W języku angielskim rzeczowniki dzielimy na policzalne i niepoliczalne.

Rzeczowniki policzalne (Countable nouns) to te, które możemy bez trudu policzyć, np.

  • an apple – jabłko
  • three apples – trzy jabłka
  • a book – książka
  • ten books – 10 książek

Rzeczowniki niepoliczalne (Uncountable nouns) to te, których nie możemy policzyć na sztuki, np. water – możemy ją odmierzyć w szklance, butelce, na łyżeczce, ale nie da się jej przeliczyć na sztuki. Inne rzeczowniki niepoliczalne:

  • juice – sok
  • sugar – cukier
  • honey – miód
  • toothpaste – pasta do zębów

Do rzeczowników niepoliczalnych należą też rzeczowniki abstrakcyjne, takie jak:

  • love – miłość
  • hate – nienawiść
  • happiness – szczęście

To jest ważne!

  • Rzeczowniki policzalne mają liczbę mnogą, którą tworzysz przez dodanie końcówki -s (lub -es ).
  • Rzeczowniki niepoliczalne liczby mnogiej nie mają.

Nie daj się zmylić!
Pewnie nie raz słyszałeś w mowie potocznej, że ktoś prosi o dwie kawy i mówi: „two coffees” – jest to jednak skrót myślowy, który oznacza: „two cups of coffee”.
 

Co stawiać przed rzeczownikami policzalnymi?

Przy rzeczownikach policzalnych pojawiają się różne rodzajniki:
Przedimek nieokreślony
a
lub an – jest to rodzajnik nieokreślony i używamy go wtedy, gdy:

  • mówimy o czymś po raz pierwszy, np.
    This is a dog. (To jest pies).
  • mówimy o czymś ogólnie, nie mamy na myśli niczego konkretnego, np.
    I’m tired. I’ll take a bus. (Jestem zmęczony. Pojadę autobusem) – obojętnie jakim autobusem, żeby tylko dowiózł mnie do domu.
    There is a supermarket near our town. (Niedaleko naszego miasta jest (jakiś/jeden) supermarket.)
    Supermarkets are horrible. (Supermarkety (ogólnie, jakieś, wszystkie) są okropne.)
  • mówimy o zawodach, np.
    Susanna is a student but she works as a waitress. (Susanna jest studentką, ale pracuje jako kelnerka).

Zapamiętaj!

  • A/an używamy tylko przed rzeczownikami policzalnymi w liczbie pojedynczej, np.:
    We bought a house. (Kupiliśmy dom.)
    Do you want an egg? (Chcesz jajko?)
  • Jeżeli jednak rzeczownikowi towarzyszy przymiotnik, a/an lub the postawisz przed przymiotnikiem, np.
    a man – a very wise man (bardzo mądry człowiek)
    the pig – the pink pig (ta różowa świnia).
  • Kiedy używasz przyimka dzierżawczego, a/an lub the nie jest używane, np.
    a sister – the sister, ale: my sister
    a car – the sister, ale: our car.
  • Rodzajniki a i an oznaczają dokładnie to samo. An stawiamy jednak przed rzeczownikami, których wymowa zaczyna się na samogłoskę. O zastosowaniu an przed rzeczownikiem decyduje wymowa!, np.: a cat – kot, an umbrella – parasol, ale: an hour – godzina (nie czytamy ‘h’!). H jest spółgłoską, jednak w takich słowach jak: honour (honor), hour (godzina) i honest (szczery), h jest nieme, dlatego przed tymi słowami stawiamy an, a nie a.
    I need an hour to finish it. Potrzebuję godziny, aby to skończyć.
  • W związku z tym, że rzeczownik niepoliczalny nie ma ani liczby pojedynczej, ani mnogiej, nie możemy użyć a/an (które oznacza jeden, jakiś), np. My mum likes grass. (Moja mama lubi trawę.)
  • Przed rzeczownikami niepoliczalnymi możemy użyć some/any. Mają takie samo znaczenie jak a/an.
    I think music makes you happy. (Myślę, że muzyka sprawia, że jesteś szczęśliwy.)
    I’m going to put some music on. (Włączę (jakąś) muzykę.)
  • Z rzeczownikami niepoliczalnymi również możesz użyć rodzajnika określonego the, jeżeli mówisz o czymś konkretnym.
    My mum likes the grass. Moja mama lubi tę (ten rodzaj) trawę.