Jest wiele sposobów mówienia o przyszłości.
Możemy używać:

  • czasowników modalnych (Tomorrow I can help you. – Jutro mogę ci pomóc),
  • czasu Present Continuous, jeżeli coś wydarzy się na 100% (She’s going to a doctor tomorrow – Ona idzie do lekarza jutro),
  • czasu Future, czyli zdań z ‘will’, kiedy coś obiecujemy lub podejmujemy decyzję w chwili mówienia
    (I promise I will take this medicine – Obiecuję, że wezmę to lekarstwo)
  • oraz konstrukcji: ‘be going to’ (mieć zamiar).

Przykłady:

Tomorrow I am going to go to the chemist’s.
(Jutro mam zamiar iść do apteki).
Jenny is not going to stay at home for a week. She is not so ill.
(Jenny nie zostanie w domu przez tydzień. Ona nie jest aż taka chora).

Musisz zapamiętać, że jedyną częścią odmienną w tym wyrażeniu jest czasownik ‘be’. Zmienia się on w zależności od osoby i czasu. Pozostałe części wyrażenia nie zmieniają się, np.

I AM going to go to a doctor with you. (Mam zamiar pójść do lekarza z Tobą.)
He IS going to buy some medicine. (On ma zamiar kupić jakieś lekarstwo.)
We ARE going to visit Bill at hospital. (Mamy zamiar odwiedzić Billa w szpitalu.)

Po wyrażeniu be going to używamy czasownika w formie bezosobowej (bez żadnych końcówek!):
We are going to SEE a doctor. (Mamy zamiar zobaczyć się z lekarzem/iść do lekarza.)
Britney is going to GET better by next Monday. (Britney ma zamiar wyzdrowieć do następnego poniedziałku.)

Jak utworzysz pytania?

Wystarczy przestawić czasownik be przed osobę i już mamy pytanie!

We are going to queue here. (Mamy zamiar tu stać w kolejce.)
Are we going to queue here? (Czy mamy zamiar stać tutaj w kolejce?)
Is Tomek going to see a doctor finally? (Czy Tomek ma zamiar w końcu zobaczyć (pójść do) lekarza?)

Jak utworzysz przeczenia?

W zdaniu twierdzącym wystarczy dodać ‘not’ do czasownika ‘be’, aby utworzyć przeczenie!

I am going to write my name on your plaster! (Mam zamiar napisać swoje imię na twoim gipsie.)
I am NOT going to write my name on your plaster! (NIE mam zamiaru napisać swojego imienia na twoim gipsie.)

 

Kiedy użyjesz tej konstrukcji?

Oczywiście jeżeli mówisz o tym, co masz zamiar zrobić:

  • W lutym dużo chorowałem i w wakacje mam zamiar pojechać w góry, żeby wydobrzeć.
    I was seriously ill in February so during the summer holidays I am going to go to the mountains to recover.
  • Kaśka ma zapalenie gardła i ma zamiar zrobić sobie przerwę w zajęciach ze śpiewu.
    Kaśka has got a sore throat and she is going to take a break from singing classes.

Jeżeli coś się może wydarzyć i masz na to dowody:

  • Janek wspina się na drzewo, a Zosia widzi, że gałąź się łamie. „Janek, zaraz spadniesz!” (Zauważ, że po angielsku w takiej sytuacji powiesz: Janek ma zamiar spaść).
    Janek! You are going to fall. The branch is breaking!
  • Ola i Ala idą pobiegać. Jest strasznie zimno i mówisz, że przeziębią się (mają zamiar się przeziębić – oczywiście one tego nie planują, ale jest dowód – jest zimno – na to, że tak właśnie może się stać).
    The weather is horrible. They are going to catch cold.
  • Widzisz kobietę w ciąży, więc możesz powiedzieć: She is going to have a baby. (Ona będzie miała dziecko).

be going to oraz will – jaka jest różnica?

Jesteście na pikniku. Ktoś mówi:
“It is going to rain” (Będzie padać) – na niebie widać chmury, zerwał się wiatr – jest dowód na to, że nadchodzi deszcz.
“It will rain” (Będzie padać) – jest to tylko przypuszczenie, przewidywanie. Może to powiedzieć pesymista. Nie ma żadnych chmur i nic nie wskazuje na zbliżający się deszcz.

Spójrz na przykłady!

  • I am going to the cinema tomorrow. (użyłeś czasu Present Continuous)
  • I am going to go to the cinema tomorrow. (użyłeś konstrukcji „be going to”)
  • I will go to the cinema. (użyłeś czasu Future Simple)

Między tymi zdaniami jest podstawowa różnica. Jaka?

  • W pierwszym zdaniu mówisz: Idę do kina. Jesteś pewien, że pójdziesz do kina, dlatego że np. masz bilety i umówiłeś się już ze znajomymi.
  • W drugim zdaniu mówisz: Mam zamiar iść do kina. Oznacza to, że chciałbyś, masz ochotę na pójście do kina, ale nie jesteś na 100 proc. pewien, czy pójdziesz.
  • W trzecim zdaniu mówisz: Pójdę do kina. Postanawiasz właśnie w tej chwili, że pójdziesz. W momencie, kiedy o tym mówisz, jesteś na to zdecydowany, bo koniecznie musisz zobaczyć ten film.