Mój rycerz doskonały na pewno byłby rycerzem budzącym podziw innych; byłby dla nich wzorem do naśladowania, autorytetem. Zazdrościłyby mi go inne kobiety.

Jeśli byłby to rycerz średniowieczny, musiałby być odważny i mężny jak Jurand ze Spychowa, budzić strach wrogów i podziw przyjaciół, pustoszyć wioski nieprzyjaciół, mieć dobre imię i walczyć za ojczyznę. Powinien mnie kochać i być mi wierny niczym Zbyszko z Bogdańca swej Danusi. Pod groźbą śmierci wysławiać moją urodę i pojedynkować się z takimi, co to twierdzą, iż nie ja jestem tą najpiękniejszą (co wcale nie jest kłamstwem). Jestem przekonana, że dbałby o mnie bardziej niż o cokolwiek i kogokolwiek innego na świecie, że byłby gotów stracić dla mnie i honor, i dobre imię, i życie. Mam nadzieję, że byłby przystojny, dobrze zbudowany; będącym zawsze kulturalnym i przestrzegającym kodeksu rycerskiego mężczyzną, jak i godnym przeciwnikiem. Mimo wszystko wygląd nie ma tu dużego znaczenia, bo co mi po pięknym rycerzu w złotej, lśniącej zbroi, który tak naprawdę jest największym przygłupem w promieniu dziesięciu mil? Dla mnie najważniejsze jest to, aby mój rycerz był bystry i niezwykle mądry jak król Artur, albo i jeszcze mądrzejszy.

Ważne byłoby też dla mnie to, jak traktuje Boga i swoją wiarę. Taki doskonały rycerz musiałby całym sercem i całą duszą wierzyć w swojego Stwórcę, przestrzegać zasad moralnych, tj. być dobrym, litościwym, pomocnym i wspaniałomyślnym dobroczyńcą; honorowym, prawym i uczciwym przeciwnikiem. Równie ważna jak Bóg powinna być dla mojego rycerza (oczywiście oprócz mnie) ojczyzna i król, dla których by walczył narażając swoje życie. Zaszczytem powinno być dla niego zginąć w walce za ojczyznę. Mój rycerz powinien być wierny swoim zasadom, żyć według hasła: „Bóg, Honor, Ojczyzna”, rycerskie słowo powinno być dla niego absolutną świętością, a złamanie go hańbą.

Dobrze by było, gdyby taki rycerz potrafił walczyć z godnością, dbać o honor własny, jak i przeciwnika; na pewno nie byłby tak pewny siebie i napuszony jak Rotgier, gdy miał się spotykać ze Zbyszkiem. Doskonały rycerz starałby się przed pojedynkiem wyciszyć i skoncentrować na walce, pomodliłby się też do Boga o zwycięstwo. Walczyłby zgodnie z zasadami. Na pewno byłby odważny, nigdy by nie stchórzył, nie poddawałby się – bo rycerz, który jest zwyczajnym tchórzem, to po prostu nie jest prawdziwy rycerz. W każdym razie – mój rycerz byłby bojowo nastawiony, waleczny i oddany ojczyźnie niczym hrabia Roland.

Jeśli byłby to natomiast rycerz z dzisiejszych czasów, prawdopodobnie wyglądałby zupełnie inaczej. Tutaj ważny by był zarówno jego wygląd zewnętrzny, jak i wewnętrzny. A to, co by się zgadzało, to na pewno to, że budziłby podziw u innych rycerzy; no i oczywiście to, że zazdrościłyby mi go inne dziewczyny.

