Omów pojęcie subkultury i jej funkcjonowanie w społeczeństwie.
Przedrostek „SUB-” we wszystkich złożeniach znaczy tyle, co niższy, gorszy, wtórny. „Subkultura”, w ściśle etymologicznym znaczeniu tego słowa, oznaczałaby więc niższą, wtórną w stosunku do obowiązującej w danym społeczeństwie odmianę kultury. Początkowo tak właśnie pojmowano to pojęcie i wiązano je wyłącznie z zachowaniami grup znajdujących się na granicy patologii społecznej. Subkulturą w tym znaczeniu byłyby agresywne zachowania kibiców piłkarskich („szalikowców”) lub bijatyki skinheadów. Z czasem jednak pojęcie subkultury bardzo się rozszerzyło – zaczęto mówić o subkulturach mniejszości narodowych, grup wyznaniowych (np. subkultura zielonoświątkowców), a nawet – zawodowych (subkultura środowisk aktorskich, maklerów giełdowych itp.). Twierdzenie, że każda grupa społeczna tworzy osobną subkulturę byłoby nadużyciem – co stanowi więc podstawę ich wyodrębniania? Autorka książki Drogi kontrkultury – Aldona Jawłowska twierdzi, że każda subkultura rodzi się z kontestacji (odrzucenia, zakwestionowania) wartości zastanych w danym społeczeństwie, ale ten bunt nie musi przybierać formy agresji. Powołując się na przykład amerykańskiej kultury młodzieżowej z lat 60. – ruchu hippisowskiego – twierdzi, że wartości tworzone przez członków grup subkulturowych mogą wzbogacać i odświeżać kulturę tradycyjną (hippisi wprowadzili do niej muzykę rockową, pacyfizm i zainteresowanie ekologią).
Podaj przykłady subkultur, które zadziałały ożywczo na zastaną rzeczywistość (np. Yuppies, w Polsce – „Pomarańczowa Alternatywa”), ale nie zapomnij, że wiele z nich wywarło negatywny wpływ na współczesną obyczajowość (chociażby sataniści)! Jeśli chcesz wzbogacić swoją wiedzę o zjawisku subkultury postaraj się dotrzeć do Małego słownika subkultur młodzieżowych M. Pęczaka. Znajomość tej pozycji jest niezbędna, jeśli zdajesz na socjologię, ale przydać się może także każdemu humaniście!
Zobacz: