- Rzeczowniki pielgrzym, ołtarz i kościół pochodzą z łaciny, a ich swojska postać ortograficzno-fonetyczna dowodzi pośrednictwa czeszczyzny. Zauważmy, że reprezentują one terminologię dotyczącą religii chrześcijańskiej – zostały więc przyjęte bardzo wcześnie: w dobie staropolskiej (X w.).
- Wyrazy poczta, fresk i fontanna przyjęto z włoskiego w dobie średniopolskiej (XVI w.). Z tym okresem kojarzymy przede wszystkim słownictwo dotyczące kuchni, ale równie wiele przykładów odnosi się do budownictwa, sztuki czy rozrywki.
- Ostatnia trójka rzeczowników pochodzi z doby nowopolskiej (1772-1939; granice, oczywiście, są umowne). Do polszczyzny trafiły one z języka angielskiego: dwa pierwsze w oryginalnym kształcie, który jest przyczyną ich nieodmienności w polszczyźnie. Rzecz jasna, język angielski jest tu tylko pośrednikiem: igloo pochodzi z języka angielskiego, dwa pozostałe rzeczowniki – z języków indyjskich. Polszczyzna przyjęła te rzeczowniki po tym jak pojawiły się one w Europie, w związku z podróżami i wyprawami geograficznymi.
Zobacz: