Czas przyszły ciągły („future continuous”) odnosi się do przyszłości, opisując zdarzenia, które będą miały w niej miejsce przez pewien czas. Oto jego podstawowa struktura:
podmiot + will + be + czasownik z końcówką -ing
- I’ll be doing my homework today.
Dziś będę odrabiać moje zadanie domowe. - I’ll be travelling all night.
Będę podróżować całą noc.
Pytania
Pytania w czasie przyszłym ciągłym tworzymy w następujący sposób:
will + podmiot + be + czasownik z końcówką -ing
- Will you be waiting for me at eight?
Czy będziesz na mnie czekać o ósmej?
Zdania przeczące
Oto struktura zdań z negacją:
podmiot + will not (won’t) + be + czasownik z końcówką -ing
- I won’t be waiting for you at eight.
Nie będę na ciebie czekać o ósmej.
Czas Future Continuous służy do:
- opisania zdarzenia lub stanu rzeczy, który ma nastąpić w przyszłości i trwać przez jakiś czas.
W zdaniach tego typu często występuje dokładne określenie czasu, np.:
On Friday at six I will be watching TV.
This time next month we will be lying on the beach and drinking ice-cold Coca Cola.
I will be eating doughnuts all day tomorrow.
He’ll be eating his dinner for the next two hours.
On będzie jadł swój obiad przez następne dwie godziny.
- opisania zdarzenia, które nadejdzie naturalną koleją rzeczy;
Winter is here – it will be snowing soon.
Przyszła zima – niedługo będzie padał śnieg.
- wyrażenia ogólnej informacji na temat przyszłości;
Will you be staying for another night at our hotel?
Czy zostanie pan na jeszcze jedną noc w naszym hotelu?
Will you be meeting her this week?
Będziesz się z nią spotykał w nadchodzącym tygodniu?
- podkreślenia wysokiego prawdopodobieństwa zdarzenia się czegoś;
I know where we’ll find her – she will be dancing in her favorite club tonight.
Wiem, gdzie możemy ją znaleźć – będzie dziś tańczyć w swoim ulubionym klubie.
- Również gdy chcemy użyć uprzejmych pytań dotyczących przyszłości:
Will you be using the computer today?
How long will you be staying with us?
(gdybyśmy użyli innego czasu przyszłego mogłoby to zabrzmieć, jakbyśmy chcieli pozbyć się tej osoby jak najszybciej).
Uwaga 1.
Czas przyszły ciągły służy nam do wyrażania czynności ciągłych, a więc trwających (względnie) dłuższy czas w przyszłości. Względnie, gdyż ocena, czy ta sama czynność potrwa długo, czy krótko, zależy wyłącznie od mówiącego i od tego, jak on właśnie postrzega tę czynność! Dla jednego lekcja matematyki trwać może całe wieki, innemu zdać się może jedną chwilką. Jeżeli jednak decydujemy się użyć czasu Future Continuous zamiast „zwykłego” czasu Future Simple (czy wszelkich innych metod mówienia o przyszłości), dajemy tym samym do zrozumienia, iż w naszych oczach dane zajęcie będzie rozciągać się w czasie:
- I will be writing a test tomorrow.
Używając czasu przyszłego ciągłego najczęściej dokładnie określamy moment, w którym zajdzie nasza czynność. Czynimy to na przykład za pomocą wyrażeń przysłówkowych, jak w powyższym przykładzie, który możemy jeszcze bardziej uściślić:
- I will be writing a test between 2 and 3 p.m. tomorrow.
W podobnym kontekście szczególnie często używane jest wyrażenie this time (o tej samej porze), jak w zdaniu:
- This time next Saturday I’II be flying to Tokyo.
Możemy również skorzystać z całych fraz, orientujących dane wydarzenie przyszłe względem innego przyszłego zdarzenia:
- Sue’ll be preparing dinner when you come home.
Ważne!
Jednakże w takiej konstrukcji kryje się pewne niebezpieczeństwo. Jak zapewne zauważyłeś, jedna z czynności przyszłych opisana jest nie czasem przyszłym (future), ale czasem teraźniejszym (Present Simple). To nie żaden błąd, ale obowiązująca w języku angielskim zasada, wedle której po spójnikach czasowych nie stosuje się nigdy czasu przyszłego, lecz wyłącznie czas teraźniejszy, który mimo to ma przyszłą referencję (czyli odnosi się do czynności przyszłych i tak właśnie jest rozumiany).
