Przeczytaj dialog
Mark: Hi, how are you? Do you want to go to the cinema today? There’s a new James Bond film on.
Jim: Really? But you don’t like this kind of movies, do you? I remember, one time you were really angry you spent money on nothing. It was a horibble movie anyway, wasn’t it?
Mark: Yes, that’s true. You like such movies, don’t you?
Jim: Sure. But let’s check if there’s anything else on, shall we?
Question tags – co to za pytania?
Question tags są krótkimi pytaniami, które stawiasz na końcu zdania. Między zdaniem i „tagiem” stawiamy przecinek.
Ważne informacje o question tags:
- Jeżeli całe zdanie jest twierdzeniem, question tag będzie przeczeniem, np.
John was annoyed, wasn’t he? – Jan był zirytowany, nieprawdaż?
- Gdy zdanie jest przeczeniem, question tag jest twierdzeniem, np.
John wasn’t annoyed, was he? – Jan nie był zirytowany, prawda?
- Question tag tworzymy tak jak pytania w poszczególnych czasach, nie używamy jednak ani czasownika, ani dalszej części zdania. Dlatego przy zdaniu w czasie Present Simple, question tag może wyglądać:„do you?”, a w czasie Present Perfect: „have they?”
Spójrz na przykłady:
Tak może brzmieć pytanie w języku angielskim: Is she nice? albo Isn’t she nice?
A tak wygląda question tag: is she? albo isn’t she?
Przeczytaj uważnie:
She is very nice, isn’t she? – zdanie twierdzące + question tag w przeczeniu
She isn’t very nice, is she? – zdanie przeczące + question tag w twierdzeniu
Pamiętaj, że question tag zależy od czasu, w jakim jest zdanie!
- Mary won’t be late, will she? (Mary nie spóźni się, prawda?)
- There was heavy traffic, was’t there? (Był duży korek uliczny, prawda?)
- He should pass this exam, shouldn’t he? (Powinien zdać ten egzamin, prawda?)
- They don’t like school discos, do they? (Oni nie lubią dyskotek szkolnych, prawda?)
– czas Present Simple – pytania tworzysz za pomocą DO lub DOES! - Where is dad? He went to the shop, didn’t he? (Gdzie jest tata? Poszedł do sklepu, prawda?)
– Past Simple – w pytaniach używamy DID! - Jim goes to swimming pool every week, doesn’t he? (Jim chodzi na basen co tydzień, prawda?)
- You haven’t bought a new car, have you? (Nie kupiłeś nowego samochodu, prawda?)
To ważne!
- Gdy chcesz utworzyć question tag przy zdaniu twierdzącym z I am, nie możesz użyć formy przeczącej, bo taka forma nie istnieje! Zastępujemy ją formą aren’t I, np.:
I am late, aren’t I? (Jestem spóźniony, prawda?)
- Jeżeli zdanie jest przeczeniem, w question tag użyjesz am I, np.:
I’m not very pretty, am I? – Nie jestem zbyt ładna, prawda?
- Gdy w zdaniu występuje imię, w question tag nie używamy imienia, tylko zaimka osobowego, np.
David didn’t do his homework, did he? – David nie odrobił pracy domowej, prawda?
Intonacja
Bardzo ważnym elementem w question tags jest intonacja zdania. Question tags mogą być pytaniami (nie wiemy, jaka będzie odpowiedź rozmówcy) lub zdaniami twierdzącymi (oczekujemy konkretnej odpowiedzi, potwierdzenia).
- Akcent zdaniowy opada = zdanie z question tag brzmi jak twierdzenie: Maggie i Jon wybierają się na wycieczkę. Niestety, według prognozy, pogoda ma się popsuć. Maggie dziwi się, że Jon chce jechać mimo że wie, iż nie będzie ładnej pogody. Maggie mówi: You still want to go. You are always so stubborn, aren’t you? – Nadal chcesz jechać. Zawsze jesteś taki uparty, prawda? – nie jest to pytanie, lecz stwierdzenie.
- Akcent zdaniowy podnosi się = zdanie jest pytaniem:
Jon wie o pogodzie, ale myślał, że mimo to jadą. Pyta Maggie, czy ona chce jechać:
Yes, I know about the weather. But you want to go, don’t you? – Tak, wiem o pogodzie. Ale ty chcesz jechać, prawda?
Prośby i sugestie
Zdań z question tags możemy używać także, gdy prosimy kogoś lub sugerujemy zrobienie czegoś.
- Po prośbie wypowiedzianej w trybie rozkazującym użyjemy can you lub could you jako question tag, np.
Open the window, can you? = Open the window, please. – Otwórz okno, proszę.
Pass me that book, could you? – Podaj mi tę książkę, proszę.
- Po don’t… użyjesz will you?, np.
Don’t feed my cat, will you? – Nie karm mojego kota, proszę.
- Po let’s… użyjesz shall we?, np.
Let’s go home, shall we? – Chodźmy do domu, dobrze?