Konstrukcja ta wymaga użycia trzech czasowników: osobowej formy czasownika to be, czasownika go z końcówką -ing i czasownika podstawowego w formie bezokolicznika (to drik, to write), z którym chcemy utworzyć zdanie, np.: Betty is going to marry Bill next summer. Dlatego też, jeżeli chcemy stworzyć zdanie z czasownikiem to go, musimy użyć go dwukrotnie: My sister is going to go to England next month. Inaczej stworzymy bowiem zdanie w czasie Present Continuous, które może także wyrażać przyszłość, ale w nieco innym jej aspekcie.

Musisz zapamiętać, że jedyną częścią odmienną w tym wyrażeniu jest czasownik be. Zmienia się on w zależności od osoby i czasu. Pozostałe części wyrażenia nie zmieniają się, np.

  • I AM going to go to a doctor with you. (Mam zamiar pójść do lekarza z Tobą).
  • He IS going to buy some medicine. (On ma zamiar kupić jakieś lekarstwo).
  • We ARE going to visit Bill at hospital. (Mamy zamiar odwiedzić Billa w szpitalu).

Po wyrażeniu be going to używamy czasownika w formie bezosobowej (bez żadnych końcówek!):

  • We are going to SEE a doctor. (Mamy zamiar zobaczyć się z lekarzem/iść do lekarza).
  • Britney is going to GET better by next Monday. (Britney ma zamiar wyzdrowieć do następnego poniedziałku).

BE w czasie przeszłym to WAS/WERE, dlatego powiesz:
I was going to buy a new CD yesterday.
Pozostała część wyrażenia nie jest odmienna.

Uwagi: Pytania i przeczenia tworzymy tak samo jak w przypadku czasu Present Continuous, czyli poprzez inwersję (pytania) i dodanie not do odpowiedniej formy czasownika to be, np.:

  • I am going to visit my uncle Bob next year.
  • Am I going to visit my uncle Bob next year?
  • I am not going to visit my uncle Bob next year.

 

Zastosowanie:

  • Gdy mówimy o planach na najbliższą przyszłość, które nie są jednak całkowicie pewne (gdyby były pewne, użylibyśmy czasu Present Continuous). W takich przypadkach zwrot to be going to należy tłumaczyć na polski „zamierzam”, np.: Widzisz kobietę w ciąży, więc możesz powiedzieć: She is going to have a baby. (Ona będzie miała dziecko).
    I am going to buy a new car.
    Sally is going to move to London next year.
  • W wyrażeniach dotyczących przewidywanej pogody, np.:
    But look at the sky! It is going to rain.
    There is going to be a sunny day tomorrow.
    Uwaga! Gdy nie masz pewności, że coś wydarzy się w przyszłości i tylko domniemywasz, użyjesz konstrukcji WILL + rzeczownik, np.: Na niebie nie ma chmur, a ty jesteś po prostu pesymistą i mówisz:
    It will rain. I am sure. (Będzie padać. Jestem pewien.)
  • Gdy mówimy o nieuniknionych i raczej przykrych wydarzeniach, które mają za chwilę nastąpić, np.:
    1. Janek wspina się na drzewo, a Zosia widzi, że gałąź się łamie i woła.
    Janek! You are going to fall. The branch is breaking!
    2. Ola i Ala idą pobiegać. Jest strasznie zimno i mówisz, że przeziębią się (mają zamiar się przeziębić – oczywiście one tego nie planują, ale jest dowód – jest zimno – na to, że tak właśnie może się stać).
    The weather is horrible. They are going to catch cold.There is a huge hole in the boat. We are going to sink!
    Those two cars are going to crash!

Uwaga! Wyrażenia to be going to możemy używać także w czasie przeszłym, mówiąc, że zamierzaliśmy coś zrobić w przeszłości (często oznacza to, że nie udało się nam tego jednak wykonać), np.:

  • Why didn’t you visit your aunt Betty? I was going to but I was so busy and my car broke down…
  • I was going to tell you about it earlier.
  • I was going to go for a picnic. (Miałam zamiar jechać na piknik.)

 

Present Continuous, czy konstrukcja TO BE GOING TO

Zwracaj szczególną uwagę na to, czy w zdaniu występuje czas Present Continuous, czy konstrukcja TO BE GOING TO.

  • I am going to the cinema tomorrow. (użyłeś czasu Present Continuous)
  • I am going to go to the cinema tomorrow. (użyłeś konstrukcji „be going to”)
  • I will go to the cinema. (użyłeś czasu Future Simple)

Między tymi zdaniami jest podstawowa różnica. Jaka?

