Jak napisać to lepiej?
Jak poprawić styl? Jedną z metod jest używanie erudycyjnych terminów. A Analogia – równoległość, podobieństwo. Analogiczne: – Analogiczne ujęcie tematu, – Analogiczna kompozycja utworu. – Analogiczne biografie bohaterów – Dzieła obu poetów cechuje pewna analogia. Adekwatny – odpowiedni Adekwatne: stwierdzenie, cytat, przykład to… – Oto obraz jest adekwatny do nastroju wiersza. Antynomia – różnica, odrębność, nawet skrajne przeciwieństwo – Utwór zbudowany jest na zasadzie antynomii. – W wierszu poeta prezentuje
Jak to napisać inaczej A Autor Zamiast powtarzać wciąż, że autor pisze, można użyć innych określeń. Autor (co robi?): tworzy, kreuje, ustanawia wizję świata, reprezentuje poglądy, definiuje pojęcia, rewiduje poglądy, odtwarza przeszłość, prorokuje przyszłość, zestawia własne przemyślenia, dzieli się doświadczeniami, dokonuje eksperymentu. Autor to: pisarz, twórca, prozaik, powieściopisarz lub dramaturg czy poeta, autorytet moralny, mistrz pióra, realista, nowator, literat. Analizować Możesz analizować wiersz lub problem. Lecz przecież możesz także:
Jak podkreślić wagę Poeta należy do kręgu (skamandrytów, klasyków, awangardy)… W kompozycji utworu kluczową rolę odgrywa… Bardzo ważnym zabiegiem autora jest… Za ważne, a może najważniejsze w dziele uważam… Nie sposób pominąć dominującej kwestii… Za najistotniejszą rzecz uznam… Najwyższą wagę przykładam do… Pierwszoplanowy – temat, bohater, termin – to… Zobacz: Sposób na wypracowanie. Zdania klucze.
Jak zwróć uwagę na opis? Opis w tym utworze jest nie tylko spowolnieniem akcji, decyduje o nastroju, nadaje scenom odpowiednią atmosferę. Typowy opis – jego główna funkcja to retardacja, czyli zatrzymanie akcji, spotęgowanie ciekawości odbiorcy. Opis przestrzeni jest tu bardzo szczegółowy, można powiedzieć na miarę epickiego realizmu szczegółu. Autor punkt po punkcie opisuje przestrzeń otaczającą bohatera. To zabieg milieu – dzięki niemu poznajemy osobowość postaci. Opis został celowo zredukowany do
O języku dzieła Pisarz posłużył się językiem potocznym – sporo tu kolokwializmów, a nawet wulgaryzmów. Jest to styl kwiecisty, bogaty w zabiegi poetyckie, nieco sztuczny. Wyraźnie obserwuję stylizację archaiczną – autor pragnie oddać kształt mowy sprzed stuleci. Narrator posługuje się mową klasyczną, dostojną, piękną. Utwór zachwyca soczystym, dobitnym językiem wypowiedzi. Tym, co naprawdę zwraca uwagę odbiorcy, jest język – oryginalny, poetycki, indywidualny. Indywidualizm języka twórcy ujawnia się już w pierwszym
Powrót do zgubionej myśli Tylko nie poprzez zdanie: Zapomniałem jeszcze napisać… To się broni w wypowiedzi ustnej, w pisemnej nie! Powrócę do tematu… Pozwolę sobie raz jeszcze przywołać temat… Ta refleksja każe jeszcze raz przyjrzeć się zagadnieniu… Wspomniany już wątek pojawia się znowu … Jeszcze raz wrócę do refleksji o… To rzuca nowe światło na wspomniany temat… Okazuje się, że omawiany już wątek powraca… Wspomniany wcześniej pogląd ujawnia się tutaj
Jak wprowadzić nowy pomysł, wniosek Czas na wniosek dotyczący powyższych rozważań. Spójrzmy teraz na tę sprawę z innej strony… Rozważmy inny aspekt tej kwestii… Czymże jest to, co ustaliliśmy do tej pory? Zadam teraz kolejne pytanie… Pragnę przejść do następnego problemu… Sprawa, którą omówiłem, pociąga za sobą temat następny. I oto kolejny problem, który trzeba przeanalizować. Myślę, że ta praca nie może obejść się bez przytoczenia następującego problemu. Jest nim…
Podsumowanie Scena symboliczna kończąca utwór ma moc puenty. Interpretacja symbolu jest prosta. Symbolika sceny polega na… Symbol odczytuję następująco… Sens symbolu to refleksja o… Symbole tak się mnożą, że trudno je odczytać. Sens symbolu ujawnia autor w tytule dzieła. Chcę podsumować segment pracy Konkluzja powyższego wywodu jest następująca… Przed omówieniem następnego utworu podsumuję… Przed następnym dowodem – kilka słów podsumowania. Powyższy wywód prowadzi do refleksji… Tytułem podsumowania powyższych refleksji dodam…
Jak wyrazić ocenę i opinię Według mnie…, Według mojej oceny… Sądzę, uważam, jestem zdania, że… Postać, powieść, problem oceniam następująco… Moje stanowisko w tej sprawie jest następujące… Oceniam pozytywnie, negatywnie… Mam pochlebną (niepochlebną) opinię o tej postaci… Postawię werdykt… Trudno wyrokować, lecz… Moja ocena postaci (czynu) będzie surowa… Nie mnie oceniać tę decyzję… Nie czuję się uprawniony do ocen, lecz…. Wrażenie, które pozostało mi po tej lekturze, należy zaliczyć do…
Ważny element – akcja Jest to właściwie dość banalna historia romansu panicza ze służącą – tyle że w powieści Nałkowskiej staje się materiałem badawczym. Niby epizod – a właśnie taki wypadek odwrócił bieg wydarzeń. Aby unaocznić tezę, muszę przypomnieć kilka faktów z życia bohatera. Układ zdarzeń nie jest przypadkowy – został podporządkowany filozofii autora. Kilka wypadków potwierdza moją myśl… Wydarzenia, które potwierdzają te tezę, to… Jak zwrócić uwagę na epizod
O bohaterze Główny bohater jest postacią dominującą w utworze… Postać, z którą mam do czynienia, nie jest przeciętna… To jest osobowość! Silna, dominująca, budząca szacunek… Autor ukształtował postać bardzo indywidualną (oryginalną, ekstrawagancką, niespotykaną)… Bohater X to indywidualista, trudno znaleźć wielu podobnych do niego. Główny bohater dzieła nie jest postacią jednoznaczną. Bohater umyka prostym klasyfikacjom. To postać złożona – z jednej strony twardy realista – z drugiej niepoprawny wizjoner. To postać
O reżyserze i jego sztuce Osiągnął pełne mistrzostwo w sztuce filmowej. Stworzył obraz epicki – wydarzenie sezonu. Jest autorem filmu oddającego problematykę naszych czasów. Sięgnął po trudny temat. Nadał znanemu tematowi nowy wymiar. Decydując się na temat tak trudny, wykazał nie lada odwagę. Należy do światowej czołówki twórców filmowych. Dotąd nieznany zaskoczył odbiorców świeżością spojrzenia i nową techniką. O filmie polskim Cenię sobie polskie realia – miło oglądać własną stolicę,
O wierszu Podmiot liryczny ujawnia swoje uczucia… Mamy do czynienia z liryką wyznania (konfesyjną)… W tym przypadku podmiot liryczny ujawnia się jak sam autor… Głos mówiący skupia się na relacji (opisie, ekspresji uczuć, refleksji)… Podmiot liryczny reprezentuje głos ogółu. Wypowiedź podmiotu lirycznego zdradza głęboki indywidualizm osoby mówiącej. Dominantą kompozycyjną wiersza jest kontrast. Podmiot liryczny wciela się w znanego bohatera (nakłada maskę, wciela się w rolę)… Poeta oparł kompozycję utworu na
Zdania o kompozycji Mamy do czynienia z klasycznym wzorcem powieści (sonetu, noweli)… Utwór odbiega nieco od typowego schematu powieści. Autor dokonał modyfikacji gatunku. Twórca realizuje założenia przypisane gatunkowi. Jest to modelowy przykład gatunku. Miniaturę poetycką autorki cechuje lapidarność myśli. Dzieło można nazwać minipowieścią… Ten utwór to realistyczny obraz z przeszłości. Poetka stworzyła w swojej powieści precyzyjny świat. Autor celowo (przypadkiem) łamie konwencje gatunku. Dramat oświeceniowy nawiązuje do reguł klasycznych, wskrzesza
O utworze Utwór jest reprezentatywnym przykładem gatunku. Mamy do czynienia z dziełem dość schematycznym. Powieść należy do grona tych, które doskonale się czyta, ale nie zawiera żadnego głębszego przesłania. To jest utwór swoje epoki, dziś naprawdę przebrzmiały. Lektura tej powieści daje poczucie obcowania z arcydziełem, kontaktu z wielką sztuka. Nie jest to może arcydzieło, ale znakomity popis zdolności stylistycznych pisarza. Dziś czyta się ten utwór jako świadectwo obyczajowości swoich czasów.
O autorze Twórca wniósł do literatury nowe postrzeganie dość już zużytego tematu. Możemy go śmiało nazwać nowatorem. Typowe dla tego autora jest – takie a takie podejście do spraw ludzi i świata. Typowa dla poety postawa to postawa – erudyty, romantyka, mistyka, realisty. Twórca ujawnia w tych słowach swoje osobiste poglądy. Pisarz zdradził własne poglądy, pisząc, że…
Zgadzam się z tematem Takie sformułowanie tematu zaskakuje – ale po chwili refleksji wydaje się słuszne. Temat sugeruje tezę, którą chętnie będę udowadniał. Zgadzam się z myślą zawartą w cytacie… Rzeczywiście – ta myśl jest prosta i prawdziwa. Przesłanie tematu trudno podać w wątpliwość… Jest to teoria oczywista, bezdyskusyjna, jednoznaczna. Moje poglądy są zgodne z założeniem tematu. Jestem zwolennikiem poglądu reprezentowanego przez… Należę do grupy popierającej taką wizję dylematu. Nie
Twój wstęp będzie ciekawy, jeśli pokażesz w nim, że poruszany przez Ciebie problem nie należy do spraw przebrzmiałych, lecz jest wciąż aktualny. Jak to zrobić? Nawiązać do współczesnych problemów, wydarzeń, przykładów z życia wziętych, faktów znanych z aktualnych gazet. Dowiedziesz w ten sposób, że potrafisz myśleć oryginalnie, umiesz łączyć fakty, ale również – co nie mniej ważne – jesteś osobą ciekawą świata, zorientowaną w obecnym życiu społeczno-kulturalnym. Wstęp do pracy na temat: Różne obrazy domu w literaturze.
Zdania wprowadzające Oto więc lista najbardziej typowych zapowiedzi, które można wykorzystać: W zależności od typu pracy, używamy różnych zdań wprowadzających. – Przypomnę słowa pisarza:… – Mówi o tym ten fragment:… – A oto przykład:… – Poprę wypowiedź cytatem:… – Na poparcie swoich słów zacytuję / przywołam:… – Przytaczam te słowa na dowód:… Wśród wielu ciekawych wypowiedzi wagę przykładam do następujących: – Przywołam słowa X, choć nie jestem zwolennikiem tej tezy.
Wtrącenia są potrzebne… Po co? Do zaakcentowania własnych poglądów, do rozbicia stylistycznej nudy. Wreszcie po to, by cichutko przypomnieć czytającemu – to ja, autor, też tu jestem… Na początek kilka zdań: Anna była miłą dziewczyną. Anna, moim zdaniem, była miłą dziewczyną. Anna, mimo wszystko, była miłą dziewczyną. Prawdę mówiąc, Anna była miłą dziewczyną. Biorąc to pod uwagę, należy stwierdzić, że Anna była miłą dziewczyną. 1. Komunikat najprostszy Przeanalizuj pierwsze
