SYNKRETYZM – zespolenie w danym utworze wielu elementów należących do różnych (czasem kontrastowych) systemów: filozoficznych, estetycznych, literackich. Dzieło synkretyczne to dzieło, które zawiera i godzi w swojej kompozycji te rozmaite elementy. Synkretyzm był cechą charakterystyczną dla gatunków romantycznych, takich jak powieść poetycka czy dramat romantyczny. Mieliśmy tam do czynienia z przemieszaniem i połączeniem różnych rodzajów literackich: np. w Konradzie Wallenrodzie – do epiki należy np. Pieśń Wajdeloty, z kolei podział na głosy w scenach, kiedy Konrad rozmawia z „Głosem z wieży” – jest ujęciem typowym dla dramatu, a wiele fragmentów opisujących uczucia, prezentujących spojrzenie narratora – są fragmentami lirycznymi.