  1. W pierwszym zdaniu mówisz: Idę do kina. Jesteś pewien, że pójdziesz do kina, dlatego że np. masz bilety i umówiłeś się już ze znajomymi.
  2. W drugim zdaniu mówisz: Mam zamiar iść do kina. Oznacza to, że chciałbyś, masz ochotę na pójście do kina, ale nie jesteś na 100 proc. pewien, czy pójdziesz.
  3. W trzecim zdaniu mówisz: Pójdę do kina. Postanawiasz właśnie w tej chwili, nagle, nie planując wcześniej, że pójdziesz.
  • I am going to see this movie. – Mam zamiar zobaczyć ten film.
  • I am going to borrow this book. – Mam zamiar pożyczyć tę książkę.
  • I am going to do this. – Mam zamiar to zrobić.
  • He is going to sing that song. – On zamierza zaśpiewać tę piosenkę.

Pytania i przeczenia tworzymy tak samo jak w czasie Present Continuous:

  • ARE you going to do this?
  • IS he going to do this?
  • We ARE NOT going to do this.
  • She IS NOT going to do this.

 

Kiedy will, kiedy going to?

Obu tych form (WILL albo BE GOING TO) używasz, jeżeli chcesz powiedzieć o czymś, co wydarzy się w przyszłości. Jednak różnica w ich znaczeniu obu tych form jest bardzo istotna.

Spójrz na sytuację:
Rozmawiasz z koleżanką przez telefon i zapraszasz ją na drugi dzień na kawę.

– Great! I will come for sure – mówi. But remember that I drink coffee with milk!

Ty akurat nie masz w domu mleka, ale obiecujesz jej:

– OK, I will buy some milk for you.

WILL – użyjesz, jeżeli decydujesz się na coś w chwili mówienia, nie zastanawiałeś się wcześniej nad odpowiedzią.
Jak w sytuacji: koleżanka nie wiedziała, że ją zaprosisz, a Ty nie pamiętałeś, że ona pija kawę z mlekiem.

Chwilę później rozmawiasz z inną koleżanką i chwalisz się, że Martha przyjeżdża do Ciebie jutro.

– But do you know that she drinks only coffee with milk? – pyta się koleżanka.
– Yes, I’m going to buy some milk for her – odpowiadasz.

GOING TO – użyjesz, jeżeli już coś zaplanowałeś, zdecydowałeś o tym i mówisz o tym komuś.
Jak w sytuacji: już wcześniej postanowiłeś kupić mleko i teraz mówisz o tym zamiarze napotkanej osobie.

Spójrz na inną sytuację:
John i Kathy oglądają telewizję. Nie ma jednak nic interesującego. John mówi:

– I’d like to watch an interesting movie! (Chciałbym obejrzeć jakiś interesujący film!)
– OK, I will borrow a video cassette. (OK, wypożyczę kasetę.)

Kathy podjęła decyzję o wypożyczeniu kasety w tej chwili, nie planowała tego i nie zastanawiała się nad tym wcześniej.
Kathy ubrała się i wyszła. Na klatce spotyka znajomego.

– I am going to borrow a film. Do you want to watch it with us?
(Mam zamiar wypożyczyć film. Chcesz go obejrzeć z nami?)

Kathy już wcześniej podjęła decyzję o wypożyczeniu filmu i teraz ma to w planach.

Przewidywanie przyszłości

  • Jeżeli jesteśmy pewni, że coś wydarzy się w przyszłości, mamy na to jakieś dowody, wtedy użyjemy BE GOING TO.
  • Jeżeli zaś nie mamy dowodów, nie jesteśmy pewni i jedynie mówimy o swoich uczuciach, użyjemy WILL:

Będzie padać.

  • It’s going to rain. (powiesz tak, jeżeli masz na to dowód, np. widzisz ciemne chmury na niebie).
  • It will rain. (nie masz dowodów, ale jesteś pesymistą i uważasz, że piknik nie uda się, np. z tego właśnie powodu).

Będziesz chory.

  • You are going to be sick. (jeżeli masz dowód, jesteś tego pewien, bo, np. ten ktoś jest zmoknięty i zmarznięty).
  • You will be sick. (np. masz iść z kolegą do kina, ale zawsze kiedy umawiacie się, to on choruje. Nie masz dowodów na to, że tak będzie, ale tak właśnie twierdzisz).)