To jedna z najtrudniejszych i zarazem najciekawszych dziedzin nauki. Dlatego w tym zawodzie odnajdą się tylko prawdziwi zapaleńcy. A rynek pracy? Zapotrzebowanie na specjalistów elektroniki i telekomunikacji wciąż rośnie.

Tester predyspozycji

To praca dla Ciebie, jeśli…

  • lubisz fizykę, matematykę i technikę,
  • interesujesz się elektroniką i wszystkimi nowinkami z tego zakresu,
  • jesteś twórczy i masz głowę pełną pomysłów.

Zrezygnuj, jeśli…

  • jesteś humanistą z krwi i kości,
  • zdecydowanie wolisz wykonać prace odtwórcze niż myśleć nad czymś zupełnie nowym,
  • nie lubisz poszukiwać nowych rozwiązań i nowych możliwości,
  • nie masz cech przywódczych – tutaj potrzebni są ludzie, którzy potrafią zorganizować zespół i zachęcić innych do pracy.

 

Droga do zawodu

Oczywiście możesz wybrać liceum ogólnokształcące (najlepiej z rozszerzonymi przedmiotami ścisłymi), liceum profilowane (np. profil elektroniczny, elektrotechniczny lub mechatroniczny), ewentualnie technikum (np. elektroniczne, łączności, elektryczne). A potem zdecydowanie studia wyższe. Uczelnia – politechnika i inne wyższe szkoły techniczne (akademie), szczególnie wydziały elektroniki, telekomunikacji i informatyki. Potem czeka Cię wybór specjalizacji. Mogą one być na przykład związane z architekturą systemów komputerowych, inżynierią biomedyczną, optoelektroniką, systemami multimedialnymi, radiokomunikacyjnymi czy telekomunikacyjnymi.
Nie wszędzie jednak wymagane jest wykształcenie wyższe. Przy niektórych zawodach (czytaj dalej) wystarczy mieć tytuł technika, który otrzymuje się po ukończeniu szkół średnich technicznych lub pomaturalnych i policealnych.

 

Zawody związane z elektroniką

Technik elektronik
Jest to pierwszy szczebel w karierze elektronika. Jeśli myślisz poważnie o karierze w tym zawodzie, niezbędna jest kontynuacja nauki na studiach. W tym zawodzie pracuje bowiem coraz więcej inżynierów. Generalnie jednak technik elektronik projektuje, montuje, instaluje, naprawia wszelkie urządzenia elektroniczne.

Monter elektronik
Kontrola urządzeń, wychwytywanie wszelkich nieprawidłowości i niedopuszczanie do dalszej produkcji wadliwych elementów – to główne zadania pracy montera elektronika. Poza tym bierze on udział w wytwarzaniu różnego rodzaju urządzeń elektronicznych (sprzętu
audiowizualnego, aparatury medycznej czy telefonów).

Inżynier elektronik
Jego praca związana jest z nową techniką i jej zastosowaniem w urządzeniach elektronicznych. Na przykład w zakładzie produkcyjnym inżynier elektronik na podstawie współczesnej technologii
realizuje prace projektowe i kieruje produkcją nowych urządzeń. Z kolei jeśli pracuje w placówkach naukowo-badawczych, wykonuje zadania związane z rozwojem swojej dziedziny, bada i ocenia nowe urządzenia.

 

Zawody związane z telekomunikacją

Technik telekomunikacji
Głównym zadaniem technika telekomunikacji jest obsługa, kontrola i regulacja urządzeń i sprzętu łączności, tak by zachować ciągłość ich pracy. Dodatkowo odpowiada on za konserwację, naprawę i modernizację sprzętu.

Telemonter
Podłącza abonenta do sieci, odpowiada za utrzymanie ciągłości działania urządzeń telegraficznych i dalekopisowych. Zajmuje się on przede wszystkim instalacją linii i aparatów łącznościowych. Praca telemontera to ostatni etap instalacji linii telefonicznej. Wcześniej odpowiednie służby firmy telekomunikacyjnej wykonują prace przygotowawcze (zakładają kable – pod ziemią, na słupach, w budynkach oraz montują skrzynki kablowe).

Inżynier telekomunikacji
To dzięki nim telekomunikacja jest obecnie jedną z najprężniej rozwijających się dziedzin życia. Praca inżyniera telekomunikacji polega na udoskonalaniu dziedziny, którą się zajmuje, przewidywaniu rozwoju telekomunikacji, proponowaniu nowych rozwiązań i wprowadzaniu ich w życie. Efektem ich pracy są nowoczesne technologie w telekomunikacji: dostępowe sieci bezprzewodowe, telefonia komórkowa, systemy satelitarne i radioliniowe.

Mechatronik
Mechatronik to inżynier poruszający się w dziedzinie nauki i techniki związanej z wytwarzaniem urządzeń, które stanowią synergiczną kombinację mechaniki precyzyjnej, elektronicznego sterowania, oraz systemowego myślenia przy projektowaniu produktów i procesów produkcyjnych.

Mechatronika jest synergią różnych dziedzin techniki. Jest to nauka łącząca elementy trzech różnych obszarów wiedzy: mechaniki, elektroniki, informatyki.

Obejmuje również szereg innych dyscyplin takich jak: inżynieria materiałowa, optyka, a nawet bioinżynieria.

Produkty z zastosowaniem mechatroniki charakteryzuje wielofunkcyjność, konfigurowalność, adaptacja do zmieniających się warunków oraz prosta obsługa. Mechatronika znajduje zastosowanie między innymi w:

  • układach sterowania pojazdami,
  • urządzeniach automatyki,
  • obrabiarkach sterowanych numerycznie,
  • aparaturze medycznej,
  • robotach przemysłowych,
  • zaawansowanym sprzęcie gospodarstwa domowego,
  • nowoczesnych zabawkach.

Wymagania kierowane względem mechatronika
Kandydat na mechatronika powinien mieć szerokie zainteresowania z zakresu konstrukcji maszyn i urządzeń, informatyki i elektroniki. Ciekawość zasady działania wszelkich urządzeń technicznych, szczególnie z zakresu automatyki. Musi oczywiście także posiadać pewne uzdolnienia matematyczne oraz być kreatywny technicznie. Powinien być otwarty na wiedzę interdyscyplinarną – znać się na wielu dziedzinach: mechanice, elektronice, sterowaniu, oprogramowaniu.
Jeżeli interesujesz się robotyką, sztuczną inteligencją, mikrourządzeniami, chcesz je projektować i budować, unowocześniając świat wokół nas do tego jesteś osoba łatwo nawiązujacą kontakty międzyludzkie to jest to kierunek właśnie dla Ciebie.

Monter sieci i urządzeń telekomunikacyjnych

Monter sieci i urządzeń telekomunikacyjnych to wykwalifikowany pracownik, który zajmuje się wykonaniem, konserwacją, remontem i naprawą telekomunikacyjnych linii kablowych (ziemnych, kanałowych i napowietrznych). W tym celu buduje kanalizację teletechniczną, rurociągi kablowe, montuje złącza kablowe oraz elementy zakończeń kabli i przełącznice. Zanim to jednak zrobi, musi przeanalizować dokumentację projektową i eksploatacyjną, aby przygotować odpowiednie materiały i narzędzia, dobrać trasę oraz właściwe rozwiązanie technologiczne. Fachowiec ten wykonuje też instalacje telekomunikacyjne i teleinformatyczne wewnętrzne oraz instaluje, programuje i naprawia urządzenia i elementy aktywne sieci telekomunikacyjnej, tj. aparaty, centralki abonenckie, modemy, terminale sieciowe i radiowe. Do jego obowiązków należy również montaż antenowych systemów radiowych i telewizyjnych.

Telemonter wykonuje także różnego typu pomiary (kabli, izolacji i skuteczności uziemienia, pomiary transmisyjne) i przeglądy, m.in. odbiorcze, kontrolne, okresowe. Na tej podstawie może zlokalizować uszkodzenia w sieci kablowej, a potem je usunąć. W przypadku nieczynnych linii lub urządzeń telekomunikacyjnych zajmuje się ich demontażem.

Z efektów jego pracy korzystają wszyscy abonenci odbiorników radiowych i telewizyjnych, a także osoby i firmy, które użytkują linie telefoniczne, mają przyłącza internetowe albo chcą tego typu usługi u siebie uruchomić.

W swojej codziennej pracy stosuje liczne narzędzia mechaniczne (tj. śrubokręty, lutownice, wiertarki itp.), przyrządy monterskie, sprzęt specjalistyczny (np. analizatory, testery, reflektometry) oraz specjalistyczną aparaturę pomiarową (np. mierniki wielkości elektrycznych i optoelektronicznych).

