Jakie informacje są w karcie wypadku?
W dokumencie umieszcza się cztery kategorie informacji. Pierwszą z nich są dane płatnika, czyli osoby, która jest tym, którym opłaca składki na ubezpieczenie. Ta część zawiera m.in. NIP, REGON, PESEL.
Druga składa się z informacji o poszkodowanym. Zawiera podstawowe dane identyfikacyjne, a także jego numer PESEL oraz tytuł ubezpieczenia wypadkowego oraz pełny numer pozycji i tytuł ubezpieczenia społecznego.
Trzecia część karty wypadku dotyczy samego zdarzenia. Zawiera opis wszelkich okoliczności wypadku. Skupia się na przebiegu i przyczynach zdarzenia oraz jego skutkach. Podaje listę świadków całego zajścia oraz informacje o osobie, która je zgłosiła.
Część czwarta to element, który kończy wspomniany dokument. Zawiera rzeczy, które nadają ważność karcie wypadku oraz dopełniają formalności. Są to pozostałe informacje, daty i podpisy.
Do treści karty poszkodowany bądź członek jego rodziny mogą zgłaszać zastrzeżenia i uwagi. O tym prawie podmiot sporządzający ma obowiązek pouczyć uprawnionych.
Kiedy tworzy się kartę wypadku?
Odpowiedź na to pytanie brzmi: kiedy nie spisuje się protokołu powypadkowego. Protokół spisuje się wtedy, gdy poszkodowany w wypadku był zatrudniony na podstawie umowy o pracę. Mianowicie kartę wypadku sporządzamy, gdy poszkodowany był związany z przedsiębiorstwem na podstawie innej niż umowa o pracę. Przykładami takich umów są umowy cywilnoprawne czy umowa agencyjna.
Karta wypadku stanowi podstawę do roszczeń wobec ZUS w sytuacji, gdy poszkodowany nie jest związany z podmiotem, dla którego świadczy pracę umową o pracę. W sytuacji wypadku od ZUS przysługuje im ten sam pakiet świadczeń, co tym posiadających umowę o pracę.
Tworzy się kartę wypadku wtedy, gdy świadczona praca wynika ze stosunków prawnych innych niż zatrudnienie. Sytuację tę obrazują relacje w spółdzielniach i kółkach rolniczych, a także osób pełniących służbę zastępczą, pracujących więźniów, a także osób prowadzących działalność nierolniczą, stażystów czy osób pobierających stypendium sportowe.
Kto spisuje kartę wypadku?
Karta wypadku zostaje przygotowany przez podmiot, dla którego poszkodowany świadczył pracę w chwili wypadku. Dotyczy to osób zatrudnionych na innej podstawie niż umowa o pracę oraz pracujących więźniów skierowanych do pracy w ramach odbywanej kary. Tak samo sytuacja wygląda w przypadku stażystów czy osób przyuczających się do zawodu.
Uprawnionym do sporządzenia karty wypadku jest podmiot przyznający stypendium. Odnosi się to do sytuacji, w której wypadkowi uległ stypendysta.
Kartę wypadku może spisać spółdzielnia produkcyjna lub kółek rolniczych w stosunku do jej członka.
W przypadku osób prowadzących pozarolniczą kartę wypadku może przygotować ZUS.
Do czego jest potrzebna karta wypadku?
Karta wypadku stanowi podstawę do wysuwania roszczeń do ZUS o świadczenia związane z wypadkiem przy pracy dla poszkodowanych, którzy nie mają podpisanej z pracodawcą umowy o pracę, a także osób wymienionych wyżej. W tych przypadkach stanowi ona swoisty zamiennik protokołu powypadkowego. Na jej podstawie poszkodowani pracownicy mogą dochodzić roszczeń wynikających z wypadku. Należą do nich m.in. jednorazowe odszkodowanie z ZUS czy renta.
Do spisywania karty wypadku dochodzi w szkole, gdy wypadkowi uległ uczeń. Po spełnieniu procedur, które obowiązują w każdej placówce o charakterze opiekuńczym, edukacyjnym (żłobki, przedszkola, szkoły) uzupełnia się kartę wypadku. Dzięki temu uczeń za pośrednictwem swoich opiekunów może się starać o odszkodowanie z ubezpieczenia wypadkowego obowiązującego w danej placówce.
Podobnie sytuacja wygląda przy wypadkach podczas zorganizowanego wypoczynku letniego, którym ulegają dzieci i młodzież.
Termin sporządzenia karty wypadku
Podmiot jest zobowiązany do sporządzenia karty wypadku po ustaleniu jego okoliczności, przyczyn i przebiegu. Następuje to w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia zgłoszenia wypadku. Samo zgłoszenie wypadku musi nastąpić w ciągu 14 dni od zdarzenia.
Więcej informacji o odszkodowaniach za wypadki przy pracy na Odzyskaj.info.