Wstęp wypracowania – cytat
Jest to wstęp zgrabny, ambitny – często wręcz elegancki. Po umieszczeniu we wstępie cytatu możemy wyrazić własny pogląd. Potrzebujesz słów wprowadzających.
- Przytoczę znaną (mało znaną) wypowiedź twórcy…
- Mottem swoich rozważań uczynię słowa poety…
- Te strofy odzwierciedlają moje poglądy…
- Powyższy cytat jest kwintesencją tematu.
- Myśląc o odwadze, przypominam sobie te słowa…
- Przytaczam tę myśl jako wstęp do rozważań…
- Uważam, że słowa te wspaniale ujmują problem.
- Te słowa odzwierciedlają moje poglądy.
- Zgadzam się z autorem tej wypowiedzi.
- Powyższy cytat niemal wyczerpuje temat.
- Przytaczam tę myśl jako koronny argument… itp.
Taki wstęp jest…
Efektowny. Można zacząć od cytatu zamieszczonego w temacie pracy, do którego i tak koniecznie trzeba się odnieść. Można więc to zrobić już na początku pracy. Jeszcze bardziej efektowne jest zajęcie się nim w którymś z kolejnych akapitów, jednak tu może się pojawić pewien problem. Musisz poruszyć tyle ważnych zagadnień, że nie masz pojęcia, gdzie umieścić te rozważania dotyczące cytatu. Byłoby świetnie, gdyby przyszedł Ci do głowy także inny cytat z omawianego w pracy dzieła,.i.
Inne przykłady:
- „U początku filozofii stoi zdziwienie”. Słowa Arystotelesa ujmują sens tematu, o którym piszemy.
- „Żadne miejsce niech ci nie będzie milsze od ojczyzny” – głosi Cyceron. Czy jego słowa są aktualne?
- „Lepiej podróżować z nadzieją, niż przybyć do celu”. Louis Stevenson w tych słowach ujął trafną prawdę.
- „A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, / jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!…” – te słowa, pochodzące z utworu Słowackiego, są przykładem cytatu, który zaczął żyć własnym życiem. To na pewno piękne i ważne słowa w życiu naszego narodu, tak często zmuszanego przez historię do składania ofiar.
- „W każdym mieszka i dobro, i zło” – twierdzi Bolesław Prus i trudno się z nim nie zgodzić. Zło jest stałą cechą ludzkiej natury i świata w ogóle. Od wieków filozofowie próbują odpowiedzieć na pytanie – jak dotąd bezskutecznie – dlaczego zło w ogóle istnieje.
- „Ludzie są jak kwiaty – stworzeni do tego, aby się rozwijać i żyć”, powiedział André Liege. Czy na pewno tak myślimy? Czy rzeczywiście każdemu człowiekowi dajemy prawo życia?
Zobacz: