Przemówienie na otwarcie igrzysk olimpijskich
Panie i panowie!
Dzisiejszy dzień jest niewątpliwie dniem, na który czekał cały świat. Dniem, który na zawsze pozostanie w naszej pamięci i naszych sercach. Oto dziś, na oczach wszystkich tu zgromadzonych, a także milionów telewidzów siedzących przed telewizorami nastąpi uroczyste otwarcie najsłynniejszej i najbardziej prestiżowej imprezy sportowej na świecie, jaką są Igrzyska Olimpijskie Ateny 2004! Dzięki komitetowi olimpijskiemu ta międzynarodowa impreza odbędzie się po raz kolejny w starożytnej stolicy Grecji, Atenach. Jesteśmy dumni, że to właśnie tu, w stolicy Igrzysk Olimpijskich – Atenach, ponownie spotkają się sportowcy z całego globu i walczyć będą o jak najlepsze wyniki. Miejmy nadzieję, że duch rywalizacji nie opuści żadnego z nich i że walczyć będą sprawiedliwie, jak przystało na prawdziwych sportowców, zgodnie z zasadą fair play.
Przypomnijmy sobie przebieg pierwszych Igrzysk Olimpijskich. Jak wszyscy wiemy, odbyły się one w 776 roku p.n.e., właśnie w Atenach. Już w tamtych czasach spełniały one bardzo wielką rolę w życiu człowieka. Na okres igrzysk, czyli pięciu dni, ogłaszano pokój powszechny, którego z powagi sytuacji nikt nie ośmielił się naruszyć. Miejmy nadzieję, że tegoroczne igrzyska również przeminą w pokojowej, przyjacielskiej atmosferze. Każdy jest wygranym – nie ma podziału na wielkiego wygranego i jeszcze większych przegranych, jak to bywało w starożytności. Kobiety nie brały udziału w zawodach. Jedynymi sportowcami byli chłopcy i mężczyźni. Pierwszego dnia sportowcy zbierali się przed ołtarzem Zeusa i przysięgali, iż będą walczyć uczciwie, zgodnie z surowymi regułami. Kolejne trzy dni to praktycznie ciągła, ostra walka o laur zwycięstwa. Zawodnicy brali udział w pięcioboju, który składał się z biegu krótkiego, 200 m, skoku w dal, rzutu oszczepem, rzutu dyskiem i zapasów. Ostatni dzień był dniem wręczania nagród najlepszym zawodnikom. Były nimi gałązki z drzewa oliwnego symbolizujące wielką wygraną. Wygrani stawali się bohaterami narodowymi, wdzięczni mieszkańcy stawiali im pomniki i podziwiali ich do końca życia. Jak wszyscy zauważyliśmy, od tamtego czasu wiele się zmieniło w programie igrzysk. Zwiększono liczbę dyscyplin, do udziału w zawodach dopuszczono kobiety. Dłuższy czas trwania tego „wielkiego sportowego święta” sprawił, że są one jeszcze bardziej ciekawsze, medialne i co najważniejsze stały się ukoronowaniem pracy milionów sportowców na całym świecie. Udział w olimpiadzie jest wielkim wyróżnieniem. Każdy sportowiec reprezentujący swój kraj przeszedł szereg trudnych eliminacji. Społeczeństwo powinno być z niego dumne, zwłaszcza gdy reprezentant zdobędzie medal po ciężkiej walce. Mniemam, że tegoroczne Igrzyska Olimpijskie Ateny 2004 przejdą do historii pod względem poziomu sportowego. Wiem, że zawodnicy są w optymalnej formie. Dowiodły tego ich rewelacyjne występy na wielu konkursach i mityngach.
Nie pozostało mi nic innego, jak życzyć wam – sportowcom – dużo szczęścia, sił i wielu sukcesów, nie tylko na tych igrzyskach, ale na wielu innych zawodach. Niech duch rywalizacji towarzyszy wam od pierwszego dnia, aż do samego końca igrzysk. Pamiętajcie, że reprezentujecie swój kraj. Starajcie się więc godnie i z honorem walczyć dla swej ojczyzny. Bądźcie dumni z siebie, jesteście w końcu wizytówkami swego kraju. To trudne zadanie, postarajcie się jak najlepiej je wykonać.
