Jak można interpretować Przypowieść o synu marnotrawnym?
Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy poprosił go o przypadającą mu część majątku. Gdy ją otrzymał, odszedł z domu i roztrwonił majątek. Starszy natomiast ciężko pracował. Gdy młodszy skruszony wrócił do domu, ojciec wszystko mu wybaczył, kazał sługom ubrać go w najlepsze szaty i zabić na ucztę tłuste cielę.
Starszy brat poczuł się skrzywdzony: nie dość, że za swą pracę nie dostał pochwały, to młodszy został lepiej potraktowany od niego. Wtedy ojciec mu powiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął a odnalazł się”.
Przypowieść ma wyraźne znaczenia paraboliczne.
Starszy brat, choć pracowity, odzwierciedla takie ludzkie cechy jak zazdrość, zawiść. Młodszy zaś pokazuje, że można zbłądzić i powrócić na dobrą drogę. Trzeba jednak uświadomić sobie błąd, prosić o przebaczenie, przyjąć konsekwencje swego czynu.
Ojciec uosabia Boga – zdolnego przebaczyć i cieszącego się z każdego wiernego; syn marnotrawny to ludzie żyjący w grzechu. Każdy ma szansę na życie wieczne, trzeba tylko w porę zauważyć swój błąd.
Zapamiętaj!
Cechy przypowieści
- obrazowa, prosta fabuła,
- odnosi się do zwykłych historii,
- należy ją odczytywać na dwóch poziomach: opowieści zewnętrznej i ukrytej mądrości,
- często operuje maksymami.