Zdania wprowadzające
Oto więc lista najbardziej typowych zapowiedzi, które można wykorzystać:
W zależności od typu pracy, używamy różnych zdań wprowadzających.
– Przypomnę słowa pisarza:…
– Mówi o tym ten fragment:…
– A oto przykład:…
– Poprę wypowiedź cytatem:…
– Na poparcie swoich słów zacytuję / przywołam:…
– Przytaczam te słowa na dowód:…
Wśród wielu ciekawych wypowiedzi wagę przykładam do następujących:
– Przywołam słowa X, choć nie jestem zwolennikiem tej tezy.
– W tym miejscu narzucają się znane słowa:…
– Oto, co na ten temat twierdzi znana badaczka epoki:…
– Oto przykład takiej wypowiedzi:…
– W utworze tym znalazłem fragment….
– Pozwolę sobie zobrazować tę myśl cytatem:…
– Duże wrażenie zrobiły na mnie słowa:…
– Lubię wracać do zdania:…
– Niewiarygodne, jak wciąż aktualne są słowa:…
– Przeanalizujmy tę część tekstu:…
– Wypowiedź ta tak mi się podoba, że pozwolę sobie ją przytoczyć
– Pragnę przypomnieć te słynne słowa:…
– Oto fragment, który zawsze mnie fascynował:…
– Te słowa uważam za szczególnie mądre:…
– Szukałem w literaturze słów oddających tę treść. Oto one:…
– Zacytuję w tym miejscu monolog….
Kiedy chcę przywołać słowa bohatera literackiego
– …i właśnie wtedy padają wiekopomne słowa:…
– W takiej sytuacji bohater mówi:…
– Przypomnę, że bohater wypowiadał się na ten temat:…
– Główny bohater zadeklarował swoją postawę, mówiąc:…
– Poglądy bohatera ujawniają następujące słowa:…
– Bohater tak naprawdę ujawnił się w słowach:…
– Kilka refleksji bohatera potwierdza tę tezę:…
– Bohater, który mówi:… sam wydaje sobie opinię.
– Chciałbym odwołać się do słów głównej bohaterki:…
– Opinię tę potwierdzają słowa bohatera:…
– W jednym z fragmentów (w jednym z rozdziałów, w jednej ze scen) bohater mówi:…
– Przyjrzyjmy się rozmowie bohatera ze sobą.
– Mój sprzeciw wzbudziły słowa bohatera:…
– W rozmowie z żoną (ukochaną, bratem, ojcem) bohater stwierdza:…
– Przytoczę słynne słowa bohatera:…– Oto słowa, w których bohater sam komentuje swoje zachowanie:…
– Bohatera tego dramatu nie trzeba ośmieszać. On ośmiesza się sam, na przykład kiedy mówi:…
W rozprawkach cytaty występują jako argumenty, możemy więc i powinniśmy je urozmaicać.
– Na poparcie tej tezy przytoczę wypowiedź…
– Aby udowodnić swoje racje, zacytuję:…
– Oto słowa w pełni potwierdzające powyższą myśl:…
– Potwierdzeniem mojej teorii mogą być słowa:….
– Jeszcze inaczej udowadniam swoją tezę – słowami z utworu.
– Niech te słowa będą argumentem:…
– Cytat, który przytaczam, sam w sobie jest argumentem:..
– Moją tezę poprzeć mogą słowa samego autora:…
Kiedy nie zgadzam się z poglądami autora.
– Jak słusznie zauważył…
– Zgadzam się z opinią…
– To zdanie wydawało mi się z początku niedorzeczne, ale po zastanowieniu się muszę przyznać autorowi rację…
– W tym stwierdzeniu kryje się cała prawda o bohaterze…
– Mogę zgodzić się z twierdzeniem zawartym w dzienniku autora:…
– Czy to jest słuszne twierdzenie:…? Myslę, że tak.
– Przytoczę słowa, z którymi w pełnię się zgadzam:…
Kiedy nie zgadzam się z poglądami autora.
Pamiętajmy, że cytat nie musi być „świętym słowem”, czyli czymś co zawsze popieramy, chwalimy, przed czym padamy plackiem, bo TO powiedział ktoś mądry, znany i szanowany. Zawsze możemy nie zgodzić się z czyimś zdaniem, jeśli mamy mądre argumenty. Zawsze możemy przywołać cudzą wypowiedź jako dowód potwierdzający naszą negatywną ocenę, np postępowania bohatera.
– To zdanie wydawało mi się z początku niedorzeczne, ale po zastanowieniu się muszę przyznać autorowi rację…
– Autor stwirdza… Nieco inne zdanie na ten temat mam ja.
– Przypomnę myśl poety, ale dystansuję się wobec niej.– To nie jest mój pogląd, lecz, pisarza…
– Ten pogląd:… stanowczo mi nie odpowiada.
– Mam inne zdanie. Słowa:… nie przekonują mnie.
– Przypomnę, co mówił autor:…. Nie zgadzam się z nim.
– Tekst:…. nie udowadnia niczego.
– W słowach:… brakuje konkretów.
– Czy taką wypowiedź:… można traktować poważnie?
– Oto wypowiedź, z którą się nie zgadzam, ale ją szanuję…
Komentarze następujące po zacytowanych słowach
… – stwierdza sam bohater,
… – zauważył autor w autobiografii,
… – powiedział kiedyś znany filozof,
… – zdziwił się (zachwycił, obruszył itp.) tytułowy bohater,
… – uważa znany badacz literatury,
… – rozpoczyna swój monolog główny bohater.