Chciałbym również podziękować wszystkim tym, którzy przyczynili się do organizacji tych igrzysk. Mam nadzieję, że ich pracę docenią sportowcy, ale również ludzie śledzący ich rywalizację. Igrzyska olimpijskie to święto całego społeczeństwa. Starajmy się ten cudowny czas spędzić miło, śledząc arcyciekawą rywalizację zawodników. To przecież ich czas. To oni mają szansę zademonstrować owoce swej długoletniej pracy. Bądźmy więc wyrozumiali dla wszystkich uczestników tej największej, najpiękniejszej i najtrudniejszej rywalizacji sportowej.
Dziękuję
Łukasz
Komentarz:
Przemówienie przz Łukasza jest staranne i napisane zgodnie z zasadami retoryki. Łukasz stosuje zabiegi świadczące o znajomości tych reguł. Warto się im przyjrzeć i wykorzystać je przy tworzeniu podobnych tekstów.
Jak konstruować przemówienie?
Przemówienie, podobnie jak np. opowiadanie, powinno mieć trójdzielną budowę – klasyczny wstęp, rozwinięcie, zakończenie. Zaobserwuj na przykładzie tekstu Łukasza konstrukcję przemówienia.
Wstęp
Bezpośredni zwrot do zebranych („Panie i panowie!”) i wyjaśnienie powodu spotkania, celu przemówienia (otwarcie igrzysk).
Rozwinięcie
Zasadnicza, najdłuższa część przemówienia, tu: przypomnienie historii igrzysk olimpijskich, porównanie charakteru obecnych i dawnych zmagań sportowych, pokazanie, jak zawody i zawodnicy się doskonalą.
Zakończenie
Życzenia dla sportowców, podziękowania dla organizatorów, zwrot do widzów.
Charakterystyczne dla przemówienia zabiegi:
- Bezpośrednie zwroty do słuchaczy – apostrofy („Panie i panowie”; „sportowcy”).
- Odwoływanie się do wiedzy odbiorców („jak wszyscy zauważyliśmy”, „jak wszyscy wiemy”, „przypomnijmy sobie”).
- Konwencjonalne formy grzecznościowe: życzenia, pozdrowienia, podziękowania („chciałbym również podziękować”, „nie pozostaje nic innego, jak życzyć wam”, „starajmy się ten cudowny czas spędzić miło”).
- Wykorzystywanie sprawczej (stanowiącej) funkcji języka: („oto (…) dokonam wielkiego, uroczystego otwarcia”). Na końcu można było jeszcze dodać „Igrzyska uważam za otwarte!”.
Co jeszcze podpatrzeć?
- Technikę zastępowania wyrazów innymi. Łukasz często używa wyrazów bliskoznacznych – w przeciwnym razie wciąż powtarzałoby się słowo igrzyska.
U Łukasza: najsłynniejsza i najbardziej prestiżowa impreza sportowa, wielkie sportowe święto, olimpiada, zawody, największa, najpiękniejsza i najtrudniejsza rywalizacja sportowa. - Powiązanie chwili, o której mówimy, z tradycją. Trzeba jednak umiejętnie odwoływać się do historii – Łukasz znajduje dobry pretekst: igrzyska olimpijskie wywodzą się z tradycji antycznych, a dodatkowym pretekstem do mówienia o dawnych zawodach w kontekście tradycji jest miejsce, w którym się rozgrywają – Grecja.
- Patetyczne i metaforyczne sformułowania (jeśli nie występują w nadmiarze, w przemówieniu, wygłaszanym oficjalnie są jak najbardziej na miejscu): „Każdy jest wygranym”, „Niech duch rywalizacji towarzyszy wam od pierwszego dnia”.
Co jeszcze zapamiętać z tekstu Łukasza?
- Wiadomości o historii igrzysk olimpijskich
- Różnice pomiędzy dawnymi a współczesnymi olimpiadami
- Sformułowanie: zasada walki fair play
Przydatne sformułowania
W oficjalnych sytuacjach:
- Szanowni zebrani!
- Panie i panowie!
- Szanowni państwo!
W mniej oficjalnych sytuacjach:
- Koleżanki i koledzy!
- Kochani!
- Moi mili!
- Drodzy przyjaciele!
Zobacz: