Na przestrzeni lat kształtowały się różne formy nauczania zawodu. Wciąż obserwujemy zmiany, które z wielu powodów muszą zachodzić w obszarze edukacji. Dzięki temu system jest coraz doskonalszy i odpowiada na potrzeby szkół, uczniów, firm oraz rynku pracy.

Pojęcie kształcenia zawodowego

Jest to całokształt szczegółów organizacyjnych, pozwalających prowadzić nauczanie profesji na różnych poziomach. Działania są nakierowane na nabywanie kompetencji zawodowych, wiedzy, umiejętności i praktyki, składających się na profil absolwenta przygotowanego do wykonywania określonej pracy zawodowej.

Pozycja kształcenia zawodowego

Lata 90. ubiegłego wieku to czas marginalizowania kształcenia zawodowego w naszym kraju. Gloryfikowano wykształcenie maturalne i wyższe. Szkoły zawodowe traciły prestiż i moc edukacyjną. Zawodu uczono w 2-letnich szkołach zawodowych lub 4-letnich technikach, kończących się egzaminami zawodowymi i maturą. Po wyraźnym spadku zainteresowania tego typu wykształceniem, w ostatnich latach obserwujemy zatrzymanie tej tendencji i prawie 50% uczniów wybiera naukę zawodu (30% w technikach, 20% w szkołach zawodowych). Jednak w latach 1990-2014 obserwowaliśmy stały spadek liczby szkół zawodowych i techników w Polsce. Ze względów finansowych samorządy zamykały jednostki oświatowe, które generowały duże koszty. Jednocześnie powstawało wiele prywatnych uczelni wyższych, które kusiły swoimi programami i zachęcały do wybierania liceum i studiów.

Jak dziś wygląda kształcenie zawodowe w Polsce

Podstawowym aktem prawnym dla kształcenia zawodowego w Polsce jest Ustawa z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty. Nowelizacja z 2011 roku miała odpowiedzieć na potrzeby zmieniającego się rynku pracy, również tego europejskiego.

Od roku szkolnego 2012/2013 kształcenie zawodowe było realizowane w 3-letniej zasadniczej szkole zawodowej, 4-letnim technikum, szkole policealnej oraz na kwalifikacyjnych kursach zawodowych i kursach umiejętności zawodowych.

W 2017 roku pojawiły się w Polsce szkoły branżowe, zastępując w ten sposób szkoły zawodowe. Szkoła branżowa została podzielona na dwa stopnie: każdy z nich odpowiada jednej kwalifikacji. Kończąc szkołę branżową II stopnia absolwent ma na swoim koncie dwie kwalifikacje zawodowe i tytuł technika. Nie jest to jednak obowiązkowa ścieżka: naukę można zakończyć na poziomie szkoły branżowej I stopnia z jedną kwalifikacją.

Jak skorzystać z zalet dualnego kształcenia zawodowego

Kształcenie zawodowe w Polsce może wspierać każda firma, która zdecyduje się na prowadzenie klasy patronackiej i zapewnienia jej wsparcia merytoryczno-materialnego. Na naszym rynku wzrasta potrzeba współpracy instytucji oświaty z firmami na poziomie regionalnym i krajowym. Wciąż widać różnice między szkołami z większych i mniejszych miast. Dzięki dualnemu kształceniu zawodowemu wypracowujemy otwarty, wspierający system, który wyrówna szanse zawodowe. Dajemy możliwości i motywujemy do dalszego kształcenia.

Kształcenie zawodowe odpowiada na potrzeby systemu: szkoły branżowe borykają się z brakiem nauczycieli, dotychczasowy model nauczania jest zbyt teoretyczny. Wzrasta więc chęć firm do zaangażowania się w praktyczną naukę zawodu i kwalifikowania instruktorów. Co bardzo ważne, kształcenie dualne może sprzyjać wspólnej dla regionu strategii aktywizującej rynek pracy.

Firmy, które chcą zaangażować się w kształcenie młodych uczniów oraz wspieranie swojej kadry i regionalnego rynku pracy, mogą zgłosić się do doświadczonych specjalistów Edunet Poland. To platforma działająca przy Polsko-Niemieckiej Izbie Przemysłowo-Handlowej, która od lat zajmuje się inicjowaniem skutecznej współpracy między szkołami i przedsiębiorstwami.

Zobacz więcej informacji: https://edunet-poland.pl/oferta/ksztalcenie-zawodowe/