2. Jaką formę mają wymienione wyrazy w mianowniku liczby pojedynczej: dziewczęta, mieszczanie, Hiszpanie, ludzie, strzemiona, podwoje, Karpaty, Beskidy? Na czym polega osobliwość fleksyjna tych form?

• Fleksja rzeczowników dziewczę oraz strzemię jest osobliwa, gdyż w obu liczbach występują nieco inne tematy fleksyjne, przy czym forma mianownika (i biernika) liczby pojedynczej jest krótsza od innych form: dziewcz-ę – dziewczęć-a, dziewczęt-a oraz strzem’-ę – strzemień-a, strzemion-a.

• Rzeczowniki mieszczanie oraz Hiszpanie kończą się tak samo w mianowniku liczby mnogiej (na -e), lecz inaczej w liczbie pojedynczej. W odmianie rzeczownika mieszczanin temat fleksyjny liczby pojedynczej (mieszczanin-) jest o sylabę dłuższy od tematu w liczbie mnogiej (mieszczań-). W rzeczowniku Hiszpan takiej osobliwości nie widać. Oczekiwaną formą w liczbie mnogiej byłaby jednak niepoprawna forma Hiszpanowie.

• Formą mianownika liczby pojedynczej rzeczownika ludzie jest rzeczownik człowiek. Temat fleksyjny w liczbie pojedynczej ma tym razem całkiem inną postać niż w liczbie mnogiej.

• Rzeczownik podwoje należy do grupy pluralia tantum, podobnie jak nazwa geograficzna Karpaty –­ oba rzeczowniki mają tylko formy liczby mnogiej. Natomiast nazwa drugiego łańcucha górskiego odmienia się przez liczby: Beskid, Beskidu, Beskidowi itd.