W języku angielskim rzeczowniki dzielimy na policzalne i niepoliczalne.
Rzeczowniki policzalne (Countable nouns) to te, które możemy bez trudu policzyć, np.
- an apple – jabłko
- three apples – trzy jabłka
- a book – książka
- ten books – 10 książek
Rzeczowniki niepoliczalne (Uncountable nouns) to te, których nie możemy policzyć na sztuki, np. water – możemy ją odmierzyć w szklance, butelce, na łyżeczce, ale nie da się jej przeliczyć na sztuki. Inne rzeczowniki niepoliczalne:
- juice – sok
- sugar – cukier
- honey – miód
- toothpaste – pasta do zębów
Do rzeczowników niepoliczalnych należą też rzeczowniki abstrakcyjne, takie jak:
- love – miłość
- hate – nienawiść
- happiness – szczęście
To jest ważne!
- Rzeczowniki policzalne mają liczbę mnogą, którą tworzysz przez dodanie końcówki -s (lub -es ).
- Rzeczowniki niepoliczalne liczby mnogiej nie mają.
Nie daj się zmylić!
Pewnie nie raz słyszałeś w mowie potocznej, że ktoś prosi o dwie kawy i mówi: „two coffees” – jest to jednak skrót myślowy, który oznacza: „two cups of coffee”.
Co stawiać przed rzeczownikami policzalnymi?
Przy rzeczownikach policzalnych pojawiają się różne rodzajniki:
Przedimek nieokreślony
a lub an – jest to rodzajnik nieokreślony i używamy go wtedy, gdy:
- mówimy o czymś po raz pierwszy, np.
This is a dog. (To jest pies).
- mówimy o czymś ogólnie, nie mamy na myśli niczego konkretnego, np.
I’m tired. I’ll take a bus. (Jestem zmęczony. Pojadę autobusem) – obojętnie jakim autobusem, żeby tylko dowiózł mnie do domu.
There is a supermarket near our town. (Niedaleko naszego miasta jest (jakiś/jeden) supermarket.)
Supermarkets are horrible. (Supermarkety (ogólnie, jakieś, wszystkie) są okropne.)
- mówimy o zawodach, np.
Susanna is a student but she works as a waitress. (Susanna jest studentką, ale pracuje jako kelnerka).
Zapamiętaj!
- A/an używamy tylko przed rzeczownikami policzalnymi w liczbie pojedynczej, np.:
We bought a house. (Kupiliśmy dom.)
Do you want an egg? (Chcesz jajko?)
- Jeżeli jednak rzeczownikowi towarzyszy przymiotnik, a/an lub the postawisz przed przymiotnikiem, np.
a man – a very wise man (bardzo mądry człowiek)
the pig – the pink pig (ta różowa świnia).
- Kiedy używasz przyimka dzierżawczego, a/an lub the nie jest używane, np.
a sister – the sister, ale: my sister
a car – the sister, ale: our car.
- Rodzajniki a i an oznaczają dokładnie to samo. An stawiamy jednak przed rzeczownikami, których wymowa zaczyna się na samogłoskę. O zastosowaniu an przed rzeczownikiem decyduje wymowa!, np.: a cat – kot, an umbrella – parasol, ale: an hour – godzina (nie czytamy ‘h’!). H jest spółgłoską, jednak w takich słowach jak: honour (honor), hour (godzina) i honest (szczery), h jest nieme, dlatego przed tymi słowami stawiamy an, a nie a.
I need an hour to finish it. Potrzebuję godziny, aby to skończyć.
- W związku z tym, że rzeczownik niepoliczalny nie ma ani liczby pojedynczej, ani mnogiej, nie możemy użyć a/an (które oznacza jeden, jakiś), np. My mum likes grass. (Moja mama lubi trawę.)
- Przed rzeczownikami niepoliczalnymi możemy użyć some/any. Mają takie samo znaczenie jak a/an.
I think music makes you happy. (Myślę, że muzyka sprawia, że jesteś szczęśliwy.)
I’m going to put some music on. (Włączę (jakąś) muzykę.)
- Z rzeczownikami niepoliczalnymi również możesz użyć rodzajnika określonego the, jeżeli mówisz o czymś konkretnym.
My mum likes the grass. Moja mama lubi tę (ten rodzaj) trawę.