Terminem kultura języka określa się działalność zmierzającą do udoskonalenia języka i rozwinięcia umiejętności posługiwania się nim w sposób poprawny i sprawny. Jednym ze sposobów doskonalenia języka jest wzbogacanie swoich wypowiedzi neologizmami.
Neologizmem jest każdy nowo utworzony wyraz, którego funkcja polega na oznaczeniu nowego przedmiotu lub pojęcia. Neologizmy dzielimy na obiegowe i artystyczne.
- Do pierwszej (neologizmy obiegowe) grupy zaliczamy:
- neologizmy słowotwórcze (utworzone od wyrazów już istniejących za pomocą odpowiednich formantów, np. nadawać – nadaj-nik),
- neologizmy znaczeniowe (nadanie wyrazom już istniejącym nowych znaczeń, np. zebra – gatunek zwierzęcia, zebra – przejście przez jezdnię),
- wyrazy zapożyczone (zaczerpnięte z języków obcych – ambicja, konferencja).
- Neologizmy artystyczne nie służą do oznaczania nowych pojęć z życia codziennego, ale są tworzone przez poetów i pisarzy dla wzbogacenia języka konkretnego dzieła literackiego. W tworzeniu neologizmów celował Bolesław Leśmian.
Oto przykład z jego wiersza Śnieg:
Pamiętam ów ruchliwie rozbłyskany szron
I śniegu ociężałe w gałęziach nawiesie,
I jego nieustanny z drzew na ziemię zron,
I uczucie, że w słońcu razem z śniegiem skrzę się.