Present Simple
Zapamiętaj, że w czasie Present Simple mamy dwa rodzaje odmiany:
- odmiana czasownika to be
- odmiana wszystkich pozostałych czasowników
Odmiana czasownika to be
Zdania twierdzące | Pytania (Inwersja) | Zdania przeczące (dodajemy not) |
|
1 os. lp. | I am (I’m) – jestem | Am I? – Czy jestem? | I am not (I’m not) – Nie jestem |
2 os. lp. | You are (you’re) – jesteś | Are you? – Czy jesteś? | You are not (you aren’t) – Nie jesteś |
3 os. lp. | He is (he’s) – jest She is (she’s) – jest It is (it’s) – jest |
Is he? – Czy on jest? Is she? – Czy ona jest? Is it? – Czy ono jest? |
He is not (he isn’t) – On nie jest She is not (she isn’t) – Ona nie jest It is not (it isn’t) – Ono nie jest |
1 os. lm. | We are (we’re) – jesteśmy | Are we? – Czy jesteśmy? | We are not (we aren’t) – Nie jesteśmy |
2 os. lm. | You are (you’re) – jesteście | Are you? – Czy jesteście? | You are not (you aren’t) – Nie jesteście |
3 os. lm. | They are (they’re) – są | Are they? – Czy oni/one są? | They are not (they aren’t) – Nie są |
Pozostałe czasowniki w czasie teraźniejszym prostym we wszystkich osobach z wyjątkiem trzeciej osoby liczby pojedynczej mają taką samą formę, jak bezokolicznik bez słówka „to” (czyli podstawowa forma czasownika). W trzeciej osobie liczby pojedynczej do formy podstawowej dodaje się końcówkę -s.
Zdania twierdzące | Pytania (inwersja) | Zdania przeczące (dodajemy not) |
|
1 os. lp. | I buy – kupuję | Do I buy? – czy kupuję? | I do not (don’t) buy – nie kupuję |
2 os. lp. | you buy – kupujesz | Do you buy? – czy kupujesz? | you do not (don’t) buy – nie kupujesz |
3 os. lp. | he/she/it buys – kupuje | Does he/she/it buy? – czy kupuje? | he/she/it does not (doesn’t) buy – nie kupuje |
1 os. lm. | we buy – kupujemy | Do we buy? – czy kupujemy? | we do not (don’t) buy – nie kupujemy |
2 os. lm. | you buy – kupujecie | Do you buy? – czy kupujecie? | you do not (don’t) buy – nie kupujecie |
3 os. lm. | they buy – kupują | Do they buy? – czy kupują? | they do not (don’t) buy – nie kupują |
Pytania i przeczenia tworzymy przy pomocy czasownika posiłkowego do, does (dotyczy tylko 3 osoby liczby pojedynczej) .
- W pytaniach do, does stawiamy przed pod podmiotem.
I like to drink tea with milk in the mornning.
What do you like to drink in the morning?
. ↑ ↑
operator podmiotHe always reads the newspaper after dinner.
What does he read after dinner?
. ↑ ↑
operator podmiot
- W przeczeniach do, does stawiamy pomiędzy podmiot i słówko not.
Peter and Susan do not (don’t) like coffee.
. ↑ ↑
podmiot operator
Mary does not (doesn’t) speak French well.
. ↑ ↑
podmiot operator
Zapamiętaj!
- W zdaniu w czasie Present Simple w 3. osobie liczby pojedynczej końcówka -s występuje tylko raz! W zdaniach twierdzących dodajemy ją do czasownika, np. bakes, brings, zaś w pytaniach dodajemy ją do operatora DO, co daje DOES.
- Podobnie jak w pytaniach w czasie Present Simple w przeczeniach wykorzystujemy operator DO lub DOES. Pamiętaj, że w przeczeniach także nie dodajemy końcówki -s do czasownika w 3. osobie liczby pojedynczej.
- W języku angielskim w zdaniu występuje tylko jedno przeczenie, dlatego nie mówisz:
- I don’t never play bridge.
tylko: - I never play bridge.
- I don’t never play bridge.
- Skróty:
- DO NOT = DON’T
- DOES NOT = DOESN’T
Czasowniki zakończone na -ch, -o, -sh, -ss, -xW trzeciej osobie liczby pojedynczej w przypadku czasowników, których forma podstawowa kończy się na -ch, -o, -sh, -ss, -x zamiast -s dodajemy końcówkę -es, np.:
Czasowniki zakończone na -y.
hurry – he hurries Uwaga! |
Zapamiętaj! W czasie Present Simple w 3. osobie liczby pojedynczej dodajemy końcówkę -s
Uwaga!
Who drinks…?
