• Tytuł: Sypialnia artysty
  • Autor: Vincent van Gogh (1853-1890)
  • Narodowość: Holender
  • Rok powstania: 1889
  • Tematyka: wnętrze
  • Technika wykonania: olej na płótnie
  • Miejsce, w którym można obejrzeć dzieło: Muzeum d’Orsay

 

Łóżko, stolik i dwa krzesła – czego można się dowiedzieć z obrazu przedstawiającego pokój artysty?

Cechy obrazu

  • Wyraźne kontury
    Wszystkie przedmioty przedstawione na obrazie mają bardzo wyraźnie zaznaczone czarne kontury – w rzeczywistości takich linii przecież nie widzimy, patrząc na łóżko czy krzesło. To kolejny tak jak dobór koloru sposób na przedstawienie intensywności doznań artysty. Tu wszystko jest wyraźne, aż rzuca się w oczy.
  • Intensywny kolor ścian
    Wcale nie uspokaja, wręcz przeciwnie – wprowadza pewien niepokój. Bo pełen niepokoju był malarz, kiedy tworzył swój obraz.
    Pozostałe kolory również nie wydają się prawdziwe, są zbyt intensywne, nasycone. Bury kolor ręcznika wiszącego na ścianie, brąz mebli. Malarz poprzez nasycanie obrazu kolorem chciał oddał intensywność swoich przeżyć.
  • Perspektywa
    Bardzo wyraźnie zaznaczona poprzez zbiegające się linie na podłodze, ramę łóżka, linię drzwi.
  • Dwa krzesła
    To sypialnia jednej osoby, ale krzesła są dwa, podobnie jak dwa obrazy na ścianach, a nawet dwie poduszki. W ten sposób van Gogh dawał do zrozumienia, że brakuje mu kogoś bliskiego.

 

Treść obrazu
Malarz ujawnia nam najbardziej intymne z pomieszczeń w swoim domu – sypialnię. Wyjątkowo skromną i prostą. Drewniane, masywne łóżko, stolik, dwa krzesła. Co chciał przekazać tym obrazem? Swoją samotność, pustkę. Bo w tym czasie, kiedy powstawał ten obraz, van Gogh rozpaczliwie czekał na przyjazd do Arles (miejscowość w Prowansji, we Francji, ) swojego najbliższego przyjaciela, także malarza – Paula Gauguina. Pusty pokój, dwa krzesła, dwa portrety na ścianie – to oznaki pustki, samotności. Artysta wyraźnie na kogoś czeka.

Van Gogh – malarz impulsywny
Zasłynął jako malarz pełen emocji, który w przypływie szału odciął sobie ucho, a następnie podarował je prostytutce. Żył zaledwie 37 lat. Zginął śmiercią samobójczą, jako człowiek prawie że obłąkany. Czy to, co łączyło van Gogha i Gauguina było jedynie przyjaźnią i wspólną pasją? Trudno powiedzieć. Z pewnością najwięcej na temat dramatów i trudnych chwil van Gogha mógłby powiedzieć jego brat Theo. Vincent bowiem napisał ogromną liczbę listów do brata (około 750) – fragmenty możecie znaleźć w swoim podręczniku.

Ważne pojęcie – postimpresjonizm
Postimpresjonizm – terminem tym określa się odwrót od impresjonizmu, który miał miejsce w latach 1886-1895. Postimpresjoniści kontynuowali kolorystyczne poszukiwania, a zarazem odrzucili wiele zasad pierwotnego impresjonizmu. Starali się uwolnić obraz od naśladownictwa natury, kładli nacisk na autonomiczność dzieła malarskiego.Natomiast najbardziej charakterystyczną cechą impresjonizmu (okres malarstwa europejskiego z ostatniego ćwierćwiecza wieku XIX) jest dążenie do oddania zmysłowych, subiektywnych wrażeń (impresji) artysty.

 

Przykładowe pytania egzaminacyjne

Postimpresjonizm to okres w malarstwie, który charakteryzował się:

A. odejściem od zasad impresjonizmu,
B. kontynuowaniem zasad impresjonizmu,
C. dążeniem do oddania subiektywnych wrażeń artysty,
D. odrzuceniem wszelkich dokonań impresjonistów.

Odp. A.

Perspektywa na obrazie van Gogha została zaznaczona poprzez:

A. zaznaczenie konturów mebli,
B. zmieniającą się intensywność koloru ścian,
C. zbiegające się w głębi obrazu linie na podłodze i na meblach,
D. zamknięciem przestrzeni przez na wpół otwarte okno.

Odp. C.