Present Simple

Zapamiętaj, że w czasie Present Simple mamy dwa rodzaje odmiany:

  • odmiana czasownika to be
  • odmiana wszystkich pozostałych czasowników

Odmiana czasownika to be

Zdania twierdzące Pytania (Inwersja) Zdania przeczące (dodajemy not)
1 os. lp. I am (I’m) – jestem Am I? – Czy jestem? I am not (I’m not) – Nie jestem
2 os. lp. You are (you’re) – jesteś Are you? – Czy jesteś? You are not (you aren’t) – Nie jesteś
3 os. lp. He is (he’s) – jest
She is (she’s) – jest
It is (it’s) – jest
Is he? – Czy on jest?
Is she? – Czy ona jest?
Is it? – Czy ono jest?
He is not (he isn’t) – On nie jest
She is not (she isn’t) – Ona nie jest
It is not (it isn’t) – Ono nie jest
1 os. lm. We are (we’re) – jesteśmy Are we? – Czy jesteśmy? We are not (we aren’t) – Nie jesteśmy
2 os. lm. You are (you’re) – jesteście Are you? – Czy jesteście? You are not (you aren’t) – Nie jesteście
3 os. lm. They are (they’re) – są Are they? – Czy oni/one są? They are not (they aren’t) – Nie są

 

Pozostałe czasowniki w czasie teraźniejszym prostym we wszystkich osobach z wyjątkiem trzeciej osoby liczby pojedynczej mają taką samą formę, jak bezokolicznik bez słówka „to” (czyli podstawowa forma czasownika). W trzeciej osobie liczby pojedynczej do formy podstawowej dodaje się końcówkę -s.

 

Zdania twierdzące Pytania (inwersja) Zdania przeczące (dodajemy not)
1 os. lp. I buy – kupuję Do I buy? – czy kupuję? I do not (don’t) buy – nie kupuję
2 os. lp. you buy – kupujesz Do you buy? – czy kupujesz? you do not (don’t) buy – nie kupujesz
3 os. lp. he/she/it buys – kupuje Does he/she/it buy? – czy kupuje? he/she/it does not (doesn’t) buy – nie kupuje
1 os. lm. we buy – kupujemy Do we buy? – czy kupujemy? we do not (don’t) buy – nie kupujemy
2 os. lm. you buy – kupujecie Do you buy? – czy kupujecie? you do not (don’t) buy – nie kupujecie
3 os. lm. they buy – kupują Do they buy? – czy kupują? they do not (don’t) buy – nie kupują


Pytania i przeczenia tworzymy przy pomocy czasownika posiłkowego do, does (dotyczy tylko 3 osoby liczby pojedynczej) .

  • W pytaniach do, does stawiamy przed pod podmiotem.
    I like to drink tea with milk in the mornning.
    What do you like to drink in the morning?
    . ↑ ↑
    operator podmiotHe always reads the newspaper after dinner.
    What does he read after dinner?
    . ↑ ↑
    operator podmiot
  • W przeczeniach do, does stawiamy pomiędzy podmiot i słówko not.
    Peter and Susan do not (don’t) like coffee.
    . ↑ ↑
    podmiot operator

Mary does not (doesn’t) speak French well.
. ↑ ↑
podmiot operator

Zapamiętaj!

  • W zdaniu w czasie Present Simple w 3. osobie liczby pojedynczej końcówka -s występuje tylko raz! W zdaniach twierdzących dodajemy ją do czasownika, np. bakes, brings, zaś w pytaniach dodajemy ją do operatora DO, co daje DOES.
  • Podobnie jak w pytaniach w czasie Present Simple w przeczeniach wykorzystujemy operator DO lub DOES. Pamiętaj, że w przeczeniach także nie dodajemy końcówki -s do czasownika w 3. osobie liczby pojedynczej.
  • W języku angielskim w zdaniu występuje tylko jedno przeczenie, dlatego nie mówisz:
    • I don’t never play bridge.
      tylko:
    • I never play bridge.
  • Skróty:
    • DO NOT = DON’T
    • DOES NOT = DOESN’T

 

Czasowniki zakończone na -ch, -o, -sh, -ss, -x

W trzeciej osobie liczby pojedynczej w przypadku czasowników, których forma podstawowa kończy się na -ch, -o, -sh, -ss, -x zamiast -s dodajemy końcówkę -es, np.:

  • -ch (reach – reaches, watch – watches)
    He watches TV every day. – On ogląda codziennie telewizję.
  • -o (go – goes, do – does)
    She often goes to the theatre. – Ona często chodzi do teatru.
  • -sh (rush – rushes, finish – finishes, push – pushes)
  • -ss (dress – dresses, miss – misses)
    He misses her.
  • -x (relax – relaxes)

Czasowniki zakończone na -y.

  • Jeżeli na końcu czasownika przed literą -y występuje samogłoska (np. jak w słowie buy – kupować), w trzeciej osobie liczby pojedynczej dodawana jest regularna końcówka -s.
    Shy buys books every month.
  • Kiedy jednak przed y znajduje się spółgłoska (jak np. w wyrazie try – próbować), litera y zostaje zamieniona na i i dodana zostaje końcówka -es, np.:

hurry – he hurries
cry – she cries
say – he says
play – it plays
buy – she buys
try – tries (I know he tries hard. – Wiem, że bardzo się stara.)

Uwaga!
• Czasownik have w 3 os. lp. przybiera formę has.
• W przypadku użycia czasownika ułomnego can, must, will itp. nigdy nie stawiamy -s w 3 osobie l.poj.

Zapamiętaj!
W czasie Present Simple w 3. osobie liczby pojedynczej dodajemy końcówkę -s

  • do czasownika w zdaniach twierdzących:
    I live in Warsaw.
    He/she lives in Warsaw.
    We live in Warsaw.
  • do słowa posiłkowego (stąd does) w przeczeniach i pytaniach.
    Końcówkę -s dodaje się tylko raz, dlatego po dodaniu jej do operatora, nie dodaje się jej już do czasownika głównego.
    Jim likes potatoes.
    Does Jim like_ sweet potatoes?
    Jane does not watch_ TV on Sundays.

Uwaga!

  • W pytaniach o podmiot (pytamy kto jest wykonawcą czynności)

Who drinks…?
Who likes…?
What does…?

  • nie używamy operatora (do/does), dlatego końcówkę -s, dodajemy do czasownika głównego.

Who likes oranges?
Who likes oranges?

  • Kiedy pytanie jest zaprzeczone musimy oczywiście użyć operatora i wtedy do niego dodajemy końcówkę -s.

Who does not (doesn’t) want_ learn English?

  • W przypadku tworzenia pytania lub przeczenia dla czasownika do (robić) trzeba pamiętać, że do w takim zdaniu ma dwie niezależne od siebie funkcje:
    • po pierwsze, jest czasownikiem o leksykalnym znaczeniu „robić”,
    • po drugie, jest słowem posiłkowym, które w przypadku czasu Present Simple wnosi informację, że chcemy zadać pytanie lub zaprzeczyć, dlatego też mówiąc „nie robię” lub „czy robię?” musisz użyć do w każdym ze zdań dwukrotnie:
      I don’t do homework every day.
      Do I do homework every day?

 

Czasu Present Simle używamy:

1.
Do opisu powtarzalnych czynności, które występują regularnie, czyli powtarzają się co jakiś czas (niekoniecznie w regularnych odstępach), a więc użyjemy tego czasu mówiąc o naszych przyzwyczajeniach i rozkładzie dnia:

– What do you usually do half an hour before breakfast? (Co zwykle robisz pół godziny przed śniadaniem?)
– I take bath. (Biorę kompiel)

– How do you usually spend your week-ends?
– As a rule I stay at home.
– I often go to the theatre.

– What time do you get up? (O której zazwyczaj wstajesz?)


Kiedy chcemy powiedzieć o:

  • stałych punktach rozkładu dnia:

I have my dinner between seven and eight p.m. after I come home from work.
Betty gets up at seven o’clock every day.
We often go for a walk before night.

  • naszych umiejętnościach, przyzwyczajeniach, upodobaniach i obyczajach:

Mary swims like a fish.
He speak English extremely well.
I like coca-cola. And I am keen on sport and I love music…
Peter comes here every day and each day he comes, he brings her a present.

He pulls my hair every time he sees me.
I drink tea with milk.

Z użytego tu czasu wynika, że picie herbaty akurat z mlekiem jest moim nawykiem i pijam ją codziennie lub przynajmniej bardzo często, a więc jest to moim przyzwyczajeniem. Gdybyś chciał powiedzieć, że delektujesz się herbatą w tej chwili musiałbyś użyć czasu teraźniejszego ciągłego – Present Continuous.

