława Reymonta jako księga chłopów polskich, powieść społeczna i narodowa oraz studium psychologiczne. Wstęp Reymont miał bardzo dużą wiedzę o życiu społecznym polskiej wsi, o przemianach cywilizacyjnych, obyczajowych i przemianach mentalności. Znał dobrze nie tylko zasady współżycia wiejskiej gromady, ale również wiele wiedział o wiejskich konfliktach, różnicach interesów oraz o sporach (które odgrywały bardzo ważną rolę w życiu wsi!): z władzą administracyjną, z dziedzicami, z innymi sąsiadami… Dlatego uwikłał mieszkańców lipieckiej wsi w zatarg z władzą rosyjską o szkołę, konflikt z dworem
Bohaterowie literatury polskiego dwudziestolecia w poszukiwaniu sensu życia. Temat dość szeroki. Ma wprawdzie ściśle zakreślone ramy czasowe, ale pozostawia pewną dowolność interpretacji. Ci, którzy lepiej czują się w literaturze dwudziestolecia traktującej o psychologii człowieka, mogą skupić się na postaciach Niechciców czy Róży Żabczyńskiej. Ci, których pociąga powieść polityczna, mogą skupić się np. na Przedwiośniu. Warto jednak pokazać jak najszersze spektrum poszukiwań celów życia. Może chodzić o miłość, sztukę, pracę czy ojczyznę. Wstęp
Miasto w powieściach realizmu: na przykładzie Ojca Goriot nakreśl obraz dziewiętnastowiecznego Paryża. Wstęp W powieściach realizmu mamy do czynienia z olbrzymią rolą miast. Można powiedzieć, że miasto staje się bohaterem powieści realistycznej. Najważniejsze miasta utrwalone przez powieściopisarzy to: Warszawa („Lalka” Prusa), Londyn (powieści Dickensa) i Paryż – utrwalony np. w „Ojcu Goriot” Balzaka i w „Lalce” Prusa, Paryż teatrów, oper, pięknych dam i wytwornych panów, nocnego życia, straconych i zdobywanych fortun, miasto kontrastów – najważniejsze chyba
Cechy romantyczne i pozytywistyczne w Lalce Prusa. Wstęp „Lalkę” nazywa się powieścią o trzech pokoleniach idealistów lub powieścią o straconych złudzeniach. W tym dziele Prus gorzko podsumowuje nie tylko ideały romantyzmu – w powieści widać także rozczarowanie pozytywizmem, którego Prus był zagorzałym zwolennikiem… Rozwinięcie Zacznijmy od tego, jak Prus rozprawił się z ideałami pozytywizmu: pracą organiczną, pracą u podstaw, scjentyzmem, równouprawnieniem kobiet, asymilacją Żydów… Lalka to powieść realizmu krytycznego, w której Prus dokonał pewnego rodzaju bilansu pozytywizmu. Okazało się,
Charakterystyka Bogumiła i Barbary Wstęp I Barbara i Bogumił Niechcicowie – to jedno z najbardziej popularnych literackich małżeństw. Jaką stanowią parę? Czy to małżeństwo z miłości, czy może raczej z rozsądku? „Noce i dnie” to powieść o dwóch zupełnie różnych osobowościach. Chyba trudniej o bardziej wyrazisty kontrast charakterów niż ten, który istnieje między Barbarą a Bogumiłem. Czy mimo dzielących ich różnic są jednak w stanie stworzyć zgrane, zgodne małżeństwo? Wstęp II „Gdyby nie ty (…), nigdy nie wróciłbym do