Najczęściej telemonterzy pracują indywidualnie, jednak przy budowie linii muszą współpracować z wieloma osobami. Wśród nich można wymienić geodetów i przedstawicieli innych użytkowników infrastruktury (energetyka, gaz, wodociągi) oraz właścicieli (zarządców) instalacji budynkowych. Jest to konieczne dla zapewnienia odpowiedniego usytuowania sieci i instalacji teletechnicznych. W związku z tym, w ich zawodzie potrzebna jest umiejętność pracy w zespole i łatwość porozumiewania się. Oprócz współpracy z równorzędnymi współpracownikami monter sieci telekomunikacyjnych musi kontaktować się również z przełożonym, który przekazuje mu polecenia i kontroluje ich wykonanie.

 

Jak się studiuje?

Parę ciekawostek

  • Na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej można studiować w języku angielskim. Są to studia dwustopniowe: zawodowe inżynierskie i uzupełniające magisterskie.
  • Studenci Politechniki Warszawskiej mają szansę studiowania za granicą na różnych europejskich uczelniach, głównie w Niemczech, Wielkiej Brytanii i Holandii.
  • Najtrudniejsze są pierwsze dwa lata studiów. Zarówno studenci, jak i wykładowcy przyznają, że najwięcej kłopotów sprawia matematyka, fizyka oraz podstawy miernictwa.
  • Co ciekawe, najczęstszą formą zaliczeń na elektronice Politechniki Warszawskiej są zaliczenia pisemne.

 

Głos pracownika Katedry Systemów Multimedialnych Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki Politechniki Gdańskiej

Szeroko pojęta informatyka to wielowarstwowy świat wiedzy, którą można w nieskończoność pogłębiać. I pogłębiać trzeba, bo stanowi to o rozwoju cywilizacji i pomaga nam rozwiązywać wiele problemów. Mówi się, że inżynier tworzy to, czego jeszcze nie ma. Obserwując przychodzącą do nas młodzież, zauważamy, że trafiają się tacy, którzy nie interesują się zasadami funkcjonowania komputerów czy sieci komputerowych. Mamy świadomość, że jest to w dużej mierze słabość naszego systemu edukacyjnego, który nie sprzyja zrozumieniu i polubieniu nauk ścisłych (fizyki i matematyki) na przeduniwersyteckim etapie kształcenia. A kierunki te są różnorodne, np. informatyczny, gdzie tworzy się algorytmy i pisze programy komputerowe wykorzystywane w każdej niemal dziedzinie życia (od sond marsjańskich, poprzez telefonię komórkową, aż po organizację procesów produkcyjnych czy zarządzanie wszelkimi skomplikowanymi działaniami). Mamy kierunki związane z inżynierią dźwięku i obrazu – tu studenci uczą się, jak np. stworzyć nowoczesne cyfrowe studio nagrań, albo zajmują się nowoczesnymi metodami badania budowy tkanek, tomografią komputerową, przyrządami do zabiegów na żywym sercu itp. Ciekawa jest specjalizacja dotycząca badań morza, w tym jego żywych zasobów (planktonu, ryb), a także militarna – związana m.in. z wykrywaniem łodzi podwodnych.

 

Elektronik

  • Aby zostać elektronikiem, najlepiej skończyć studia na politechnice.
  • Przyszły elektronik powinien umieć matematykę, fizykę, informatykę i mieć zdolności manualne. Dobrze, gdy nie boi się lutownicy i śrubokrętu i lubi pogrzebać w komputerze.
  • Na studiach, zwykle po III roku, można wybrać różne specjalności, najczęściej studenci specjalizują się w aparaturze elektronicznej, elektronicznej aparaturze medycznej, optoelektronice, teleinformatyce lub elektronice przemysłowej.
  • Po studiach elektronicy podejmują pracę w bardzo różnych miejscach, np. w dużych zakładach przemysłowych i usługowych, biurach projektowych, a także małych prywatnych zakładach. Z elektroniki korzysta dziś wiele gałęzi przemysłu i nauki!

+
Duże możliwości zatrudnienia, choć nie tak wielkie, jak w przypadku informatyków, niezła płaca.

–
• Elektronik zawsze narażony jest na stres: czy to, co robi, będzie działać.
Szczególnie jest to stresujące przy realizacji pracy dyplomowej (projektu inżynierskiego).
• Konieczne jest ciągłe pogłębianie wiedzy, bycie na bieżąco, gdyż w tej dziedzinie wiedzy wszystko bardzo szybko się zmienia.