W omawianym użyciu czasu teraźniejszego prostego często korzysta się z wyrażeń określających częstotliwość:. Uwaga! Wyrażenia te umieszczamy pomiędzy podmiotem a orzeczeniem.

always – zawsze;
every day/ week/ month/ year – każdego dnia/tygodnia/miesiąca/roku;
seldom – rzadko (She rarely answers my letters.);
rarely – rzadko;
frequently – często (We frequently have lunch at this restaurant.);
constantly – stale, ciągle (He constantly gives advices to his daughter.);
sometimes – czasem;
occasionally – od czasu do czasu, okazjonalnie;
usually – zazwyczaj (What do you usually do in the evenings?);
normally – zwykle (Normally I don`t pay any attention to them.);
often – często (We often eat pizza. – Często jadamy pizzę.);
occasionally – czasami, okazjonalnie;
from time to time – od czasu do czasu;
regularly – regularnie, często, systematycznie (Do you do your homework regularly?);
never – nigdy;
hardly ever – prawie nigdy, rzadko kiedy
Uwaga! Ponieważ w języku angielskim nie występują podwójne przeczenie po never i hardly ever stosujemy szyk zdania twierdzącego, a nie, jak w języku polskim, przeczącego:

Sue hardly ever learns before her exams.
I never drink coca-cola.
I often drink tea.
She always eats oranges.
Mr. Fox usually goes for a walk in the morning.
We sometimes watch TV in the evening.
I never play bridge.

Wyrażenia takie jak:

every day (week, month, year, Friday, morning etc.) – codziennie, co tydzień, piątek, każdego ranka itp.
once a day (week, month, year etc.) – raz dziennie, raz w tygodniu itp.
three/four times a week – trzy razy w tygodniu

umieszczamy zazwyczaj na końcu zdania:

She visits her aunt once a week.
We meet three times a month.
She lerns French every day.
He works every day except Saturday and Sunday.
They travel abroad every summer.
She sees Bill almost every evening.
The teacher asks me every lesson.

czasami na początku:

On Sundays she often goes to the cinema.
In the afternoon I always work until four o`clock.
Every morning at seven o`clock his alarm clock rings.

Czasu teraźniejszego prostego możemy użyć też w negatywnych pytaniach, w których występuje WHY. W ten sposób możemy czynić sugestie.

– Why don’t you go out for a walk or something? (Dlaczego nie wyjdziecie na spacer albo coś takiego?).
– Why doesn’t she wear a coat? (Dlaczego ona nie założy płaszcza?)

2.
Do opisu prawideł, pewników i prawd ogólnych. Gdy mówimy o istniejących zasadach i prawidłach, tzw. prawdach uniwersalnych oraz o zdarzeniach, które mają miejsce zawsze:

The sun rises in the east and sets in the west. (Słońce wschodzi na wschodzie a zachodzi na zachodzie.)
The earth goes round the sun.
Night comes after day.
Koalas live in Australia. (Koala żyją w Australii.)
Water boils at 100 degrees centigrade. (Woda gotuje się w 100 stopniach w skali Celsjusza.)
Water boils when you heat it. (Woda gotuje się, kiedy ją podgrzewasz).
Cats don`t fly. (koty nie latają.)
Babies cry when they are hungry. (Dzieci płaczą, kiedy są głodne.)
Two and two make four. (Dwa plus dwa jest cztery.)
March comes after February. (Marzec przychodzi po lutym.)
Sunday comes after Saturday.
His term of office ends next year. (Jego kadencja kończy się w przyszłym roku.)
Dogs bark. (Psy szczekają.) (w ogóle – taka ich natura)
It rains a lot in the spring time. (Pada dużo deszczu na wiosnę.)
Children are noisy. (Dzieci są hałaśliwe) (w ogóle).

3.
Kiedy chodzi o czynności lub stany długotrwałe mających miejsce „w ogóle”:

We live in Warsaw.
I study history.
Mr. Brown teaches geography.
Which of your friends speaks English? (Który z twoich przyjaciół mówi po angielsku?)
Our children don`t go to school yet.

4.
Kiedy mówimy jak należy coś wykonać, przy demonstrowaniu doświadczeń.

We check the temperature, pulse and blood pressure. Then we try to eliminate more common diseases.
(Sprawdzamy temperaturę, puls i ciśnienie krwi. Następnie staramy się wyeliminować bardziej znane choroby.)

5.
Kiedy mówimy o czymś zaplanowanym, niezależnym od osoby mówiącej, nieodwołalnym wynikającym z ustalonego planu. Czas teraźniejszy prosty bywa stosowany do opisu czynności przyszłych, niezależnych od osób mówiących, wynikających z planu zajęć lub ustalonych różnego rodzaju rozkładów:

When do you intend visit Poland?
The train leaves in five minutes.
The train leaves at 11 o’clock tomorrow.

The concert begins at a quarter to seven.
We drive to Krynica tomorrow.
We leave for Berlin on Wednesday.
He begins his new work next month.
It is Peter`s birthday tomorrow.
The train to Amsterdam departs at 6.00 a.m. (Dzieje się tak codziennie, bo wynika z rozkładu jazdy).
Tomorrow I have two maths classes. (To wynika z mojego planu lekcji).
I arrive in Rome at 6 in the morning, and then I take a train to Palermo.
(Przybywam do Rzymu o szóstej rano, a następnie łapię pociąg do Palermo.)

Gdy mówimy o swoich uczuciach i myślach.

– I think we should buy a lot of sweet cakes. (Myślę, że powinnyśmy kupić dużo słodkich ciastek.)
– Maybe you love sweet things but I think there should be something less sweet. Tom likes fruits! (Może ty kochasz słodkie rzeczy, ale ja myślę, że powinno być coś mniej słodkiego. Tom lubi owoce!)

Ta sama zasada dotyczy takich zwrotów jak:

  • I love…,
  • I adore…,
  • I hate…

6.
Kiedy mówimy o niedalekiej przeszłości dla ożywienia i udramatyzowania opowiadania:

I come to the bar and see Mary sitting at my table. Can you believe that?
(Wchodzę do baru i widzę Mary, siedzącą przy moim stoliku. Dasz wiarę?)

All of a sudden the door opens and a stranger walks in.
(Nagle otwierają się drzwi i wchodzi jakiś nieznajomy.)

Podobnie dzieje się w sytuacji, gdy streszczamy książkę lub przedstawiamy inną fikcyjną opowieść, np.:

When he first proposes to Elizabeth, she rejects him in utter indignation.
(Gdy po raz pierwszy oświadcza się Elizabeth, ona go z oburzeniem odrzuca.)

Summary of “Romeo and Juliet”: Romeo meets Juliet, he falls in love with her, they get married, they die.

7.
W tytułach i nagłówkach prasowych dla skrótowości i uzyskania większego dramatyzmu relacji.

Prime Minister visits shoe factory. (Minister odwiedza fabrykę butów.)
Malysz wins Olympic silver. (Małysz zdobywa srebro olimpijskie)
Mercedes buys Chrysler. (Mercedes kupuje Chryslera.)

8.
Czasu teraźniejszego prostego używa się czasem do relacjonowania wydarzeń dziejących się w chwili mówienia.
To zastosowanie nie jest jednak częste – ogranicza się przede wszystkim do sytuacji, gdy ktoś coś komentuje, relacjonuje na żywo (np. sprawozdawca w telewizji czy radiu, eksperymentator pokazujący doświadczenie, narrator itp.).

Boruc jumps and catches the ball! What a game! ( Boruc skacze i łapie piłkę! Co za mecz!)

9.
Simple Present używa się także wtedy, gdy nie możemy użyć czasu Present Continuous, tzn. w przypadku czasowników opisujących stany a nie czynności.

I understand it now. – Rozumiem to teraz.
I see what you mean. – Rozumiem co masz na myśli.
Do you believe in ghosts? – Wierzysz w duchy?

10.
Po spójnikach: if, when, as soon as

I`ll let you know as soon as he writes.
When I am old I`ll live in the country.

I`ll go to the theatre if I have time.

W takich sformułowaniach, jak:

  • I promise… (Obiecuję…),
  • I agree… (Zgadzam się…).
    Uwaga! Mimo że obiecujemy coś w tej chwili, nie wolno nam powiedzieć: I am promising…
    Lecz: I promise I’ll pay you back. (Obiecuję, że oddam ci pieniądze.)

 

Facebook aleklasa 2