Rycerz nowoczesny – zupełnie tak samo jak rycerz z dawnych czasów – powinien być odważny i mężny, umieć załatwić większość spraw bez bijatyk (no przecież podbite oko wcale nie dodaje urody, wręcz przeciwnie…). Powinien mieć też wielu sprzymierzeńców, którzy w razie czego poparliby go w jego działaniach, tak jak i on ich. A tak w ogóle to o żadnych bójkach nie powinno być nawet mowy, bowiem wszyscy obawialiby się go tak, jak się diabeł boi święconej wody. Musiałby bardzo starać się o swoją damę serca (czyli o mnie), być gotów zrobić dla niej wszystko, dogadzać jej i chwalić jej urodę na całym świecie. Mój ideał nie powinien być głupim, przeciętnym „rycerzem z ulicy”, ale powinien być mądry i bystry, potrafić rozwikłać nawet bardzo zawikłaną sprawę. Na pocieszenie dodam, iż ta umiejętność nie jest u takowego rycerza niezbędna – ale na pewno by się przydała. Warto by było się o takiego właśnie rycerzyka postarać, gdyby był nie tylko inteligentny, ale i przystojny. Bo przecież taki rycerz nie miałby straszyć wyglądem, ale wzbudzać respekt siłą i mądrością. A nawet gdyby od czasu do czasu napisał dla mnie jakiś romantyczny wiersz, też by mi to nie przeszkadzało.

Mój rycerz powinien być wierny, szczery, uczciwy i lojalny wobec mnie. Dobrze by było, gdyby był odpowiedzialnym i godnym zaufania mężczyzną, na którym zawsze można polegać i któremu można ufać. Nie zaszkodziłoby też, gdyby ten doskonały rycerz był dobry dla potrzebujących i wrażliwy na cudze nieszczęście. Nie chciałby niszczyć innych, ale im pomagać. Jeśli chodzi o jego ukochaną, na pewno obsypywałby ją licznymi prezentami (niekoniecznie drogimi, wystarczą małe drobiazgi, byle od serca), kochałby ją bezgranicznie, gotów byłby zawsze i wszędzie stanąć w jej obronie, nawet z narażeniem życia. No i jak każdy rycerz, mój musiałby mieć jakieś ważne życiowe motto: np. „Walczyć mózgiem, nie muskułami”. A jeszcze takim drugim hasłem, które by mu się chyba troszkę mniej spodobało, byłoby: „Kobieta ma zawsze rację”. Ale mam nadzieję, że jakoś by ze mną wytrzymał, co już byłoby oznaką wielkiej cierpliwości i silnej woli.

 

Przypomnij sobie rycerzy znanych z kart literatury i z historii

  • Roland – hrabia i rycerz znany z Pieśni o Rolandzie;
  • Król Artur – władca i rycerz znany z opowieści o królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu;
  • Bolesław Chrobry – władca i rycerz (znany z kronik);
  • Bolesław Krzywousty – władca i rycerz (znany z kronik);
  • Jurand ze Spychowa – bohater Krzyżaków;
  • Maćko z Bogdańca – bohater Krzyżaków;
  • Zbyszko z Bogdańca – bohater Krzyżaków;
  • Zawisza Czarny z Garbowa – znany z wielu dzieł literackich, wspomniany w Krzyżakach;
  • Michał Wołodyjowski – „mały rycerz” z Trylogii Sienkiewicza.

Cechy dobrego rycerza:

  • wierność kodeksowi rycerskiemu,
  • honor,
  • wiara,
  • dobroć,
  • chęć pomocy innym,
  • wspaniałomyślność,
  • uczciwość w walce,
  • odwaga,
  • siła,
  • wierność damie serca,
  • prawdomówność, szacunek dla słowa, dotrzymywanie złożonych przyrzeczeń.

Przypomnij sobie rycerzy znanych z kart literatury i z historii

  • Roland – hrabia i rycerz znany z Pieśni o Rolandzie
  • Król Artur – władca i rycerz znany z opowieści o królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu
  • Bolesław Chrobry – władca i rycerz (znany z kronik)
  • Bolesław Krzywousty – władca i rycerz (znany z kronik)
  • Jurand ze Spychowa – bohater Krzyżaków
  • Maćko z Bogdańca – bohater Krzyżaków
  • Zbyszko z Bogdańca – bohater Krzyżaków
  • Zawisza Czarny z Garbowa – znany z wielu dzieł literackich, wspomniany w Krzyżakach

Pamiętaj o wyrazach bliskoznacznych

  • Odwaga, waleczność, dzielność
  • Heroizm, bohaterstwo
  • Dobroć, szlachetność
  • Wspaniałomyślność, wielkoduszność