Nie od razu musisz biec do psychologa, by prosić go o pomoc i wsparcie. Jeśli zadbasz o to, by byli wokół Ciebie ludzie, którzy dodadzą Ci otuchy, życie stanie się znacznie mniej problemowe! Ale Ty też musisz być wsparciem dla innych. To podstawa!
1. Otaczaj się osobami, które wydobywają z Ciebie to, co najlepsze!
Mogą to być Twoi przyjaciele, rodzice (jeśli masz z nimi naprawdę dobre kontakty). Chodzi o takie osoby, które nie będą Cię non stop oceniać, krytykować ani dołować! To i tak robią wrogowie. Przyjaciele są zaś właśnie od wspierania! Dodawania otuchy wtedy, gdy wszystko się wali! Ciepłe słowa: „Jestem z Tobą. Razem znajdziemy rozwiązanie” – potrafią zdziałać cuda! Ale za słowami powinny też iść czyny. Czy to chodzi o Ciebie, czy też o przyjaciół, obie strony muszą znaleźć czas, by problem przegadać, znaleźć rozwiązanie. Wybieraj takich przyjaciół, którzy sprzyjają Twojemu rozwojowi, którzy dają wskazówki, jak iść do przodu. Analiza przeszłości, rozdrapywanie ran – nie ma sensu!
2. Masz prawo mieć z przyjaciółmi rozbieżne zdanie
Potakiwanie nie ma sensu, jeśli masz inne zdanie niż przyjaciel. Masz prawo, a wręcz obowiązek, powiedzieć, że inaczej oceniasz dane zdarzenie, albo masz inny pomysł na rozwiązanie problemu. Szczerość to podstawa. Musisz jednak umiejętnie powiedzieć, co myślisz. A to oznacza, że nie będziesz wykrzykiwał swoich racji, pouczał i prawił kazań. Spokojnie powiedz co myślisz, a potem skupcie się na tym, jak rozwiązać problem.
3. Bądź odważny w krytycznej sytuacji
Jeśli widzisz, że coś złego dzieje się z przyjacielem, ktoś go na przykład terroryzuje, reaguj błyskawicznie. Miej odwagę stanąć w obronie pokrzywdzonego. Nie chodzi o donoszenie, ale jawne przeciwstawienie się złym uczynkom.
4. Bądź przyjacielem mimo wszystko
Nawet jeśli załamany przyjaciel będzie mówił, że nie potrzebuje żadnego wsparcia – bądź przy nim chociaż myślami! Wyślij miłego esemes, wyciągnij do kina. Po prostu wspieraj!
Sygnały, które świadczą o tym, że ta grupa nie będzie Cię wspierać!
- Aby pozostać w tej grupie, musisz zmienić swój ubiór, język, dotychczasowych przyjaciół lub swoje normy.
- Robisz rzeczy, które Ci nie pasują, np. kradniesz, wdajesz się w bójki, musisz lekceważyć ludzi spoza tej grupy.
- Masz wrażenie, że ktoś Cię wykorzystuje.
- Czujesz, że życie wymknęło Ci się spod kontroli.