Do spójników, na które należy uważać, należą:
- when – kiedy
W/ten you finish you homework, Fll check it.
- while – podczas gdy
I’II be reading newspapers while you wash the dishes.
- as soon as – kiedy tylko
Peter will play video games as soon as his mother leaves for work.
- after – po
I’II dance rumba after everyone finishes dancing tango.
- before – przed
Tom will be laughing before anyone even understands his joke.
- till, until – dopóki, dotąd
I will be playing the drwns until my neighbour stops plaing the piano.
- by the time – do czasu gdy
By the time you go to sleep, I’II be snoring.
Jak zapewne zauważyłeś, żadnego znaczenia nie ma tu kolejność dwóch zdań podrzędnych: czy w zdaniu złożonym to ze spójnikiem czasowym występuje jako pierwsze czy też jako drugie. Istotne jest jednak użycie czasu teraźniejszego bezpośrednio po spójniku.
Uwaga 2.
Również sam czas Future Continuous używany jest często w tych samych sytuacjach, co czas Future Simple, z tym, że niesie ze sobą dodatkowe znaczenia. Przede wszystkim jest on o wiele uprzejmiejszy od swego „prostego” kolegi.
Grzeczniej będzie więc spytać:
- Will you be marking our essays tomorrow?
niż: - Will you mark them tomorrow?
Większa uprzejmość Future Continuous wynika z jego mniejszej definitywności i konkretności. „Rozwadniając” bardzo dokładne stwierdzenia czasu przyszłego prostego za pomocą użycia elementu ciągłego, nadajemy im mniej kategorycznego tonu i uprzejmiejszej wymowy. Porównajcie jeszcze dwa następujące przykłady:
- I’ll work on this tomorrow.
- I’ll be wnrking on this tomorrow.
Pierwsze zdanie ma charakter bardzo konkretny, jest wręcz obietnicą, przyrzeczeniem, że jakimś tam zadaniem jutro z pewnością się zajmiemy. Dla odmiany zdanie drugie znosi kategoryczny ton wyrażający silną intencję mówiącego („popracuję, ale nie wiem, co mi z tego wyjdzie”).
Bywa jednak i tak, że użycie czasu przyszłego ciągłego nadaje wypowiedzi kompletnie inne znaczenie niż zastosowanie czasu przyszłego prostego w poza tym identycznym zdaniu. Tak oto wypowiedź:
- Susan won’t be paying the bill.
ogranicza się do stwierdzenia prostego faktu, że Zuzia rachunku nie ureguluje, gdyż – na przykład – koledzy zapraszają ją do kawiarni i nie wypada, by jedyna kobieta w towarzystwie płaciła za swoje lody i colę. Jednakże sformułowanie:
- She won’t pay.
jest już bardziej kategoryczne i w dodatku daje wszystkim do zrozumienia, że Zuzia nie zapłaci rachunku, gdyż w ogóle nie ma takiego zamiaru (pamiętasz, że will kiedyś oznaczało „chcieć”?), że stanowczo odmawia.
Podobnie pytanie w czasie Future Continuous:
- Will you be joining us?
jest tylko i wyłącznie niewinnym pytaniem o to, czy zasiądziesz, z tym czy owym, do wspólnego posiłku – a więc odnosi się wyłącznie do przyszłej czynności, faktu. Z drugiej jednak strony zdanie:
- Will you join us?
jest już zaproszeniem na obiad bądź do kina – nie zapominajcie, że uprzejmi Anglicy często wysuwają najrozmaitsze propozycje w formie pytań.
Uwaga 3.
Ponadto czas Future Continuous może opisywać zaplanowane czynności, wydarzenia przyszłe zapisane już w kalendarzu i czekające na realizację. Podobną funkcję pełni czas Present Continuous. I tak, jeśli mamy wystarczające zasoby gotówki, możemy z jednakowym skutkiem powiedzieć:
- We’ll be spending next summer holidays in the Hawaii.
jak i: - We are spending next summer holidays in the Hawaii.
Oba czasy – Future Continuous i Present Continuous – wyrażają tu czynność zaplanowaną na ściśle określoną przyszłość.