Who likes oranges?
Who does not (doesn’t) want_ learn English?
|
Czasu Present Simle używamy:
1. Do opisu powtarzalnych czynności, które występują regularnie, czyli powtarzają się co jakiś czas (niekoniecznie w regularnych odstępach), a więc użyjemy tego czasu mówiąc o naszych przyzwyczajeniach i rozkładzie dnia: – What do you usually do half an hour before breakfast? (Co zwykle robisz pół godziny przed śniadaniem?) – How do you usually spend your week-ends? – What time do you get up? (O której zazwyczaj wstajesz?)
I have my dinner between seven and eight p.m. after I come home from work.
Mary swims like a fish. Z użytego tu czasu wynika, że picie herbaty akurat z mlekiem jest moim nawykiem i pijam ją codziennie lub przynajmniej bardzo często, a więc jest to moim przyzwyczajeniem. Gdybyś chciał powiedzieć, że delektujesz się herbatą w tej chwili musiałbyś użyć czasu teraźniejszego ciągłego – Present Continuous. W omawianym użyciu czasu teraźniejszego prostego często korzysta się z wyrażeń określających częstotliwość:. Uwaga! Wyrażenia te umieszczamy pomiędzy podmiotem a orzeczeniem. • always – zawsze; Sue hardly ever learns before her exams. Wyrażenia takie jak: • every day (week, month, year, Friday, morning etc.) – codziennie, co tydzień, piątek, każdego ranka itp. umieszczamy zazwyczaj na końcu zdania: She visits her aunt once a week. czasami na początku: On Sundays she often goes to the cinema. Czasu teraźniejszego prostego możemy użyć też w negatywnych pytaniach, w których występuje WHY. W ten sposób możemy czynić sugestie. – Why don’t you go out for a walk or something? (Dlaczego nie wyjdziecie na spacer albo coś takiego?). |
2. Do opisu prawideł, pewników i prawd ogólnych. Gdy mówimy o istniejących zasadach i prawidłach, tzw. prawdach uniwersalnych oraz o zdarzeniach, które mają miejsce zawsze: The sun rises in the east and sets in the west. (Słońce wschodzi na wschodzie a zachodzi na zachodzie.) |
3. Kiedy chodzi o czynności lub stany długotrwałe mających miejsce „w ogóle”: We live in Warsaw. |
4. Kiedy mówimy jak należy coś wykonać, przy demonstrowaniu doświadczeń. We check the temperature, pulse and blood pressure. Then we try to eliminate more common diseases. |
5. Kiedy mówimy o czymś zaplanowanym, niezależnym od osoby mówiącej, nieodwołalnym wynikającym z ustalonego planu. Czas teraźniejszy prosty bywa stosowany do opisu czynności przyszłych, niezależnych od osób mówiących, wynikających z planu zajęć lub ustalonych różnego rodzaju rozkładów: When do you intend visit Poland? Gdy mówimy o swoich uczuciach i myślach. – I think we should buy a lot of sweet cakes. (Myślę, że powinnyśmy kupić dużo słodkich ciastek.) Ta sama zasada dotyczy takich zwrotów jak:
|
6. Kiedy mówimy o niedalekiej przeszłości dla ożywienia i udramatyzowania opowiadania: I come to the bar and see Mary sitting at my table. Can you believe that? All of a sudden the door opens and a stranger walks in. Podobnie dzieje się w sytuacji, gdy streszczamy książkę lub przedstawiamy inną fikcyjną opowieść, np.: When he first proposes to Elizabeth, she rejects him in utter indignation. Summary of “Romeo and Juliet”: Romeo meets Juliet, he falls in love with her, they get married, they die. |
7. W tytułach i nagłówkach prasowych dla skrótowości i uzyskania większego dramatyzmu relacji. Prime Minister visits shoe factory. (Minister odwiedza fabrykę butów.) |
8. Czasu teraźniejszego prostego używa się czasem do relacjonowania wydarzeń dziejących się w chwili mówienia. To zastosowanie nie jest jednak częste – ogranicza się przede wszystkim do sytuacji, gdy ktoś coś komentuje, relacjonuje na żywo (np. sprawozdawca w telewizji czy radiu, eksperymentator pokazujący doświadczenie, narrator itp.). Boruc jumps and catches the ball! What a game! ( Boruc skacze i łapie piłkę! Co za mecz!) |
9. Simple Present używa się także wtedy, gdy nie możemy użyć czasu Present Continuous, tzn. w przypadku czasowników opisujących stany a nie czynności. I understand it now. – Rozumiem to teraz. |
10. Po spójnikach: if, when, as soon as I`ll let you know as soon as he writes. W takich sformułowaniach, jak:
|