| Porównanie kosmologii biblijnej i mitologicznej | ||
| Biblia | Mitologia | |
| Bóg | Jest jeden, w trzech Osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Obraz Boga dają Stary Testament i Nowy Testament. Nie ma On ani początku, ani końca. Jest wszechwiedzący, wszechobecny, wszechmocny, wierny swojemu ludowi, miłosierny, sprawiedliwy, chociaż karząc grzech, potrafi być surowym Sędzią, ale dla człowieka jest przede wszystkim kochającym Ojcem, który dla jego zbawienia wydał swojego Syna na śmierć. On stworzył cały świat, z niego wszystko, poza złem, nieprawością, bierze swój początek. Oddzielił światło od ciemności, stworzył wody, lądy, niebo, ziemię, rośliny, zwierzęta i człowieka. Wszystko uczynił dobrym, a tego ostatniego powołał na swoje podobieństwo i dał mu wolną wolę oraz moc panowania nad całą ziemią i wszelkim stworzeniem. Bóg tylko w postaci Chrystusa przyjmuje ludzkie ciało, by złożyć ofiarę za ludzi i cierpieć za nich – aby nas zbawić. | Bogowie powstali z chaosu. Najpierw Uranos i Gaja. Wszystkie swoje dzieci Uranos strącił w głąb Tartaru, bo były zbyt okropne. Tylko Kronos ocalał. Pokonał ojca i zajął jego miejsce. Nie jest od niego lepszy, również zabija swoje dzieci – pożera je, oprócz Zeusa, którego matka, Rea, ukryła i wychowała. Gdy Zeus dorasta, pokonuje Kronosa, przejmuje władzę i zmusza ojca do zwrócenia połkniętych dzieci. Są nimi: Hades, Posejdon, Hera, Hestia, Demeter. Bogowie dzielą władzę między siebie i zasiadają na Olimpie. Nie są wszechmocni, mają ograniczoną władzę, a młodość i nieśmiertelność zapewnia im spożywanie ambrozji i picie nektaru. Mogą przenosić się w przestrzeni. Są piękni, silni, młodzi. Mogą przyjmować różne postacie, ale można ich też pozbawić życia. Mają postać ludzką, a więc ciało. Tak jak ludzie bywają okrutni, mściwi, zawistni, złośliwi, pełni pychy, nienawiści, choć potrafią kierować się namiętnościami, także kochać. Światem rządzi Fatum, Los, nad którym bogowie nie mają władzy, nie mogą go zmienić. |
| Świat | Dobry, zaplanowany i stworzony przez Boga. Powstawał stopniowo przez siedem dni. Dopiero gdy był już gotowy – Bóg stworzył człowieka jako jego pana, „koronę wszelkiego stworzenia”. Stworzony z miłości. Wszystko ma w nim swoje miejsce. Stworzony dla człowieka. Popełniwszy grzech, człowiek traci jednak dostęp do raju i możliwość oglądania Boga twarzą w twarz. | Nie wiadomo, jak powstaje świat i kto go tworzy. Na początku jest chaos i to z niego wyłaniają się pierwsi bogowie, ale to nie oni tworzą ziemię. Od początku na świecie panuje przemoc i zło, od początku swego istnienia obserwuje je człowiek.
|
| Człowiek | Stworzony przez Boga z miłości na Boży obraz i podobieństwo. Pan ziemi i stworzeń ją zamieszkujących. Obdarzony przez Stwórcę wolną wolą, a zarazem wciąż obdarowywany wiedzą, co czynić wolno, a czego nie. Wygnany z raju za nieposłuszeństwo wobec Boga, otrzymuje jednak obietnicę zbawienia.
|
Dokładnie nie wiadomo, w jaki sposób powstał. Jeden z mitów mówi, że ulepił go z gliny Prometeusz, który tchnął weń życie. To on dał człowiekowi ogień i nauczył go posługiwać się narzędziami. Mitologia dzieli historię człowieka na cztery okresy. Bogowie nienawidzą człowieka i pragną go zniszczyć. Człowiek musi im składać ofiary, ale są też tacy, którzy kochają go i opiekują się nim, na przykład Hestia. Człowiek patrzy na zło, na walki między bogami, a z wieloma sam musi walczyć. |
| Zło, śmierć, choroby | Twórcą i panem zła, grzechu jest szatan, który zbuntował się przeciwko Bogu i doprowadził do upadku człowieka. Śmierć, choroby, cierpienie to konsekwencje pierwszego upadku człowieka – grzechu pierworodnego: zjedzenia przez Adama i Ewę owocu z rajskiego drzewa poznania dobra i zła. Wcześniej człowiek ich nie znał. Wyzwoleniem od śmierci jest zapowiedziana przez Boga w chwili wygnania człowieka z raju ofiara Chrystusa za grzechy świata. | Nie wiadomo, skąd się wzięły zło i śmierć. Choroby i wszelkie nieszczęścia nękające ludzkość wyszły z puszki, którą otworzyła Pandora, ofiarowanej jej przez bogów pragnących zniszczyć człowieka.
|
Zobacz